this dream is missing a wishing well

De andere troll staarde naar het teken op zijn shirt. Oké, nu moest hij zich echt inhouden om hem niet weer te zoenen. Waarschijnlijk kwam dat gezoen door de overdosis cuteness die van Tavros afstraalde. Voeg er een impulsieve en niet nadenkende Gamzee er aan toe en je krijgt al snel gezoen. Ghehe. Motherfucking miracles. Het bleef even stil, waaraan te merken was dat hij er nog wel even zou liggen. Hij trok de hand van Tavros wat meer naar zich toe en hield deze met twee handen vast en legde die zachtjes tegen zijn eigen wang aan. Zo was slapen niet erg meer. Zijn ogen vielen dicht en hij zuchtte.
"Waarom is niemand boos op jou omdat je enkele van ons hebt vermoord, maar is iedereen boos op Vriska omdat ze mij heeft vermoord?"
"Vriska's een motherfucking bitch en ik niet," antwoordde hij met een glimlach. Nee, eerlijk had hij geen idee. Plotseling kreeg hij de herinnering op zijn netvlies dat hij Tavros' dode hoofd zoende. Eh.. Oké, dat was best wel beschamend. Zijn fucking wangen werden licht paars en thank god dat het niet erg te zien was doordat hij Tav's hand tegen zijn ene wang aan had en zijn andere wang op het motherfucking gras lag. HoNk.

Tavros liet zijn hand gewoon liggen. Het maakte hem niet zo heel veel uit, hij was er nu wel een beetje aan gewend. Het antwoord kwam eigenlijk verrassend snel, alsof hij het gewoon wist. "Vriska's een motherfucking bitch en ik niet." Ja, hij had gelijk. Maar ergens vond hij het toch zielig voor haar. Maar hij was zo iemand die voor iedereen medelijden voelde. Kon hij niks aan doen. Hij was gewoon te hopeloos om iemand te haten. Slechtste trol ooit.
"Oh.. Zo erg is ze niet, hoor. Uh, soms.." Waarom hij het zei wist hij ook niet. Misschien doordat zij rode - en soms zwarte - gevoelens voor hem had gehad en hij haar daarom niet onuitstaanbaar vond? Geen idee.. Maar goed, hij was blij dat niemand boos was op Gamzee. Het was raar om te bedenken dat hij niet boos was op Vriska omdat ze hem vermoord had. Eerst wel, maar het was weggetrokken. Vreemd genoeg.
"Zeg Gamzee.. hoe is het eigenlijk om iemand te.. uh.. vermoorden? Voel je je daarna niet schuldig? Of kan je je dat niet herinneren?" vroeg hij door. Hij had nog nooit iemand vermoord en was het ook niet van plan. Hij wist wel hoe het was om dood te gaan. Awkward.

Stilletjes lag hij daar met zijn ogen gesloten en zijn handen om de hand van de andere troll gekruld. Zijn ademhaling was rustig en het zag er niet naar uit dat hij de hand los zou laten. Supersterk was hij ook niet, maar wel sterker dan Tavros. Yay.
"Oh.. Zo erg is ze niet, hoor. Uh, soms.." Zo cuts dat het gewoon niet te ontkennen was. Als hij Karkat was, had hij Tav al lang ondergespind. Ghehe. Het leek hem best wel irritant als mensen jou juist schattig vonden door het gespin. Gamzee vroeg hem af of er ooit iemand op de wereld zou zijn die hem wel cute zou vinden. Vast niet, hij was gewoon angstaanjagend door zijn vreemde gedrag en smink. Althans, zo leek het hem als hij vanuit iemand anders ogen zou kijken. Zou Tavros hem ook eng vinden? Ach, het maakte hem niet veel uit. Eng was even erg als schattig. "Zeg Gamzee.. hoe is het eigenlijk om iemand te.. uh.. vermoorden? Voel je je daarna niet schuldig? Of kan je je dat niet herinneren?" De jongen hield hem wel wakker met dat gepraat. Ach whatever. De weddenschap ging om het overeind halen van hem. Niet over het wakker houden. Of was het nou wel daarover? Hij had geen idee. 
"Ik was gewoon de controle over mezelf kwijt, als je het zo moet noemen. Nou ja. Alles werd gewoon meer instinctief en normaler. Ik had gewoon het gevoel dat het moest, dat ik geen keus had. En ik accepteerde het gewoon." Zijn stem was zacht en mompelend terwijl hij half wakker zat te praten. Hm.. Het waren allemaal nogal zware onderwerpen. "Je hand is zacht," mompelde hij zachtjes en hij nestelde zich er meer tegen aan. Miauw. Prr. HoNk, HoNk. )

"Ik was gewoon de controle over mezelf kwijt, als je het zo moet noemen. Nou ja. Alles werd gewoon meer instinctief en normaler. Ik had gewoon het gevoel dat het moest, dat ik geen keus had. En ik accepteerde het gewoon." mompelde de jongen zachtjes, duidelijk moe. Tavros keek hem even aan. Gamzee was eigenlijk een van de weinige die hij in het begin helemaal niet eng vond. Je kon haast niet anders dan van hem houden, vond Tavros. Hij derpte overal rond, pratend over fucking miracles, the wicked elixer, hornpiles en sopor slime. Je kon er niet echt bang voor zijn, tot ie sober was. Dan merkte je zijn subjuggalater afkomst. Gewelddadig en bloeddorstig. Maar Karkat had hem weten te kalmeren. En daarom was hij Gamzee's moirail. Hij was eigenlijk wel zeker dat niemand anders dat had kunnen doen.
"Uh, oh.. Daar zijn we trollen voor, denk ik. Ik heb nog nooit de behoefte gehad tot.. uh.. zoiets.." Vermoorden zat in hun bloed. Het hoorde bij hun ras. Die geweld. En dat was iets dat iedereen leek te accepteren. "Je hand is zacht," klonk er. Gamzee had een handsandwich: Tav's hand tussen allebei Gamzee's handen. Hehe.
"Die van jou ook." zei hij en zijn mondhoeken krulde omhoog. Hij begon het kinda koud te krijgen, maar was te passief om er iets over te zeggen. Ignore modus; activated. "Heb je ooit iemand anders zo ver gekregen om sopor slime te eten?" Vragenwaterval.

