this dream is missing a wishing well

Een paar amberkleurige ogen staarde afwezig naar het water. Zijn mond en kin waren verstopt achter zijn armen, die op zijn opgetrokken knieën lagen. Hij had robotische benen, gemaakt door Equius. Vriska had hem met gedachtenbeheersing van een klif laten springen, waardoor hij verlamd was geraakt. Een lange tijd had hij in een rolstoel gezeten, iets wat hem eindeloos irriteerde. Maar toen had Equius die cyborgbenen voor hem gemaakt met alles erop en eraan. Trolltechnologie was vele malen meer ontwikkeld dan mensentechnologie. Maar hij zag er niet anders uit, aangezien hij gewoon een spijkerbroek droeg. Maar de meeste trollen wisten van zijn benen af. De sgrub spelers sowieso.
Maar goed, hij wachtte dus op zijn beste vriend - zijn bro. Ze hadden een hele hechte vriendschap gekregen en waren - al zou Dave hem slaan als hij dit hoorde - ziek goede rappers. De highblood herinnerde zich de helft van de dingen die hij deed of zei niet, maar Tavros wel. Zo herinnerde hij zich nog dat Gamzee hem uitnodigde om te rappen, in zijn claxonhoop te gaan liggen 'en misschien zoenen (o:' nog. Hij was te onhandig geweest om erop te reageren. Toen hij er zes dagen later op in was gegaan kreeg hij 'oh sorry tavbro, but I can't motherfucking remember this )o:' terug. Nutteloos. Maar goed, het was niet dat hij had geweten wat te zeggen. Bovendien was de andere troll waarschijnlijk nog higher geweest dan normaal en wist ie niet wat ie zei. Hij werd uit gedachten gewekt door de aankomst van de trol, iets waar hij van schrok en nog nauwelijks mee uit z'n woorden wist te komen.

"Oh, uh, hey b-bro."

Snurkend lag hij in de berg met claxons, terwijl hij eigenlijk maar half sliep. Zo lag hij wel vaker, aangezien hij niemand anders kon aanbieden om er in te liggen. Voor maar weinig boondollars. Nou ja, het lag er ook aan hoe je het zag. Voor de een was het goedkoop en voor de ander was het duur. Hij had het aangeboden aan karkat voor 420 boondollars, maar die weigerde natuurlijk. Maar een paar anderen hadden in zijn claxonhoop gelegen, alleen omdat hij ze dwong en het uiteindelijk gewoon voor gratis aanbood. Meh. Ach, whatever. Des te meer voor hem. Hoe zou het eigenlijk gaan met Tavros? Zou die nog misschien met hem willen rappen? Ofcourse wel. Waarom niet?
Zijn hand ging naar zijn mobiel en hij stuurde snel een smsje naar de bro toe. Al snel sloot hij zijn ogen weer en hij schrok op toen hij zijn mobiel hoorde, waardoor hij een paar centimeter de lucht in vloog en daarbij al die claxons waarop hij lag activeerde, waar hij ook weer door schrok. Fucking hell. Dat was nou een van de redenen waarom hij nauwelijks in die claxonhoop lag. Onder luid gehonk rolde hij van de hoop claxons af en bekeek hij het smsje.
',lAZY RIVER?? uH,, iS GOED DENK IK, tOT DAN,' Fucking miracle. Normaal nodigde Tavros hem meestal op Trollchum af. Maar ja. Dit was ook leuk. HoNk.

Met handen in zijn zakken en in zijn allerdaagse kleren liep hij over het gras heen. Het was een prachtige avond, al zei hij het zelf. Het was niet foggy, niet regenachtig of wat dan ook. MiRaClE! Ofcourse bestond het leven uit miracles. Anders was het doodsaai. Heel saai. Nou ja, voor hem dan. Als het leven niet uit miracles bestond, was hij vast geen sgrub gaan spelen. Mehehehe.
Al snel zag hij de bro op de grond zitten, in een ineengedoken houding.
"Oh, uh, hey b-bro." Hij grinnikte droog, klopte op het hoofd van de jongen en plofte op het gras neer, naast de andere troll.
“Hi bro,” zei hij en Gamzee grinnikte droogjes toen hij merkte dat het gras nogal zacht was. “Fucking zacht gras zeg. Doet me denken aan mijn bed, al lig ik liever in mijn hornpile.” Die stomme uitvinding genaamd bedden was stom. Heel stom. Droog rolde hij heen en weer. Ghehe. Heel zacht.

