this dream is missing a wishing well

Zijn armen waren wat losser gegaan, krulden nu meer om het hele lichaam van de jongen op zijn schoot heen. Hij had dit echt gemist. De aanrakingen, de zachte kussen, de tedere fluisteringen en de hartstochtende discussies die eigenlijk bijna altijd nergens op sloegen. Twee rode ogen keken hem even aan en zijn mondhoeken krulden wat omhoog. Maar toe hij begon te praten, keek Karkat de andere kant op met een frons. Een van zijn handen vlocht zich in het zwarte haar, terwijl de ander hem weer wat strakker vast hield. Alsof hij bang was dat dit moment verpest zou worden of dat Sollux elk moment de deur binnen kon stormen, zijn Karkat terug willend. Maar ja, die was er nu niet dus kon hij doen en laten wat hij wou. Het kon hem niks schelen dat de troll hierna weer naar die psiionic ging. Hij had tenminste nog zo’n moment kunnen hebben.
"Ik ook." Hij grinnikte zachtjes. Erg overtuigend. Gamzee streek het haar uit de jongen zijn gezicht. "Denk ik." Hij keek hoe de blik naar het zwarte T-shirt ging wat hij aan had. Rustig bleef hij zitten toen Karkat over de stof streek, lieflijk glimlachend en neerkijkend – letterlijk, niet figuurlijk – op hem. De frons en de lichtelijk geopende lippen trokken zijn aandacht. Zachtjes streek zijn hand die even geleden in het haar bevond over de frons heen. Daarna tilde hij de kin op en kruisten hun blikken elkaar. Hun lippen raakten elkaar weer even aan, waarna hij wat meer onderuit zakte, waardoor hij wat meer lag en zijn ene arm achter zijn hoofd deed, zijn arm ondersteunend. Nu zat hij op lagere ooghoogte dan de troll die nu eigenlijk half boven op hem zat, maar whatever. Hij keek omhoog, naar de rode ogen.
“Motherfucker, je hebt een gigantische fucking frons op je gezicht,” zei hij licht grijnzend, half glimlachend. Als dat ooit kon, tenminste. Tuurlijk wel. Gamzee kon alles.

Een hand gleed zachtjes door zijn haar, maar hij keek er niet echt van op. Het voelde fijn, maar hij was het wel gewend. Mooi toch. Zijn kin werd echter omhoog geduwd waardoor zijn rode ogen contact vonden met die van Gamzee. Hun lippen raakte even kort en de trol onder hem zakte onderuit, wat voor een klein oproer van de horns leidde. Ach, als je in die pile lag, was je toch zo goed als doof. Nu kon hij op Gamzee neerkijken, moehaha. Hij was wat verschoven en zat nu meer op de capricorns buik dan wat anders. It´s a good feeling…
“Motherfucker,” hij voelde zich meteen al aangesproken, “je hebt een gigantische fucking frons op je gezicht.” Zei de trol met een grijns – min of meer – rond zijn mond. Karkat’s tanden beten neer op zijn onderlip, maar hij bleef fronzen terwijl hij de trol aankeek. “Ik weet wat ik op mijn gezicht heb, daarom is het mijn fucking gezicht.” gromde hij hem toe. Zijn handen waren rond zijn bovenbuik gedraaid terwijl hij op zijn bovenbenen steunde, alsof hij buikpijn had. Had hij eigenlijk ook, maar dat was geen resultaat van ziekte. Hij voelde zich vreselijk, maar geweldig tegelijk. En dat was nog wel het meest verwarrend. Het was niet alsof Sollux het niet verdiende, of alsof het hem ook maar iets zou uitmaken als hij weer met Gamzee ging ronddartelen. Hij had Aradia immers – of Feferi. Wist hij veel wat er door de Gemini’s hoofd ging. De dualiteit in hem zorgde waarschijnlijk voor die verwarring. Dat vertelde hij zichzelf dan maar, terwijl hij zich weer ging verzitten. Of eigenlijk verliggen. Want hij ging op Gamzee’s buik liggen en legde zijn kin op zijn handen, die op Gamzee’s bovenborst zaten. Hun gezichten zaten heel dicht op elkaar, net niet genoeg om Gamzee’s adem te voelen. “’T is gewoon allemaal een beetje fucked up nu. Een beetje heel erg.” mompelde hij, wat maar moest voldoen als uitleg.