Vredig lag hij daar, half wakker en half.. Ehm.. Hij had zelf geen eens een motherfucking idee wat de andere helft aan het doen was. Niks, waarschijnlijk. Kon ook. Alles kon. Hij had zijn vrienden gedood en Tavros' afgehakte hoofd gezoend en uiteindelijk was alles weer normaal geworden dankzij een paradoxale timeline ofzo. Hij was te moe om over zulke dingen na te denken.
"Uh, oh.. Daar zijn we trollen voor, denk ik. Ik heb nog nooit de behoefte gehad tot.. uh.. zoiets.." Nee, dat kon hij zich wel voorstellen. Tavros was zo zachtaardig en cuts dat die niet eens normaal kon trollen en zelf al een keer getrompt was. Aaaawwh... Fucking Adorkable. "Die van jou ook." Hij kon de glimlach in de stem gewoon horen waardoor hij ook moest glimlachen. Gamzee was nog niet van plan om Tavros los te laten. Echt niet. Fucking Hell no. Dit lag net zo lekker. "Heb je ooit iemand anders zo ver gekregen om sopor slime te eten?" Eheheh.
"Twee keer ofzo, geen idee meer wie, maar ze kotsten het bijna over me heen." En aangezien hij er nu nog gehechter aan was aangezien het spul wat moeilijker te verkrijgen was en hij niet weer zonder wou eindigen, liet hij het niemand meer proeven. Behalve als ze het gewoon doorslikten. Anders was het gewoon verspilling. En zelfs als ze het zouden doorslikken, zou het hele vreemde effecten hebben. Andere trollen waren er nou eenmaal niet zo aan gewend.
Zijn ogen gingen open toen hij voelde dat Tavros een beetje rilde van de kou en hij kwam wat overeind.
"Laten we naar mijn huis gaan, dan kan ik je meteen voorstellen aan mijn hornpile." Een speelse glimlach verscheen op zijn gezicht en hij hielp de jongen een beetje overeind. 

"Twee keer of zo. Geen idee meer wie. Maar ze kotsten het bijna over me heen." Ja, dat was dan ook niet zo fijn. Tavros begon zich af te vragen wie misschien die trollen hadden kunnen zijn. Karkat kon, ook al weigerde hij elke keer. Ze gingen zoveel met elkaar om dat het hem niks zou verbazen. Feferi was te slim en such, Eridan zou 't ook niet doen, Nepeta ook niet, Aradia leek 'm ook niet.. Equius? Kon.. Hij aanbidde Gamzee immers als een god. Als die vroeg of hij sopor slime wou eten met hem.. Hmm, weird. Vriska trok niet genoeg met Gamzee op voor zoiets en blijkbaar mocht Gamzee haar niet. Zou dat komen doordat Karkat hem propagandeerde, of omdat ze Tavros vermoord had? Sollux.. Zou kunnen? Die had immers ook die mindhoney.. Dunno, het zou kunnen. Hij gokte dat het niet een van de mensen zou zijn. Gamzee toonde weinig interesse in die groep in tegenstelling tot Tavros, die matespritship zocht met Jade maar die niet kreeg. Volgens Karkat's ships - die bestonden uit alleen deze twee pairings - zou Dave met Jade krijgen en John met Rose. Hij snapte het niet echt. En ten tweede omdat mensen sopor slime waarschijnlijk anders trokken. "Oh, ja, dat is zonde van je sopor." sprak hij.
Gamzee stelde voor dat ze naar zijn huis gingen, waar hij Tav kon voorstellen aan zijn hornpile. Hij wist niet zeker of hij dat wel wou. Dat tweede dan. Dat eerste wel. Hij was nog nooit in Gamzee's huis geweest en Gam niet in het zijne. "... Oh, uh, eigenlijk.." Hij staarde naar Gamzee's grijns en besloot dat het geen kwaad kon. Hij bevroor immers toch. "... Is goed." Toen hij overeind kwam, weefde zijn vingers zich weer tussen die van Gamzee. Het zat als gegoten, vond hij zelf. Alsof het niet anders hoorde. Toen ze aan het lopen waren naar Dalesia, kwam Tavros automatisch wat meer tegen de Capricorn aan leunen. Hij had het koud en Gamzee was warm.

Huis. Hij had dat menselijke woord ook al weer overgenomen. Bah. Stomme mensen met hun bedden en vreemde woorden die nergens op sloegen. Nou ja. Hij mocht sommigen wel, maar die rapping skills van hem waren gewoon vreselijk. Zijn mening. En de rest was wel.. oké. Of zo.
"Oh, ja, dat is zonde van je sopor." True. Heel erg true. Maar als Tavros wat sopor wou, mocht dat wel hoor. Had hij helemaal geen problemen mee. Hij trok de jongen wat meer overeind zodat deze op zijn benen stond. Eh.. Benen.. Nevermind. "... Oh, uh, eigenlijk.." Eigenlijk wat? Hij keek de jongen nieuwsgierig aan. "... Is goed." Hun handen vlochten zich weer in elkaar en hij glimlachte zachtjes. Ze begonnen te lopen en al snel voelde hij dat Tavros een beetje tegen hem aan leunde. Gamzee voelde de rillingen van de kou die over de jongen zijn huid gingen. Aww..
Het duurde niet lang voordat ze bij z’n Hive waren. Of huis. Lag er aan hoe je het wou noemen. Fucking stom huis. Motherfucking awesome Hive. Ja, er zat inderdaad een verschil in.
“Dit is ‘m Hive,” zei hij bescheiden en hij duwde de deur open, liet Tavros als eerste binnen. In tegenstelling tot de meesten had hij geen Lusus die in zijn huis rond hing. Nee, zijn lusus was heel vaak weg. De zee in. Niet dat het hem wat uitmaakte, hij was toch al voornamelijk opgegroeid zonder goatdad. En als hij een bezoekje kreeg was dat wel leuk. Hehehe. Meteen ging hij naar de koelkast, waar hij een Sopor Pie uit haalde. Met een kleine glimlach ging hij er mee op de bank zitten. Zijn vingen schepten de stukken drabberige taart uit het taartblik en hij likte ze af. Zijn blik ging naar Tavros. “Als je ook wat wilt, mag dat hoor.” Hij glimlachte zachtjes en schepte nog wat stukken er uit. Man, het was echt motherfucking hemels.