Er klonk gegrinnik, en Tavros kreeg een klop op zijn hoofd. Er ging een rilling over zijn rug, maar hij wist het niet te stempelen als goed of slecht. Hij had altijd rare reacties op dat soort momenten. Het was echt moeite doen om niet passief en stil te worden. En hij was al geen spraakzaam persoon. Al had Gamzee wel een positief effect op hem en hij praatte meer en nam meer kansen, maar was nog steeds niet denderend. Hoewel hij zich daar van bewust was, was hij zich niet bewust dat hij nooit een goede trol zou worden. Het was zo makkelijk om alles om te draaien en hem te trollen, puur en alleen omdat hij zo snel ongemakkelijk werd.
"Hi bro," klonk er, gevolgd door zacht gegrinnik. "Fucking zacht gras zeg. Doet me denken aan mijn bed, al lig ik liever in mijn hornpile." Tavros' ogen gleden niet weg van Gamzee, die inmiddels als de debiel die hij was door het gras liep te rollen. Automatisch moest Tavros lachen, half met zijn hand voor zijn mond door hoe hij zat. Hij strekte zijn benen wat en rustte zijn handen in het gras, terwijl hij een brede glimlach op zijn gelaat liet verschijnen. Hij wist eigenlijk niets te zeggen, maar wou ook niet helemaal stil vallen en afhangen van Gamzee om gesprek te maken. Niet dat hij zich zorgen maakte dat Gamzee het idee had dat hij niet met hem wou praten, hij dacht niet dat Gamzee bepaald zo ver doordacht.
"Uh, ik had je niet zo snel verwacht." reageerde hij op het feit dat Gamzee nog best snel had weten te komen. Ja nee, dan was stil zijn nog beter geweest. Oh god oh god oh god. "Niet dat ik 't, uh, erg vind of zo.."

Bedden waren stom. Heel stom. Ze waren veel te zacht en ze lagen zo lekker dat hij er wel langer in sliep dan normaal waardoor te laat kwam voor afspraken als hij die dan had. En ze hadden geen sopor slime. Aangezien nauwelijks iemand een Recuperacoon had, had hij er zelf gewoon eentje in een speciale kamer in zijn hive staan. Eentje waarvan hij de sleutel had en niemand in kon. Hij sliep er niet in, vond hij zonde voor zijn taarten, dus sliep hij meestal op de bank, in zijn hornpiles of als hij vergat om in een van die twee te slapen op de grond. Heel soms in zijn bed, als hij er toevallig in de buurt was, maar dat was bijna nooit zo. Hij stopte toen hij zacht gelach hoorde en er verscheen een tevreden glimlach op zijn gezicht toen hij zag dat dat van Tavros kwam. Yay. Het was altijd wel awesome als iemand om hem lachte. Vooral als het Tav was. Gamzee rolde opnieuw wat heen en weer totdat hij goed lag, liet zijn blik naar de sterrenhemel gaan. Die sterrenhemel was gewoon één motherfucking miracle.
"Uh, ik had je niet zo snel verwacht." Zijn blik ging even naar de trol naast hem terwijl de brede glimlach nog steeds op zijn gezicht te zien was. "Niet dat ik 't, uh, erg vind of zo.." Verlegen joch dat het was. Op een of andere manier was het wel cute.
“Het zou zonde zijn om je te laten wachten, bro.” Hij kwam overeind en klopte opnieuw zachtjes op het hoofd van de bro. Hij kreeg er geen genoeg van. HoNk. Hij liet zich achterover vallen en rolde een stukje weg van de jongen, om weer heen en weer te rollen. “Dit gras is zacht. Fucking zacht, bro.” Het zou jammer zijn als hij nu in slaap zou vallen. Dan kon hij Tav’s gezicht dan niet zien. HoNk.