De jongen zat op zijn buik en aangezien hij niet zo zwaar was, had Gamzee er niet veel last van. Op een of andere manier voelde het wel prettig. Vertrouwd, bijna. Zijn hand ging door zijn ogen heen, hij voelde zich nog steeds vermoeid ondanks het korte dutje. En nog helemaal werkte de supersopor – of hoe je het wou noemen – ook niet. Bijna, als je het preciezer wou zeggen. Ehehe. Maar hij maakte zich er niet veel zorgen om. Alles zou weer goed komen.
“Ik weet wat ik op mijn gezicht heb, daarom is het mijn fucking gezicht.” Zijn mondhoeken gleden omhoog in een plagende glimlach, waarna hij gaapte. Voorzichtig hief hij zijn hand op, legde deze tegen de zij van de jongen aan waar de handen half om waren heen gedraaid, streelde zachtjes het T-shirt. Na een paar seconden liet hij zijn hand weer zakken en hij rekte zich een beetje uit, toen Karkat zich opeens ging verzitten en op hem ging liggen. Handen werden op zijn bovenborst gelegd en daar werd weer een kin op gelegd. Mooi uitzicht. Zijn hand werd weer opgeheven en vlocht zich in het haar, zijn vingers zachtjes de hoofdhuid strelend en de klitjes er uit kammend. “’T is gewoon allemaal een beetje fucked up nu. Een beetje heel erg.” Gamzee zuchtte en sloot zijn ogen even, sloeg zijn armen om de jongen heen.
“’t Komt wel goed, motherfucker. Ik beloof het je,” mompelde hij met een tevreden glimlach. Natuurlijk. Waarom zou het niet goed komen?

Handen weefde zich weer in Karkat's dikke, heel donkerbruine haar en hij liet zijn ogen dicht vallen terwijl hij zijn benen verplaatste. Hij luisterde naar Gamzee, die zei dat het wel goed kwam, dat hij het beloofde. Hij had geen idee wat hij allemaal moest doen en of hij wel degene wou zijn die de leiding nam, in dit geval. Niet omdat hij niet dacht dat hij niet op Gamzee gaf op die manier, maar eerder omdat hij dan niet kon zeggen 'ja, hij zoende me opeens!'. En hoewel dat een goede theorie was, betwijfelde hij of hij ook daadwerkelijk zoiets zou zeggen. Waarschijnlijk niet. Onder druk kon hij niet goed liegen. Misschien was Sollux boos om dat Eridan gedoe? Dat was tenslotte de laatste keer dat hij hem had gesproken.
"Ik geloof er geen woord van, maar 'k vind het wel fucking lief van je." mompelde hij. Hij drukte zijn hoofd zachtjes in Gamzee's hand en een diepe brok kwam in zijn keel en rees omhoog, tot deze eruit kwam als een diepe mrauw. Hij was aan het spinnen terwijl hij daar lag. Jup. Hij leunde wat naar voren zodat zijn lippen die van Gamzee raakte, al was het maar voor een seconde. Zijn rode ogen focuste zich even op de trol voordat hij zijn hoofd weer liet zakken met zacht gespin.

Zijn ene arm was half achter het hoofd langs heen gekruld, in het haar gevlochten, terwijl de ander over de jongen’s rug heen was geslagen. Het zou echt wel goed komen. Alles kwam ooit wel een keer goed en met Karkat al helemaal. Hoe lang het ook zou duren, het moment zou komen.
"Ik geloof er geen woord van, maar 'k vind het wel fucking lief van je." Gamzee grijnsde tevreden. Dat was een begin. Het hoofd van de jongen werd in zijn hand gedrukt en niet veel later klonk er een diepe miauw. Of Nyan. Lag er aan welke taal je sprak, natuurlijk. Ehehe. Dit had hij echt gemist. Het gespin zorgde voor een warm gevoel voor binnen en niet veel later raakten hun lippen elkaar aan. Zijn hand gleed wat omlaag naar de nek en hij voelde de zachte trillingen door de huid heen die de stembanden veroorzaakten. Hij had nooit begrepen waarom Karkat dat kon, maar het was wel super adorable en lief. Iets wat al die negatieve dingen - die er maar soms waren hoor en alleen bij mensen die de jongen niet goed kende - weg vervaagden. Zijn mondhoeken krulden omhoog en hij trok de jongen wat omhoog, waardoor hij zijn hoofd in de schouder kon verbergen. Hmm.. Zijn armen waren om de jongen heen gevlochten, lichtjes zodat Karkat altijd nog wel weg kon gaan als hij wou. Wat was hij vandaag toch weer motherfucking lui.
"Dit ligt lekker," grinnikte Gamzee zachtjes en hij sloot zijn ogen.