"Dit is m'n hive." zei Gamzee en Tavros staarde even tegen het gebouw aan, voor hij merkte dat Gamzee de deur open hield. Hij liep naar binnen met Gamzee achter hem aan en stond even ongemakkelijk in de gang, wachtend tot Gamzee voor hem uit liep. Hij volgde de trol naar de koelkast en stond daar terwijl de Capricorn een slime pie eruit haalde. Slordig depte hij zijn handen erin en likte zijn vingers weer af, maar het maakte Tavros niet zo uit.
"Als je ook wat wilt, mag dat hoor." Nog geen seconde later schudde Tavros zijn hoofd. Het was het beste voor Gamzee als hij die slime pie at, maar voor de rest.. Nee. Hij kende Gamzee eigenlijk niet echt anders dan high of stoned of hoe je het ook noemde. Hij had hem waarschijnlijk nog het minst gezien toen hij sober was, dacht hij dan. Nee, wacht, hij had hem nooit sober gezien. Hij had er alleen over gehoord. Maar het scheen dat toen hij dood was, hij wel bij Gamzee was. Maar dat wist hij niet, vanzelfsprekend.. "Nee bedankt."
In stilte begon hij te denken aan het gesprek dat hij met Vriska had gehad. Ze had gezegd dat ze Gamzee lastig vond en begreep niet hoe hij met hem om kon gaan. Toegegeven, zijn relatie met Vriska was raar, maar inmiddels was ze wel soort van een vriendin? Hij praatte tenminste wel met haar over dingen die hij niet tegen iedereen zei. Ze was - volgens hem - de enige die wist hoe hij dacht over een kwadrant met Gamzee. Maar goed. Hij had hem nooit echt lastig gevonden of zo.. Hij was er niet echt bij met zijn hoofd, wat - misschien - gezien kon worden als iets dat je niet zocht in een matesprit of kismis? En hij was nooit serieus, maar dat was iets wat hij juist fijn vond. Hij keek niet op hem neer en oordeelde niet en hij was gewoon graag bij hem. Niet dat hij zulke dingen hard op durfde te zeggen. Hij voelde meer medelijden voor Gamzee dan hij ooit had gedacht dat hij dat zou doen voor een trol. Hoe zou Gamzee het opvatten als Tavros en Karkat dood gingen? De twee hadden een veel lagere bloedsoort en zouden dus echt veel minder lang leven. Hij wist niet precies hoe het zat met Karkat's bloedkleur, maar hij wist wel dat het nog lager was dan de zijne. Grote kans dat als niet iedereen elkaar als een spazz ging vermoorden en ze een natuurlijke dood stierven, Karkat als een van de eerste zou gaan. Feferi en Eridan als laatste. Ugh, hij dacht er niet graag aan.

Zijn benen zwaaiden zachtjes heen en weer terwijl hij tevreden van zijn sopor pie aan het eten was. Het was gewoon echt verrukkelijk. En hij kon gewoon niet zonder, het was verslaafd. Hij wist dat hij ook problemen zou krijgen, zelfs als hij een etmaal geen sopor pie had gegeten omdat hij steeds lag te slapen, wat wel soms gebeurde. Dan zat een van de trolls al meteen op zijn nek dat hij van die pie moest eten, al was het maar een beetje. Ghehe. Nou ja, het was vooral te merken als hij zijn Trollchum aan liet staan terwijl hij ging slapen en dus niet reageerde. Nogal overbezorgd, maar ofcourse snapte hij het wel dat ze geen sobere hem meer wouden hebben. HoNk.
"Nee bedankt." Hij grijnsde lichtjes. Bijna niemand wou van die pie eten, laat maar staan even proeven. Het was ‘m wel een keer gelukt, alleen hij wist niet meer wie het was. Vast Equius ofzo. Die gast was zo erg bezig met het b100d gedoe dat het eng leek. Tijdens het eten bleef Tavros nogal stil. Die zat vast nogal na te denken. Of hij was gewoon verlegen. Awwh.. Hij liep naar de koelkast toe en propte de half gegeten sopor pie er in. Daarna waste hij zijn handen aangezien die kleverig waren geworden en hij gokte dat Tav dat niet echt leuk zou vinden. Zijn hand ging plagend door het haar van de andere troll.
“Aarde aan Tavros, ben je er nog?” grinnikte hij zachtjes. Hij was nu al weer half vergeten dat hij van plan was geweest om Tavros zijn hornpile in te slepen. Even bestudeerde hij de jongen, zich afvragend of hij ‘m nog een keer kon zoenen. Het was gewoon fun. De eerste keer dat hij ‘m had gezoend was niet echt zo fun. Op een of andere manier wist hij nog steeds hoe het smaakte, terwijl het eigenlijk zo goed als onbeschrijfelijk was. Goor en vol passie tegelijkertijd, als je het echt moest omschrijven.