"Het zou zonde zijn om je te laten wachten, bro." Tavros grinnikte zachtjes. De langere trol slungelde overeind en klopte zachtjes op Tavros' mohawk, als je het zo kon noemen. Zijn haar was aan twee kanten opgeschoren. Er liep een pluk haar door het midden waar geen andere naam voor te bedenken was. Soms deed hij er ook daadwerkelijk wat mee zodat het een mohawk was, maar meestal niet. Gamzee liet zich weer achterover vallen in het gras en ging verder over hoe zacht het gras was. Fucking zacht, blijkbaar.
"Uh.." stamelde Tavros en staarde naar Gamzee die weer heen en weer rolde. Hij grinnikte opnieuw en liet zijn handen wat glijden zodat hij ook op het gras lag. Zijn benen trokken de sopor slime niet goed, dus hij kon zijn cocon niet meer gebruiken. Daarom maakte hij zelf gebruik van menselijke bedden. Hij vond het wel meevallen, maar moest toegeven dat het een stuk minder comfortabel was dan zijn vorige slaapplek. Maar goed, hij liep liever rond dan dat hij ietsjes beter kon slapen. Het punt was dat je er wel nachtmerries van kreeg, in het begin. Het was bij trollen zo geprogrammeerd dat ze stukken herinneringen hadden van hun voorouders - niet alleen de ancestors - over oorlog, gezien ze een oorlogvoerend ras waren. Zeer gewelddadig. En hoewel Tavros daar geen type voor was, was de rest van zijn familie - die hij niet kende, niemand kende hun familie, dat zou echt raar zijn - dat wel. Maar hij had er geen last meer van. Toen hij Karkat had gesproken, bleek dat hij daar nog wel last van had. Weird, maar Tavros was dankbaar dat hij zich niet in de kreeft zijn situatie bevond.

Fuck, dat gras was wel heel gevaarlijk zacht. Maar ja. De reden waarom hij zo zorgvuldig was met zijn sopor pies en het slime, was omdat hij niet weer een keer zonder wou raken. Dat zou gewoon vreselijk zijn voor de andere trollen. Nee, dat was gewoon zielig. Ofzo. Whatever. Mehmehmeh. Vanuit zijn ooghoeken zag hij dat Tav ook op het gras was gaan liggen. Whieeeh! Yay. Hij was gelukkig niet de enige. Zijn ogen begonnen wat dicht de vallen. Hij had genoeg geslapen die dag, maar het kwam waarschijnlijk gewoon door het fucking gras. En hij gaf toe dat hij vaak nog op zijn laptop zat te rommelen als de zon al lang op was. Zo lang dat hij van die speciale gordijnen had waar geen licht door kon komen. Ghehehehe. Stomme fucking zon die trollen blind maakte. Diee! Oké, zonder fucking zon kon deze planeet eigenlijk niet eens bestaan. Maarja. Hij gaf er niks om. HoNk hOnk. Natuurlijk vielen al snel zijn ogen dicht en rolde hij zich op zijn zij, in een foetus houding en met zijn rug naar Tav toe.
“’K vind dat je nog steeds een keer een make-outsessie met mij in m’n claxonhoop moet doen,” mompelde hij half wakker. Al snel volgde er zacht gesnurk die uit zijn half open mond kwam. SnOrK sNork.