Hij werd omhoog getrokken door Gamzee en de capricorn verborg zijn hoofd in de cancer zijn schouder, die het maar liet voor wat het was. Er waren armen om hem heen gevlochten en hij hing maar als een soort lappenpop in de trol zijn armen. Geen idee wat hij Gamzee moest noemen. Moirails waren ze niet echt meer? Tenzij dit een eenmalig iets was. Wist hij veel. Maar matesprits waren ze ook niet. En die andere twee kwadranten vielen er al helemaal buiten.
"Dit ligt lekker," klonk er zachtjes met een grinnik. Hij leunde wat tegen Gamzee aan en sloot zijn ogen. "Voor jou misschien." gromde hij met irritatie in zijn stem, die nog wel heel duidelijk hoorbaar was. Typisch. Stiekem lag het niet eens zo erg, hoewel de vorige positie toch iets fijner lag. Voor hem althans. Voor Gamzee wist hij niet, gokte gewoon maar dat het hem niet zoveel uitmaakte. Jegus. Waar is al mijn Karspiratie?
"Waar zijn we eigenlijk mee bezig?" mompelde hij. Niet op zo'n verbaasde manier terwijl hij zichzelf van Gamzee afduwde, zoals in films gebeurde, maar gewoon als een lappenpop in zijn armen, zich afvragend wat er nog zou gebeuren. Hij rolde wat opzij, zijn hoofd tegen die van Gamzee en slaakte een diepe zucht. Hij had het wel behoorlijk verneukt dit keer. Maar ja, wat viel eraan te doen? Niemand moest nog wat van hem behalve Gamzee. Of ja, zo voelde het momenteel.

"Voor jou misschien." Een beetje hopeloos probeerde hij zijn positie wat te veranderen waardoor de jongen wat lekkerder lag. Uiteindelijk gaf hij het op en bleef hij maar liggen met de jongen boven op hem. Zo kon dat ook. Hij leunde met zijn hoofd achteruit en zuchtte. Zijn armen waren om de troll heengeslagen en Gamzee gaapte, voordat hij zijn ogen sloot. Hmm. Hij had dit gemist.
"Waar zijn we eigenlijk mee bezig?" Hij opende zijn ogen en er werd wat heen en weer gerold en op een of andere manier wist hij met de jongen mee te rollen waardoor ze in een positie zaten die je zelf mag verzinnen maar dan liggend of what the fuck mijn inspiratie op. Hij antwoordde niet, drukte zijn lippen ruw op die van de ander.
“Zoenen,” mompelde hij met een grijns toen ze even pauzeerden, maar daarna nam hij de jongen al snel weer op de bek. Zijn handen waren in het zwarte haar gevlochten en hij wou dat ze nooit meer hoefden te stoppen.