Een hand ging door zijn haar en er klonk gegrinnik. "Aarde aan Tavros, ben je er nog?" Hij keek even omhoog naar Gamzee met een ietwat - voor zijn doen - neutrale uitdrukking op zijn gezicht. Hij reageerde niet, maar bleef Gamzee wel aankijken. Hij dacht nog steeds door aan de dingen die hij had doorgemaakt, die ze allemaal hadden doorgemaakt. In een gesprek met Karkat hadden ze het ooit over Vriska. Het kwam erop neer dat de krabbige trol vroeg hoe het kon dat hij niet getraumatiseerd was door het gedoe met Vriska. Tavros zei niet zoveel, maar Karkat zei dat het misschien Stockholm syndrome was. Een of andere mentale aandoening waarbij een slachtoffer medelijden voelde tegenover diegene die hun god-knows-what aandeed. Geen idee, eigenlijk.. Hij vond het gewoon zielig dat niemand haar mocht. Maar het was niet medelijden op een matesprit manier of zo, ondanks wat Vriska dacht of wou. Daar had hij Gamzee voor. "Jawel." bracht hij uit en voor enkele seconden was het stil. Hij had geen reden om nerveus te zijn bij Gamzee, toch? Meuh.. Oke, kom op, moed bij elkaar schrapen.
Zijn handen draaide in die van Gamzee en hij keek hem vluchtig aan, voordat hij zichzelf naar voren bewoog en zijn lippen op die van Gamzee plaatste. So far, so good.. Hij mocht trots zijn dat hij überhaupt wat probeerde.

Hij grinnikte zachtjes, bijna onhoorbaar, toen afwezige ogen hem aankeken. Awwhh. Tavbro was aan het nadenken. Zijn hand ging uit het haar van de jongen en zijn armen bleven slapjes langs zijn lichaam hangen. Het was wel grappig om iemand te zien nadenken. Alsof diegene in een hele andere wereld was. Nou, voor Gamzee voelde elke dag als een andere wereld. Elke dag was weer eens anders, al deed hij dezelfde dingen als altijd. HoNk.
"Jawel," klonk er uiteindelijk en een flauwe glimlach verscheen op zijn gezicht, waarbij hij een wenkbrauw op trok.
“Weet je het zeker?” zei hij grinnikend, op een plagende manier. Het bleef weer even stil en hij voelde hoe zijn hand voorzichtig vast werd gepakt. Awwwh.. Toen opeens keek de jongen hem even vluchtig aan en waren hun lippen tegen elkaar aan gedrukt. Bijna wou hij een protesterend geluid slaken, totdat hij besefte dat hij al eerder met Tavros had gezoend. Oh. Okay. Vlak nadat hun lippen elkaar los lieten, kuste Gamzee weer terug, wat meer passievoller waarbij zijn vingers zich in het haar van de andere troll verwikkelde. Omnomnom. Hij liet al vanzelf weer los, aangezien hij er van uit ging dat Tavros het een beetje teveel werd. Hij had nog nooit toegegeven dat Tavbro red voor hem was. Maar.. Nu twijfelde hij er stiekem aan. Want.. Gheheheh.. Zoenen was toch iets wat je wel deed als je Red voor iemand voelde. Of als je Kismesis met iemand wat, maar hij zou de andere troll echt nooit kunnen haten. Dat was onmogelijk door al die cuteness. Zachtjes drukte hij een kus op het voorhoofd van de jongen. Mehmeh. Hij draaide zich om, haalde een koude fles Faygo uit de koelkast en hield die onder Tav’s neus. “Hier ga je niet dood van,” zei hij met een trotse glimlach. Lol. Lekkere stemmingsverneuker was hij.

Hun lippen lieten even los, maar al gauw leunde Gamzee weer naar hem toe - of over hem heen, eigenlijk - en raakte hun lippen weer. Gamzee weefde zijn handen in Tavros haar, terwijl Tavros zijn armen losjes rond de Capricorn's nek. Zijn vingers speelde met de punten van de lokken in Gamzee's nek terwijl hij ditmaal wel gewoon terug zoende. Eindelijk had hij een moment waarop hij het idee had dat hij niet echt nerveus was om Gamzee te laten zien dat hij wel degelijk om hem gaf. Toen Gamzee los liet, ontwikkelde zijn handen zich en liet hij zich een beetje achteruit vallen, naar het aanrecht. Ondersteuning momentje.
Gamzee's kop verscheen weer vanuit de koelkast en er werd hem een flesje toegedrukt. Redpop Faygo. Er waren maar zoveel smaken die hij lustte. Redpop, Rootbeer, (cherry) Cola en Black Cherry. En soms Moon Mist, maar dat lag aan zijn bui. Maar goed, Gamzee wist dit allemaal inmiddels toch al. "Hier ga je niet dood van." Nee, doodgaan wou hij niet nog een keer meemaken. Hij grinnikte zachtjes en pakte het flesje aan, waarna hij het open draaide.
"Inderdaad.." Hij hield het ding tot zijn lippen en liet zijn hoofd achteruit vallen zodat het drinken in zijn muil goot. Na een seconde of drie kwam hij weer terug op aarde - hehe - en slikte hij het door. Hij deed de fles weer dicht en veegde met een hand langs zijn mond. Omnomnom.