Er viel een stilte, maar het was niet echt ongemakkelijk of zo. Tavros staarde naar de lucht terwijl hij de ademhaling van Gamzee ergens in de achtergrond van zijn hoofd bestudeerde. Buiten dat om, waren zijn gedachten eigenlijk gewoon leeg. Meh.. "Ik vind dat je nog steeds een keer een make-outsessie met mij in m'n claxonhoop moet doen." ohgodohgodohgodohgod
Oh god wat moest hij zeggen? Hij wist het niet hij wist het niet hij wist het niet. In stilte bleef hij zitten, maar zijn gedachten vlogen van links naar rechts. Voor Gamzee was het zo simpel als een, twee, drie en dacht 'ie er niet echt bij na. Tavros nam het echter serieus en zat altijd te panieken wanneer Gamzee ook maar een opmerking erover maakte. Nee nee nee nee. De jongen rolde zijn rug naar hem toe en Tavros vroeg zich af of hij hem verveelde omdat hij niet antwoordde. "Uhm.. uh.." bracht hij stotterend uit, en kroop langs Gamzee en plofte voor hem neer. Die sliep. Oh, was hij zo saai dan? Ja.. Oke. Make-outsessie met mij in m'n claxonhoop. Oh god oh god oh god oh god wat moest hij doen wat moest hij doen misschien was dit zijn enige kans maar wat als hij het verklootte en Gamzee hem haatte dan zou hij niet weten wat hij met zichzelf zou moeten en Gamzee had veel meer ervaring dan hij en uh..
Langzaam vroeg hij zich af hoe Gamzee eigenlijk was. Nou ja, niet zo, maar.. Zou hij like, fuckbuddies of zo hebben? Er waren genoeg trollen die kismissitude of matespritship voor hem voelde - ja, trollen roddelen ook - dus het zou hem niks verbazen. En toen lag hij daar in stilte, starend naar Gamzee. Wat moest hij doen? De capricorn sliep. Uh..
Na ongeveer dertig tot veertig minuten aan onmisbare zorgen en gedachten die hij niet wou denken, viel hij weer het gras in. Zijn hand wreef over zijn voorhoofd, maar hij was nog bij lange na niet uitgedacht. Oh god, wat moest hij doen? Niet dat er een grote kans was dat het Gamzee veel boeide, maar daar stond Tavros voor geen moment bij stil. Na ongeveer nog dertig minuten, wist hij in slaap te vallen. Murr.

Droomloos, zo sliep hij meestal. Nou ja, zijn dromen waren wel vaag en onbegrijpbaar, maar het waren geen nachtmerries. Meer van die dromen waarbij je van die onnozele dingen deed die in je droom zo normaal leken en als je wakker werd dacht van: What the fuck? Waarschijnlijk kwam het door de grote hoeveelheid Sopor Slime in zijn lichaam. Lol, dat zou wel geniaal zijn. Een draagbare Recuperacoon, zo leek het bijna. Maar zo voelde het bijna niet, behalve die awesome miracles die hij soms had. Opeens lichtgevende dingen en felle kleuren. Maar dan alleen als hij sopor pies met veel Faygo combineerde. Dan was het gewoon helemaal foute boel. Of niet. Nee. Dan was het awesome boel. HoNk hOnK.
En toen hij wakker werd, waren zijn armen verstrengeld om een teder en klein lichaam. Hij snoof zachtjes en wist natuurlijk dat het Tavros was. Awwhh. Schattig. De helft van zijn gezicht was in het haar van de kleine jongen verborgen terwijl de rest van zijn lichaam zich langs die van de jongen in zijn armen gekruld had. Alsof het gewoon zo hoorde. Zijn ogen gingen open en hij glimlachte breed, al vloog het bloed naar zijn hoofd waardoor zijn wangen lichtpaars werden. Ehm.. Misschien kon hij er beter even mee ophouden. Straks dan werden er sommigen jaloers. Eheheheheh.
Voorzichtig liet hij de jongen los en rolde hij opzij, met zijn rug naar Tavros. Oké, dat was best wel een miracle. Normaal zou hij nooit zo met iemand liggen. Normaal zou hij altijd alle plek bezetten. HoNk. Gamzee kwam overeind en wreef met zijn hand door zijn ogen, staarde naar het beetje witte spul op zijn handen. Zijn schmink gaf een beetje af. Ach, whatever. Leuk toch? Hij grinnikte zachtjes en wierp een blik op de jongen schuin achter hem, die schattig lag te slapen. Droog porde hij met zijn nagel zachtjes in Tav’s wang. Zo zachtjes dat het gewoon een normale por was en het geen pijn deed. Geen idee waarom hij zo voorzichtig met het jochie was. Maybe omdat ze fucking vrienden waren. Yaaaaay.
“Tav,” mompelde hij zachtjes met een droge glimlach op zijn gezicht. Hoe lang hadden ze eigenlijk geslapen? Vast een paar uurtjes ofzo. Twee of drie. Aan de manen te zien, dan. Je kon dat eigenlijk niet eens aflezen. Was gewoon onmogelijk. Die manen waren gewoon een motherfucking miracle.