Hij rolde met Gamzee mee zonder tegen te stribbelen en flopte tegen hem aan. Hij sloot zijn ogen even terwijl hij tegen de trol aan lag. "Zoenen." klonk er waardoor hij zijn rode ogen op Gamzee richtte. "Ik-" Hun lippen raakte en hij zoende gewoon terug, tot ze even los lieten en zijn ogen op Gamzee richtte. Dit klopte niet. Hij was Sollux niet. "Laat me los!" riep hij, maar wurmde zich toch al los uit Gamzee's grip. Hij pakte een hoorn en gooide die uit woede naar Gamzee's hoofd. "Fucking honk to you to, brother!" sneerde hij hem toe en stompte woedend de kamer uit en de trap af. Hij opende de deur en zag Tavros, die wat verbaasd knipperde.
"Oh.. Hey Karkat, weet jij of-" Die twijfelachtige toon irriteerde hem. "Boven." gromde hij hem toe en duwde hem wat uit de weg van de deur opening en stompte verder. En nu was hij weer alleen, al vreesde hij enigszins voor Tavros' lot. Ach, hij had hem toch nooit heel erg gemogen. Hij stompte weer terug naar zijn hive en sloeg de deur achter zich dicht.
'SOLLUX. ALSJEBLIEFT, PRAAT TEGEN ME. ZEG ME WAT IK VERKEERD HEB GEDAAN. WANT IK HEB GEEN IDEE, AL HING JE ME VAN EEN WATERAPPARAAT AAN JE EIGEN RAGETOUW EN SLOEG JE ME VIJFFUCKINGHONDERD KEER TEGEN DE RAND, DAN NOG ZOU IK HET NIET WETEN.' Geen reactie. Hij schopte tegen de muur - wat niks uithaalde - en plofte neer op bed. Hij pakte de hoeken van zijn dekens en draaide deze om zich heen tot hij een klein hoopje dekens was. Woede had zich omgezet in verdriet en rode tranen stroomde over zijn wangen terwijl hij hikkerig adem haalde. Verdomme.

Hij werd ruw opzij geduwd door Karkat die zei dat Gamzee boven was. "Oh, uhm, bedankt." ademde hij, maar Karkat was al zo goed als weg. Hij wist meteen dat er iets niet klopte. Moiraillegence problemen? Hij had nog nooit een moirail gehad, dus ja.. Jade kwam in de buurt, maar dat was een mens.. die de kwadranten niet begreep. Dus dat was dat. En hij wist ook niet meer wat Gamzee was. Zijn matesprit die hij al een tijd niet gesproken had, 'elaas.
Hij duwde zichzelf naar voren en reed het huis in. Met moeite kon hij zichzelf genoeg draaien om de deur dicht te doen. Hij rolde de gang door tot de trap, waar hij niet omhoog kon. Voor een moment twijfelde hij. Wat als Gamzee hem negeerde omdat hij hem niet meer wou als rode kwadrant? Het leek logischer als hij juist meer medelijden had voor hem door die vleugels en dat dus de rode gevoelens versterkte. Maar misschien haatte hij hem er juist om en dan platonisch? "Gamzee?" kraakte zijn stem de trap op. Welp.

Twee rode ogen keken hem aan toen er nog een pauze werd genomen. Hij knipperde even en grinnikte zachtes, waarna opeens de ander begon te flippen.
"Laat me los!" Gamzee had de hele tijd niet veel grip meer op de jongen genomen, waardoor deze zich vrij uit zijn armen kon bewegen. Zijn mondhoeken waren omlaag gezakt en hij keek verbaast karkat aan, waarna een hoorn naar zijn hoofd werd toegegooid. "Fucking honk to you to, brother!" Huh? De jongen stampte woedend de kamer uit en hij knipperde even met zijn ogen. Oh, hij ging weg. Maar.. Zijn hand ging door zijn ogen heen en hij kwam wat overeind, waarna hij de hornpile uitstapte.
"Gamzee?" Er gingen rillingen door zijn lichaam heen. Dat was Tavros' stem. Droomde hij? Waarom wou hij hem eigenlijk uit huis hebben? Hij had geen idee meer. Het moest gewoon. De reden was helemaal vervaagd. Gewoon. Het moest. Hij kneep in zijn arm en kwam met de conclusie dat hij niet droomde. Ehehe. Zou wel awesome zijn als het wel zo was. En waar was Karkat nou weer heen? Uiteindelijk begon hij te lopen, het kleine gangetje door, de trap af. Bij het einde van de trap bleef hij staan. Zijn blik ging de gang door, voordat deze zich op Tavros richtte. Tav. Hier. In de gang. Waarom voelde hij zich opeens niet goed meer worden? Met een beetje verbaasde uitdrukking staarde hij de jongen aan.
“Ja?” mompelde hij zachtjes en hij nam nog een paar stappen, waarna hij op de grond van de gang stond. Maar hoe kon hij hem nu wegsturen? Tavbro was te cute om weg te sturen. Ehehe.