Hij gaf Tavros de faygo, aangezien het niet echt heel erg verstandig was om Faygo vlak na Sopor Pies gegeten te hebben te drinken. Die smaak die er ontstond was dan gewoon.. vreemd. Heel vreemd. En niet erg lekker. Als hij dorst zou krijgen, had hij altijd wel flessen rondhangen. Van die literflessen. Omnomnom. Het spul was echt fucking lang houdbaar en hij had geen idee waar hij die motherfucking grote voorraad vandaan had gehaald. Er stond heel veel in zijn kelder, waar het wat kouder was dan hier. Voor de rest hingen er halfvolle flessen door zijn huis heen en lagen er ook wel lege flessen. Ook had hij wat koud staan in zijn koelkast. Niet veel trollen hielden van Faygo, maar Tavbro gelukkig wel. Ghehehe.
"Inderdaad.." Hij keek met een kleine glimlach hoe de jongen van zijn Faygo dronk. Toen die klaar was, plantte hij een zachte kus op de jongen zijn lippen, daarbij de Faygo proevend.
“Je mag dat flesje motherfucking Faygo wel hebben hoor. Ik heb er nog veel meer,” zei hij en hij pakte de losse hand van de jongen vast, zwaaide er even zachtjes mee heen en weer. Een droge grinnik onsnapte uit zijn mond. “Hoe is ’t eigenlijk om motherfucking dood te gaan? Lijkt me best wel saai.” Hij grinnikte zachtjes. Het leek net alsof hij er niet veel om gaf, ondanks hij heel veel trolls het leven had ontnomen. Kwam gewoon door de Sopor Slime, hOnK.

"Oh, bedankt." zei hij toen en zette het op het aanrecht. Hij kreeg een zachte, vrije tedere kus. Hij had eigenlijk niet verwacht dat Gamzee die ook kon uitdelen. Een prettige verassing, al zei hij het zelf. De trol zijn handen draaide zich in die van Tavros en ze zwiepte zachtjes heen en weer, waardoor de Taurus even grinnikte, tegelijkertijd als Gamzee. Het voelde wel goed zo, eigenlijk. Hij ging op het aanrecht zitten, maar pakte Gamzee's handen weer vast toen hij eenmaal zat. "Hoe is ’t eigenlijk om motherfucking dood te gaan? Lijkt me best wel saai." Dood gaan? Saai? Nee, dat was niet het woord.
"Ik denk niet dat.. dat het woord is. Uh. Nou ja ik merkte de pijn eigenlijk niet zo. Het is meer dat je niet weet wat daarna komt, maar dat je wel weet dat je je vrienden niet meer terug ziet. Ik kan het me niet heel goed meer herinneren, ik weet alleen dat het heel eng was." bracht hij een beetje belabberd uit en staarde weer naar het Capricorn teken op Gamzee's T-shirt. Uiteindelijk besloot hij dat hij die gewoonte moest stop zetten en keek daarom naar Gamzee. Beter.

Ze waren de hele tijd heel erg adorable aan het doen en nog steeds gaf Gamzee niet toe dat hij Red feelings voor de andere troll had. Zulke dingen waren gewoon onbelangrijk om over na te denken. Ook volgde hij al die relaties niet meer - de een ging uit om een of andere reden en de ander ging weer aan - wat waarschijnlijk kwam door zijn slechte geheugen. Meh. Het enige dat hij wel wist dat hij even voor een poosje een belachelijke relatie met Karkat had gehad. Een combinatie van Moirallegiance, Matespritship en Kismessitude. Vreselijk, nu hij er bij na dacht. Vooral aangezien hij meer Redrom was en Karkat aan de Blackrom hing. Dat paste gewoon niet bij elkaar. Echt niet. Waarschijnlijk was het wel zo met Tavros dat hij op een random moment er achter zou komen dat ze Matesprits voor elkaar waren terwijl het overduidelijk was. Maar dat ontkende hij zelf nog. 
De troll voor hem was op het aanrecht gaan zitten, waarna hun handen elkaar weer vast hielden. Ghehehe. Het voelde wel grappig.
"Ik denk niet dat.. dat het woord is. Uh. Nou ja ik merkte de pijn eigenlijk niet zo. Het is meer dat je niet weet wat daarna komt, maar dat je wel weet dat je je vrienden niet meer terug ziet. Ik kan het me niet heel goed meer herinneren, ik weet alleen dat het heel eng was." Oh. Misschien had hij die vraag niet moeten stellen.
"Ah dat is motherfucking klote. Dan heb je daarna niks te doen, verspil je je tijd door niks te zijn en is alles wat je eerst had gewoon allemaal weg." Geen Faygo, geen Sopor, geen ICP.. Noem maar op.
Om de situatie wat op te vrolijken kreeg hij een idee. Hij hielp de jongen van het aanrecht af en nam de jongen mee naar hetgeen wat mensen voortdurend "Slaapkamer" aan het noemen waren. Nja, het was beter dan "Huis". Midden in de ruime kamer lag een hornpile, waar in het midden een ingezakt gedeelte was ontstaan aangezien hij er vaak in lag. Gamzee ging er voorzichtig op zijn rug in liggen en trok de jongen op zijn schoot. Zijn armen krulden zich om het kleinere lichaam en zijn hoofs legde hij tegen tavro's schoot heen. Hmm. Dit was nou lekker ontspannend. En hij zou het wel begrijpen als Tavros liever dit wou doen op een bed ofzo, en het maakte het hem ook niet uit als de jongen verlegen van hem af kroop. Daarom was zijn greep om de jongen ook niet echt zo strak. HoNk. Dit was de eerste keer dat hij samen met iemand anders in zijn hornpile lag. Ghehe. 