Tavros sliep door alle bewegingen heen. In zijn slaap was hij even goed tegen Gamzee aangekropen, als dat die dat tegen hem was. Maar goed, hij werd enkel en alleen wakker doordat hij een por kreeg in zijn wang. "Tav." Zijn ogen knipperde open en zijn amberkleurige ogen staarde Gamzee aan. De capricorn had een enorm brede en enorm droge glimlach rond zijn mond, waardoor Tavros' mondhoeken een heel klein stukje omhoog schoven.
"Gamzee," reageerde hij slaperig, en kwam wat overeind. Hij veegde met een vuist langs zijn ogen en snoof een keer diep, waarna hij zijn handen in zijn schoot liet vallen. Hij gaapte en halverwege zijn wel heel uitgebreide gaap-en-strek actie wist hij een van zijn handen voor zijn mond te krijgen. Hoe lang had hij geslapen? Niet lang genoeg. Maar hij wou ook niet dat Gamzee voor altijd op hem moest wachten omdat hij gewoon lang sliep. Hij was zo lang bezorgd geweest om.. oh. Oh god oh god oh god oh god. Tav, dit hebben we gisteren al gedaan. Rustig. Ademen. Zijn mond ging open en hij ademde door zijn mond, in plaats van door zijn neus. Pas na enkele seconden realiseerde hij zich hoe stom hij over kwam, probeerde te wisselen naar normale neus-ademingen, wat lukte. "Uh, sorry, uhm.. ben je al erg lang wakker?" wist hij eruit te krijgen. Misschien dat dat nog de aandacht afleed van zijn nogal hopeloze vertoning, terwijl hij stresste over iets waar hij de vorige dag meer dan een uur over liep te stressen. Functioneel.

Hij wierp een blik op de manen en staarden even er naar. Mehmehmeh. Hij vroeg zich af hoe Tavros zou reageren als die wakker werd. Waarschijnlijk mega cute. Zijn blik ging weer naar de jongen die langzamerhand wakker begon te worden. Amerkleurige ogen staarden hem aan en er verscheen een kleine glimlach op het jochie´s gezicht. Het zag er zo schattig uit dat hij stil viel, iets wat hem bijna nooit overkwam. Aww..
"Gamzee," klonk er slaperig, waarna Tav overeind kwam en Gamzee hielp hem een beetje mee, liet hem wel weer snel los. Hij wist dat de jongen raar deed bij teveel aanrakingen. Liever cuteness dan raarheid. De glimlach werd een ietsiepietsie minder toen hij merkte dat Tav een beetje raar ademde. Een beetje hijgend door zijn mond. Ghehe. Gek joch dat het was. "Uh, sorry, uhm.. ben je al erg lang wakker?" Het klonk zo cute dat het een paar seconden later tot hem door drong dat het wel aardig was als hij antwoordde.
“Niet lang, je sliep overigens wel schattig,” zei hij met een droge glimlach en zijn ogen gingen naar de sterren. Gamzee’s blos was al weggetrokken, al had hij geen idee waarom hij die toen had gekregen. Lol, hij wou het zelf niet eens weten. “Maar ik ging er maar van uit dat je het niet leuk vond als ik de hele tijd naar je zat te staren aangezien ik toch niet meer wou slapen, dus maakte ik je wakker,” vertelde hij heel trots. Zijn hand ging even door het haar van de andere troll, terwijl zijn blik op de sterren bleven gericht. “Dat motherfucking gras is gewoon een fucking miracle. Het maakt je slaperig terwijl je het niet eens wilt.”