Tavros hoorde voetstappen en hij liet zijn handen in zijn schoot zakken, over elkaar heen zodat hij met zijn vingers kon spelen. Gele ogen staarde naar de bovenkant van de trap, tot zijn matesprit er verscheen. Zijn gezicht leek op te klaren en een brede glimlach verscheen rond zijn mond, tot Gamzee sprak.
"Ja?" Gamzee nam nog wat stappen dichterbij en Tavros verplaatste zijn handen naar de wielen van zijn rolstoel en rolde zichzelf wat naar achteren zodat Gamzee niet letterlijk tegen hem aan stond. Hij staarde naar de langere trol en wist een paar "uh"'s te sputteren.
"Nou, ik, ik vroeg me af of er wat was, want je reageerde nergens op, en ik weet niet of je me, negeerde, of dat er iets is, met de connectie in mijn hive, wat natuurlijk ook kan," vertelde hij. Zijn ogen zochten die van Gamzee, merkte toch wel dat hij zichzelf wat meer op zijn gemak voelde dan de vorige keer. "Ik heb je gewoon, heel lang niet gezien, en dat, voelt niet zo goed, begrijp je?" probeerde hij nog en moest zijn best doen om niet weer aan zijn eigen vingers te zitten. AaaAAAaaah. Screech.

De jongen rolde wat naar achter, aangezien ze anders erg dicht bij elkaar stonden. Ehehe. Stond en zat. Maar.. Als de jongen van te voren had gezegt dat hij zonder te vragen het huis binnen te betreden had hij zijn make-up op kunnen toen. Want nu zat hij helemaal zonder. Helemaal. Echt een wonder. OMG DAT RIJMDE. Half dan. Er stond nog een zin tussen. Awwh. Nu wordt alles verpest. Noes. Er klonken een paar “uh”’s en met een nog steeds een beetje verbaasde blik stond hij daar. Wat moest hij nu doen? Hadden ze nog een kwadrant of niet?
"Nou, ik, ik vroeg me af of er wat was, want je reageerde nergens op, en ik weet niet of je me, negeerde, of dat er iets is, met de connectie in mijn hive, wat natuurlijk ook kan." Dat eerste, maar dat zei hij niet behalve als de troll echt met puppyoogjes begon te zeuren wat waarschijnlijk niet gebeurde. Gamzee mompelde wat onverstaanbaars en hun ogen kruisten, waardoor zijn mondhoeken wat omhoog gingen. Ehehe. "Ik heb je gewoon, heel lang niet gezien, en dat, voelt niet zo goed, begrijp je?" Hij knikte zachtjes, maar wist nog steeds niet echt hoe hij zich moest voelen. Tavbro gewoon zo het huis uitrollen was zielig. Zonder iets te zeggen liep hij weg, naar de keuken en nam hij een stuk sopor pie die hij in een keer in zijn mond duwde, waarna hij een faygofles opende en hier wat van dronk. Zow. Gamzee ging naar Tav toe en duwde hem samen met de rolstoel naar de woonkamer, waarna hij hem op zijn schoot op de bank zette, de jongen met benen aan een kant en zijn armen om de middel heen. Zijn blik was afgedwaald toen hij zich weer die vleugeldingen herinnerde. Ughe.

Gamzee verdween alweer. Lekker. Hij schoof naar achteren, naar voren en weer naar achteren om te proberen die gang door te komen, maar dat lukte niet echt. Hij botste tegen de muur en weer terug, als een auto die niet goed uit zijn parkeerplaats kon komen. Uiteindelijk gaf hij het op en liet hij zijn hanen in zijn schoot vallen.
"Gamzee?" echode er door het huid, en Gamzee verscheen weer. Yes good. Zonder al teveel moeite werd hij de woonkamer in geduwd. Gamzee had gewoon skills. Hij werd opgetild en op Gamzee's schoot geplaatst en zakte een beetje in terwijl Gamzee's armen om zijn middel zaten. Hij legde zijn handen op die van Gamzee en liet zijn hoofd voorzichtig tegen Gamzee's bovenborst vallen. Met zijn hoorn rustend over Gamzee's schouder, zodat hij hem daar niet mee penetreerde. Ja, typisch. Handig hoor, die hoorns. Hij zuchtte zachtjes, maar wel tevreden.
"Ik ben blij, dat ik je weer zie. Ik heb je gemist, het is alweer, veel te lang geleden." mompelde hij. Na enkele seconden bracht hij een soort schampere lach uit. "Ik dacht eerst, soort van, dat je me niet meer wou zien, omdat ik nu, uhm, hoe zeg je dat.. een "mutant" ben." Ach joh.