"Ah dat is motherfucking klote. Dan heb je daarna niks te doen, verspil je je tijd door niks te zijn en is alles wat je eerst had gewoon allemaal weg." Tavros staarde hem even aan en knikte vaagjes. Ja. Voor enkele weken was hij alles kwijt geraakt - niet dat hij een concept had van wat 'weken' precies moesten voorstellen, maar voor fuck's sake wij mensen lezen dit en het moet voor ons ook nog volgbaar zijn.
"Dat wel.. Maar, je had die, dream bubbles nog." zei hij. Het was kind of like hoe Gamzee en hij waren als Prospit dromers, maar ja.. dan anders. Want er was niemand. Behalve dat hij Aradia tegen was gekomen. Hehehe. Maar goed, daar niet van. Hij werd mee naar boven gesleurd. Naar de slaapkamer.
Hij werd op schoot genomen op de hornpile en zijn rug rechtte zich, waardoor er zo'n golfje in zat. Gamzee hield hem vrij los vast, wat hem gerust stelde. Wetend dat hij de vrijheid had om weg te gaan als het te veel werd, of zo. De jongen zijn hoofd kwam op zijn schouder, wat lichtelijk awkward was omdat ze face-to-face zaten. Hij bewoog zich moeizaam en voorzichtig wat naar voren zodat het beter zat. Elk klein geluidje was best irritant, maar goed.. Deed er niet toe. Hij kon zijn hoofd niet echt op Gamzee's schouder doen, dan zaten die hoorns in de weg. Irritante dingen dat het waren. Soms wou hij dat hij ze eraf kon halen. Maar aan de andere kant was hij ook kind of trots op ze. Ze waren de grootste binnen zijn vriendengroep. Tadadam. SuperTav. Pupa Tav.

Het zat nogal vreemd dus ging hij normaal liggen. Teehee. Met een licht tevreden gezicht keek hij Tavros aan. Hij had 'm uiteindelijk toch nog op zijn hornpile gekregen, al was al dat gehonk nogal irritant. Oké, nu kwam het superzachte bed wel van pas. Gamzee keek hoe de jongen op zijn schoot beter ging zitten en glimlachte flauwtjes. Een paar metalen delen van de horns porden in zijn rug. Niet echt comfortabel, toch verafschuwde hij nog steeds het bed een beetje en zaten ze er nu al. Zijn ene hand ging door het zachte haar van de troll op zijn schoot heen en hij duwde het gezicht van de troll wat dichter naar de zijne. Hun lippen raakten elkaar aan en speels begon Gamzee op de onderlip van de jongen aan het sabbelen. Oh god. Dit was bijna lekkerder dan Faygo, vooral door de Faygo smaak die Tavbro op zijn lippen. Hij vroeg zich af hoeveel trolls of mensen wel op Tavros vielen. Ghehehe. Hun lippen lieten elkaar los en hij sloot zijn armen wat strakker om de jongen heen.
"Je bent schattig," mompelde hij met een brede glimlach. Gewoon een feit, geen mening. 

Toen Gamzee met een hand door Tavros haar ging, werd hij ook wat naar voren geduwd en voor Tavros wist wat er gaande was, hing Gamzee aan zijn onderlip. Het voelde kinda lekker, maar ook vreemd. Vreemd op een goeie manier? Ze lieten los en Gamzee's armen draaide wat strakker om hem heen. Tavros had zijn handen plat tegen Gamzee's buik liggen, niet echt wetend waar hij ze anders moest laten. Hij keek de juggalo aan die een vrij brede glimlach rond zijn mond had. "Je bent schattig," mompelde hij vervolgens.
"Bedankt, maar, dat weet ik nog net zo niet." Hoe ontving je als zeventien jarige een compliment over je schattigheid-gehalte? Typisch iets waar alleen hij zich zorgen over kon maken. Maar hij vond het niet erg, want hij had graag dat Gamzee hem complimenteerde.. Complimentjes kreeg hij genoeg. Hij miste hem eigenlijk wanneer hij er niet was. Gamzee was de enige die hem echt steunde en waarvan hij het idee had dat hij hem echt kende, zelfs als hij niet veel over zichzelf praatte. Zijn vingers draaide zich naar de palmen van zijn hand, lichtelijk trekkend aan de stof van Gamzee's T-shirt. Hij voelde zich incapabel, niet echt sterk genoeg om van iemand zoals Gamzee te houden. Nou ja, er was voorlopig geen haast bij..

Het lag best lekker zo, al waren de horns in zijn rug irritant. Nou ja, het was beter dan op de grond te gaan liggen met Tavros. Een bed gebruikte hij niet – STOMME BEDDEN – en de bank.. Tja. Daar sliep hij vaak op. Dan zou het dus raar zijn als hij er op lag met iemand anders. Nja. Als Tavros er op wou ziten, maakte het hem niet echt uit. Gamzee wist niet eens of de troll wel met hem in de hornpile wou liggen, al had hijzelf juist het meeste last van al die horns. Stomme fucking-.. Nee, dat waren ze ook niet. Ze hoorden bij hem en soms dan dacht hij wel eens van ‘irritant’, maar haten deed hij echt niet. Het waren tenminste zijn eigen horns.
"Bedankt, maar, dat weet ik nog net zo niet," klonk er. Oh. Okay. Zijn hand ging door het haar van het joch heen. Ghehehe. De handen die tegen zijn buik aan lagen, trokken zachtjes aan het shirt. Gamzee ging wat meer onderuit zitten en sloot zijn ogen. Meh. Aan de ene kant lag het wel ontspannend. Niet zo fucking zacht. Je kon het eigenlijk wel gewoon prima zeggen. Hm.. Hij drukte de jongen meer tegen hem aan, verborg zijn gezicht opnieuw in de schouder van de jongen. Deze keer lagen ze beide een beetje, aangezien de hornpile zo’n kuil had waarin je lekker kon zitten enzo.
“Heel schattig,” mompelde hij zachtjes en bijna dreigde hij weer om in slaap te vallen.