"Niet lang," gelukkig, "je sliep overigens wel schattig." LE GASP. Zonder het te willen, kleurde Tavros' wangen lichtelijk oranje en hield hij zijn handen tot zijn mond, terwijl hij ze naar beneden trok - zijn huid meerekkend - in pure horror. De angst dat hij kwijlde, snurkte of iets anders onaantrekkelijks waste over hem heen en hij voelde zich ziek worden. Wow, Tavros was ook echt een dramaqueen soms. "Uh.. oh.. uh.. dat is.. uh.." alle woorden kwamen er stotterend uit, struikelend over zijn tong en zijn blik was op de grond gevestigd. Fuck my life.
"Maar ik ging er maar van uit dat je het niet leuk vond als ik de hele tijd naar je zat te staren aangezien ik toch niet meer wou slapen, dus maakte ik je wakker," redde Gamzee hem uit zijn poel van uh'tjes en oh'tjes. Tavros wist weer geen reactie. Hij zweeg daarom en had zijn handen nog op zijn wangen van pure shock en horror. Oh god oh god oh god oh god. Hij kreeg een hand door zijn haar en een prikkeling ging over zijn rug. Hij haalde zijn handen van zijn wangen en draaide ze in elkaar zodat hij niet een zijn jack of wat dan ook begon te friemelen. "Oh.. uh.. bedankt.." God er kwam niks zinnigs uit.
"Dat motherfucking gras is gewoon een fucking miracle. Het maakt je slaperig terwijl je het niet eens wilt." Hij wist nerveus te lachen. Heel duidelijk nerveus. Je kon er niet eens omheen. Het was like "EH EH EH". Ongemakkelijk.

Hij had gezien dat de kleinere troll bloosde, maar was er niet op in gegaan aangezien die wel vaker bloosde. Gamzee floot even zachtjes, lette vanuit zijn ooghoeken om de handen van de jongen die nog steeds rond zijn mond gewikkeld waren. Oké, nu deed Tavros wel heel erg verlegen. Een fucking miracle.
"Uh.. oh.. uh.. dat is.. uh.." was het enige wat uit de troll’s mond was gekomen. Hij zag hoe de jongen zijn handen voor zijn eigen mond vandaan haalde en deze in elkaar vouwde. Droogjes glimlachte hij, al was er wel een lichte bezorgdheid in zijn ogen te zien. "Oh.. uh.. bedankt.." Gamzee staarde de jongen even aan toen deze nogal nerveus begon te lachen. Oke, ofcourse hield hij er van dat mensen op zijn opmerkingen lachten, maar dit was nogal anders.
“Bro, are you allright? Je komt nerveus over, als er iets is kan je het me heus zeggen hoor,” zei hij met een droge glimlach. Hij herstelde zich al snel weer, plofte achterover in het gras. Nee, hij moest deze keer echt niet meer gaan slapen. En er was vast niks bijzonders aan de hand met Tav. Die was wel vaker zo. “Hm. Kan je me misschien wakker houden? Ik ben bang dat als ik hier langer blijf liggen, ik weer in slaap val en dan verveel jij je waarschijnlijk weer.” Er verscheen een brede glimlach op zijn gezicht terwijl hij weer naar de sterren staarde. Nee, dat was gewoon een flauwe smoes. Hij wou gewoon niet gaan slapen. Punt.