Een beetje afwezig staarden zijn ogen voor zich uit. Handen werden op de zijne gelegd en hij keek op, grijnsde lichtjes. Ehehe. Een hoofd werd tegen zijn borst gelegd en een hoorn ruste over zijn schouder heen. Veel irriteerde hij zich er niet aan, het zat juist lekkerder zo. Gamzee vroeg zich af wanneer Karkat weer terug zou komen. Een tevreden zucht volgde en een zacht gegrinnik kwam uit zijn eigen mond, terwijl zijn hand zachtjes over de onderrug van de jongen ging.
"Ik ben blij, dat ik je weer zie. Ik heb je gemist, het is alweer, veel te lang geleden." Uhu. Maar.. Hoe zou het nu verder gegaan? Vergaf Tavros het gewoon dat hij hem buiten had gesloten? Niet dat het hem verbaasde of veel boeide. Even later klonk er een schampere lach. "Ik dacht eerst, soort van, dat je me niet meer wou zien, omdat ik nu, uhm, hoe zeg je dat.. een "mutant" ben." Hij haalde zijn schouders zachtjes op en grijnsde.
“Meh. Ik deed het alleen maar omdat ik je geen pijn wou doen, of zo. Geen idee meer wat precies, het is allemaal zo vaag. Gelukkig kwam Karkat vanmorgen, anders was ik nooit meer geonsobert en zat ik niet motherfucking hier met jouw op schoot,” mompelde hij onverschillig en hij grinnikte zachtjes, drukte zachtjes een kus op het voorhoofd van de andere troll. “Watvoor motherfucking awesome dingen heb jij gedaan terwijl ik er niet was, Tavbro?” vroeg hij, om het onderwerp wat te veranderen.

"Meh. Ik deed het alleen maar omdat ik je geen pijn wou doen, of zo. Geen idee meer wat precies, het is allemaal zo vaag. Gelukkig kwam Karkat vanmorgen, anders was ik nooit meer geonsobert en zat ik niet motherfucking hier met jouw op schoot." Geen pijn? Hij snapte het niet. To be honest, had hij geen idee waar hij het over had. Maar hij mocht niet verwachten dat Gamzee precies wist wat hij deed en dat verwachtte hij ook niet van hem. Gelukkig maakte dat het moeilijk voor Gamzee om lang boos te zijn (vergat immers wat er aan de hand was) en dat was wel fijn. Niet dat hij van plan was Gamzee boos te maken.. Ooit. Zo was hij gewoon niet.
"Oh.. nou.. Dat is dan goed van Karkat." bracht hij uit, al ging hij Karkat er niet meer van mogen. Hij keek wel tegen hem op als een soort held (hij had immers veel weg van Rufio), maar dat maakte hem niet erg aardig of sociaal. "Watvoor motherfucking awesome dingen heb jij gedaan terwijl ik er niet was, Tavbro?" vroeg Gamzee na een kus op zijn voorhoofd te hebben geplaatst. "Nou, buiten het eeuwig proberen contact te maken, met jou, niet veel. Ik heb, met Dave rondgehangen, en gerapt, of althans, geprobeerd," Dave raakte altijd gefrustreerd met hem, "en met Aradia en Feferi een film gekeken, want ze had me uitgenodigd, en verder alleen nog een beetje met, Vriska rondgehangen, denk ik.." Of je het rondhangen kon noemen.. Hij drukte zijn lippen zachtjes tegen die van Gamzee maar krabbelde al snel terug, weer op dezelfde plaats als weken terug; onzeker van wat hij wel of niet mocht doen.