Toen Gamzee half in slaap viel, wist Tavros van zijn schoot te kruipen. Dat hielp blijkbaar weinig, want die nakker sliep gewoon vrolijk door. Maar goed. De deurbel ging, maar dat leek Gamzee ook weinig te doen. Oh.. Nou ja, dan ging hij wel. Hij liep naar de deur en deed die open, waar Karkat met een chagrijnig hoofd te vinden was.
"Wat doe jij hier?" nipte hij hem toe en Tavros staarde hem even aan. "Gamzee nodigde me uit, min of meer.." Hij staarde de Cancer aan en die bekeek hem even vluchtig. "Oke, prima, is Gamzee er dan?" Hij duwde langs Tavros naar binnen, die de deur achter hem dicht deed. Hij draaide zich om en Karkat staarde hem even aan. "Ja, uh, maar hij is, aan het slapen." Karkat trok een wenkbrauw op maar liep verder het huis in, met Tavros achter hem aan.
"Goed, dit werkt ook wel, ik moet toch gewoon een mededeling maken tegen iemand. Ik en Sollux zijn weer bij elkaar." Tavros merkte dat in het einde van zijn zin hij haast piepte uit blijheid. Blijkbaar had hij zijn vorige matesprit erg gemist. Hij wou dat hij en Gamzee zo enthousiast waren over elkaar. "Oh.. uh, leuk voor je." Karkat rolde zijn ogen en zuchtte. "Oke, fuck, waar is Gamzee? Daar kan ik mee praten over dit soort dingen." Ja, klonk logisch.. Daar had je moirails voor, of zo? Mede.. Tavros leidde Karkat naar boven, Gamzee's kamer in - die Karkat vermoedelijk beter kende dan Tavros - en die liep naar de hornstapel toe.
Karkat pakte een horn op en kneep het ding dicht naast Gamzee's oor, zodat de trol wakker zou worden. "Wakker worden, ik heb nieuws." gromde hij. Karkat was altijd al chagrijnig geweest en Tavros wist niet hoe Gamzee er zo vrolijk onder bleef. Vreemd genoeg mocht hij Karkat wel. Dunno. "Ik en Sollux zijn weer matesprits." Weer die vage piep in zijn stem uit vrolijkheid. Hurr..

Iets bewoog in zijn armen, maar hij negeerde het maar. Het was vast toch niks ergs, toch? Nee, hij kon het wel begrijpen van Tavros als deze niet meer op zijn schoot wou zitten. Zacht gesnurk kwam uit zijn halfopen mond terwijl hij weer lekker verder indoezelde. Zoals gewoonlijk sloegen zijn dromen nergens op. Het was meer een verhigh’de versie van de wereld, alleen dan nog erger. Heel erg fel, met wezens die nergens op sloegen zoals een pogodraak en wist hij veel hoe hij de andere wezens moest noemen. Zijn Lusus had een of ander pakje aan en was aan het dansen. Yay. Het leek allemaal ergens wel op te staan, alleen buiten zijn droom had zelfs hij even een wtf momentje. Ghehe. Meestal sliep hij zo door de invloed van de Sopor Slime. Liever deze dromen dan dat hij nauwelijks sliep als hij nuchter was, aangezien hij dan allemaal van die doodsenge nachtmerries kreeg. Nee, niet leuk.
Op eens klonk er een luide ‘HoNk!’ bij zijn oor en schrok hij zich half dood, waardoor hij van de hornpile af rolde.
"Wakker worden, ik heb nieuws." Zijn ogen gingen moeizaam open en hij zag dat Karkat er stond. Samen met Tavros. Oeps. De combinatie van die twee was ook niet heel erg handig. Ghehehe..
“Oh.. Hai KK,” zei hij met een glimlachje.
"Ik en Sollux zijn weer matesprits." Gamzee moest moeite doen om niet te gaan lachen over die piep in Karkat’s stem.
“Oh wat leuk voor je!” zei hij met een ^^-face, al meende hij het echt. Hij zou het zelf niet eens beter kunnen doen dan de Gemini. En hij zou niet snel iemand kunnen verzinnen die beter voor Karkat zou zijn. Behalve Sollux dan. Toch snapte hij nog steeds niet waarom het joch de Gemini eerst haatte en ze nu Matesprits waren. Matespritship.. Dat was niet echt een woord wat je snel bij de kreeft gebruikte. Ghehe. Gamzee stond op en rekte zijn rug even, waarna hij naar zijn bureau liep om een fles faygo er vandaan te halen. Terwijl hij langs Tavbro liep, klopte hij even op zijn hoofd. Meh. Hij had geen idee waarom hij had deed. Ghehe. “Maareh.. Matesprits? Weet je zeker dat je dat kan volhouden, KK?” lachte hij droog en hij pakte zijn half volle en lauwe faygofles, nam er een grote slok uit. Cherry Cola. Had hij net even zin in.

"Oh, wat leuk voor je!" zei Gamzee met een happy face. Blijkbaar hadden hij en Tavros dezelfde gedachten, hoewel het Tavros minder boeide. Hij begreep dat Karkat zijn nieuws wou delen met zijn moirail, maar hij wou eigenlijk alleen zijn met Gamzee. Puur omdat het net zo leuk was. Maar goed, hij zou wel meer van Karkat zien, vermoedde hij. Karkat was immers Gamzee's moirail en beste vriend. En vice versa. Je kon enkel verwachten dat die twee veel met elkaar omgingen.
"Maaruh.. Matesprits? Weet je zeker dat je dat kunt volhouden, KK?" Karkat's blik werd nog zuurder en Tavros wist dat het raak was. Het was sowieso al raar dat Gamzee Karkat KK noemde, omdat alleen Sollux zoiets deed. Maar goed, hij moest niets zeggen. Maar als hij dat niet deed, dan deed Karkat dat wel. "Noem me niet zo, die fucking bijnaam is niet voor jou. En natuurlijk kan ik dat volhouden! Sollux betekent meer voor me dan ik weet te zeggen." siste Karkat. Alle liefde verdween uit zijn woorden omdat hij ze zo kwaad uitsprak. Maar het bericht was voor Tav hetzelfde, hij gaf veel om die Gemini. Was waarschijnlijk ook het belangrijkste. "Sorry. Ben gewoon beschermd over hem, denk ik." mompelde Karkat.