"Bro, are you alright? Je komt nerveus over, als er iets is kan je het me heus zeggen hoor," sprak Gamzee met een vertrouwde glimlach. De vloer zakte onder hem weg, maar het verbaasde hem niks dat hij binnen een tel wild zijn hoofd heen en weer schudde. Super-imposed. "N-Nee, er is niks."
"Hm. Kan je me misschien wakker houden? Ik ben bang dat als ik hier langer blijf liggen, ik weer in slaap val en dan verveel jij je waarschijnlijk weer." Tavros staarde Gamzee aan, die weer op het gras lag. Niet bepaald handig, vond hij zelf. "Dan kun je beter niet op, uh, dat slaapverwekkend gras liggen." Een stille zucht werd geslaakt en zonder lang erbij stil te staan, pakte hij Gamzee's hand en trok hem enkele centimeters overeind.
Voor een seconde was hij meer mans en sloeg de wereld ergens op. Voor een tel had de storm geen gevolgen. Maar ook echt maar voor één tel, tot hij realiseerde dat hij zijn hand vast had. Niks mis mee, het was alleen om hem omhoog te helpen. Maar zoals je al gemerkt had maakte Tav van een mug een olifant en kreeg zijn onzekerheid vaak het betere van hem. Hij liet Gamzee's hand los, waardoor hij het idee had dat Gamzee op het gras was geknald zonder voorbereiding.
"Oh god, oh god, oh god. Sorry Gamzee het ging per ongeluk echt waar het was niet de bedoeling oh god oh god het spijt me zo sorry oh god oh god oh god wat heb ik oh god," sprak hij. Alles kwam er in een lange sliert uit zonder fatsoenlijk adem te halen. Hij ging nog even door met zijn ge-'oh god' en zijn gejammer, tot Gamzee hem zou kalmeren. Nou? Waar wacht je nog op? Kalmeer die kleine Tav. c:

Zijn ogen staarden naar de sterren boven zich. Zo veel fucking sterren die allemaal motherfucking miracles met zich meebrachten. Fucking mega miracles. Soms dan vielen er van die dingen door de hemel heen. Er was hem al meerdere keren medegedeeld dat het meteorieten waren, maar hij geloofde die uitspraken niet en bleef bij het feit dat het fucking vallende sterren waren. Althans, zo had hij John ze een keer horen noemen. Daarvoor waren het gewoon fucking lichtjes die vielen uit de hemel. Ghehehe.
"Dan kun je beter niet op, uh, dat slaapverwekkend gras liggen." Misschien was dat inderdaad niet een goed idee, maar hij had gewoon de behoefte om lui te zijn. HoNk. Een hand pakte de zijne vast, waardoor hij even van opkeek aangezien Tavros dat bijna nooit deed. Eh.. Hij plaatste een hand onder zich om zich verder overeind te hijsen, toen zijn hand opeens werd losgelaten en hij met een zachte plof op het gras belandde. Met een droge blik staarde hij naar de andere troll die duidelijk leek te flippen. Eh.. "Oh god, oh god, oh god. Sorry Gamzee het ging per ongeluk echt waar het was niet de bedoeling oh god oh god het spijt me zo sorry oh god oh god oh god wat heb ik oh god." Hij begon te lachen. Kon hij niks aan doen, het was gewoon lachwekkend. Gamzee kwam overeind en met een brede glimlach richtte hij zijn blik op de kleinere troll. Zijn hand ging door het zachte haar dat zich vooral in het midden op het hoofd bevond.
“Fucking hell, Bro. I’m fine,” lachte hij zachtjes. “Er is me niks overkomen. Gras is motherfucking zacht, you know?” Hij klopte nog even op het hoofd van het jochie. Awwwh. Tav bleef gewoon fucking cute. Heel erg cute. Hij kon er gewoon geen genoeg van krijgen. ♥

Zijn mondhoeken krulden meer omhoog toen hij de grote ogen van z'n bro zag. Nu moest hij echt oppassen dat hij niet ging lachen, anders was dat wel erg zielig. Nee, hij ging niet meer lachen. Toch zag het er wel echt adorkable uit. Gamzee had geen idee waarom Tavros zo schattig kon zijn. Het was gewoon een motherfucking shitlord miracle. Iets dat nooit opgelost zou kunnen worden. Ja, dat was het.
"Uhh, je bent nu tenminste van het gras af.." De brede glimlach veranderde lichtjes naar een speelse grijns en hij plofte weer achterover in het zachte gras. 
"Probeer me maar te dwingen, motherfucker. Als het je lukt, zal ik een week geen Faygo drinken." Ofcourse wel sopor pies. Anders wist hij dat Tavros hem zeker weten liet liggen. Nee, hij kon wel een week zonder Faygo. Dan was hij gewoon een beetje sobbend over het feit dat hij geen Faygo mocht, maar voor de rest veranderde er dan nauwelijks iets. "Je mag alles proberen wat je wilt." Hehehe. Hij hield wel van een klein spelletje met Tavros. Dat was altijd leuk. "Of je laat me hier liggen en ik val in slaap. Wat vast niet leuk voor je is."