Hij wist dat het nogal een gemene opmerking was, maar whatever.
"Noem me niet zo, die fucking bijnaam is niet voor jou.”
“’K heb het denk ik overgenomen van Sollux aangezien alle gesprekken die ik met hem heb over jou gaan, maar ik zal je niet meer zo meer noemen als je dat niet leuk vind,” mompelde hij zachtjes met een glimlach. Hij had nauwelijks gesprekken met Sollux, maar als ze een keer toevallig een gesprek houden merkte hij wel op dat Sollux Karkat KK noemde. En dat was wel te merken in die oude memo’s en stuff. Hehehe.
“En natuurlijk kan ik dat volhouden! Sollux betekent meer voor me dan ik weet te zeggen," werd er hem toe gesist.
“Ik wou het gewoon even zekerweten. Straks dan moet ik je weer gezelschap houden. Niet dat ik er wat mee heb ofzo, maar het kan natuurlijk altijd wat verkeerd uitkomen. Yaknow..” Zijn blik ging even naar Tavros. Nee, als zoiets meerdere keren gebeurde, was het wel een beetje irritant. “Maar ik ben blij dat je eindelijk weer iemand hebt waarvan je houdt,” zei hij glimlachend, tegen Karkat, en hij klopte zachtjes op zijn hoofd. Oké, mocht hij nu weer zijn knuffeltijd met Tavros? Nou ja, hij was in slaap gevallen. Dat was weer wel waar. Maar waarom wou hij knuffelen of zoenen met Tavros? Ze waren niet eens Matesprits. Hehehe.. Maar ja. Hij nam nog een slok van zijn Faygo, vroeg zich af of de troll nog meer nieuws had.

"’K heb het denk ik overgenomen van Sollux aangezien alle gesprekken die ik met hem heb over jou gaan, maar ik zal je niet meer zo meer noemen als je dat niet leuk vind," zei Gamzee, waardoor Tavros even naar Karkat keek. Gamzee bleef zo kalm met Karkat: hij wist niet hoe hij het deed. Maar goed, het was niet allemaal rozengeur en maneschijn, want Karkat moest sobere Gamzee kalmeren. In vergelijking was het dus een vrij eerlijke deal. Sowieso, Gamzee leek het wel met iedereen te kunnen vinden.
"Ik wou het gewoon even zeker weten. Straks dan moet ik je weer gezelschap houden. Niet dat ik er wat mee heb ofzo, maar het kan natuurlijk altijd wat verkeerd uitkomen. Yaknow.." Hij werd even aangekeken door Gamzee, en vroeg zich af waarom. Karkat liet lagen gromtonen horen en Tavros staarde hem even aan. "Het gaat niet verkeerd lopen, want wij horen bij elkaar." Wow, nooit gedacht dat Karkat zoiets zou zeggen. Ze wisten allemaal dat hij zulke gedachten had ook al ontkende hij het, maar dat hij het hardop zei verbaasde Tav. "En het is niet alsof ik jou nodig heb. Als er ooit iets zou gebeuren - wat niet gaat gebeuren, want ik weet in tegenstelling tot jou wel hoe ik mijn matesprit tevreden moet houden - dan zou ik heus wel tien fucking minuten zonder je kunnen." Yeah, you kind of opened a can of worms there Gamzee. Hij hield zijn mond, gezien het waarschijnlijk een moirail ding was die hij niet begreep.
"Maar ik ben blij dat je eindelijk weer iemand hebt waarvan je houdt," zei de Capricorn met een glimlach en klopte op Karkat's hoofd, die zachtjes gromde. Tavros staarde afwezig naar de twee, hield zich er maar beter buiten. "Houdt?" vroeg Karkat onbenullig.

Gamzee probeerde het gesprek op een kalme manier te benaderen – de enige manier waarop hij iets ooit kon benaderen als hij onder invloed van Sopor Slime was – maar dat leek niet echt aardig te lukken bij Karkat. Ofcourse not. Daarom was matespritship tussen hun nog nooit gelukt.
"Het gaat niet verkeerd lopen, want wij horen bij elkaar." Is goed. Al klonk het nogal heel klef, maar hij trok zich er niks van aan. Karkat was Karkat. "En het is niet alsof ik jou nodig heb. Als er ooit iets zou gebeuren - wat niet gaat gebeuren, want ik weet in tegenstelling tot jou wel hoe ik mijn matesprit tevreden moet houden - dan zou ik heus wel tien fucking minuten zonder je kunnen." Is ook goed.
“Misschien komt het omdat ik nog nooit echt een fucking matesprit heb gehad. Ik denk dat jij daar inderdaad meer motherfucking ervaring mee hebt,” zei hij rustig en hij nam nog een slok van de Faygo. Karkat was nooit echt zijn Matesprit geweest. Het was een mislukte poging. Verder niks.
"Houdt?"
“Dat hoort toch bij fucking Matespritship, of heb ik het mis?” Hij liep even naar Tavros en klopte met een glimlach zachtjes op diens hoofd, met een blik dat hij zich geen zorgde hoefde te maken. Daarna ging zijn blik naar Karkat. “Maareh.. Is dit niet misschien iets wat we via de motherfucking computer kunnen bespreken? Ik heb hier namelijk een gast en het zou onbeleefd zijn als ik mijn gast nog langer laat wachten.” Nog langer laat wachten met wat? Hij had geen idee. Spellen spelen met zijn game console? Er zaten vast wel leuke spellen tussen, zoals ‘The Elder Trolls: Skyrift’ of ‘MaLeo Kart 12’, dat laatste een spel wat hij van Nepeta had gekregen en over katachtige monsters gingen die met elkaar gingen karten. Best wel awesome.