[OOC: Als je doet dat Tavros hem laat liggen, mag je wel godmodden dat hij in slaap valt ofzo. :3]

Zijn ogen keken afwachtend de kleine troll aan, die zenuwachtig leek te worden en hij moest moeite doen om niet een ‘aww’-geluidje te maken. Schattig! Een flauwe glimlach was op zijn gezicht verschenen. Tavros was officieel motherfucking schattiger dan Nepeta, nou ja, voor hem dan. Hij had geen idee waarom. Heel schattig. Maar ja, zo had hij Tav altijd al gevonden. Het joch was de enige die tijdens Sgrub dood was gegaan wat niet door hem was gekomen. Nou ja, dat ook weer niet. Maar zelfs nu alles voorbij was en alles weer goed was en stuff kon hij het Vriska deels nog steeds niet vergeven. Toch vroeg hij zich af of hij hetzelfde had gedaan als hij de kans had. Hij had geen idee. En hij wou het ook gewoon fucking niet weten.
Gamzee sloot zijn ogen en voelde even later vingers in de zijne vlechten. Hm.. Verder gebeurde er gewoon motherfucking niks. Zijn ogen gingen open en hij trok de Taurus naast zich. Zachtjes begon hij te lachen.
“Nu lig jij ook,” meldde hij met een tevreden glimlach. HoNk.

Tavros was veel te verlegen en such om verder te gaan dan dat. Hij was al helemaal trots dat hij dat had kunnen doen. Behalve dat hij nu een doodsangst had dat Gamzee het debiel vond en dat soort dingen. Zoveel dingen konden mis gaan dat het soms gewoon beter was om het te laten gaan.
Hij werd schuin omlaag getrokken, naast Gamzee. Er klonk gelach en hij had automatisch het idee dat hij uitgelachen werd. Sukkel dat het was. "Nu lig jij ook." Het feit dat Gamzee verder niks deed, stelde hem gerust. Hij beet zachtjes op zijn onderlip en draaide op zijn zij, zodat hij Gamzee aan kon kijken, die dezelfde grijns droeg als altijd.
"Alweer." zei hij zachtjes. Hoe laat zou het zijn? Redelijk vroeg nog, waarschijnlijk. Ze waren immers nog niet eens zo heel lang wakker. Het fijne aan het feit dat ze geen menselijke lusus hadden - die had John wel eens 'ouders' genoemd, maar goed - maar gewone lusus, was dat ze niet zoveel verwachtingen hadden als de menselijke lusus. Die deden moeilijk over waar je was en wat je deed. Meuh..
Wel voelde hij zich stom. Hij had altijd het idee dat alles wat er gezegd werd of alles wat er gebeurde, veel meer betekende voor hem dan voor Gamzee. Grote kans dat die gewoon een beetje deed waar hij zin in had met vrijwel iedereen, terwijl Tavros al een halve hartaanval kreeg bij het idee dat hij Gamzee's hand vast hield. Wat hij al deed. Oh god hij wist echt niks meer te zeggen. Straks vond Gamzee hem saai? Moest hij dat vragen? Nee, niet vragen. "Vind je mij niet saai?" ... Facedesk.

De troll tegenover hem beet op zijn lip en draaide zich naar hem toe. Gamzee bleef op zijn rug liggen, kijkend naar de fucking veel sterren die je vanaf het kleine veldje bij de rivier goed kon zien.
"Alweer." Hij grijnsde lichtjes, duidelijk tevreden. Nu was er een grote kans dat Tav hem niet meer overeind zou durven te krijgen, al vroeg hij zich af of de jongen dat eerder ook al van plan was. Het joch was echt zo verlegen en onzeker als wat. Heel cute.. "Vind je mij niet saai?" Gamzee glimlachte en draaide zich naar de jongen toe. Aww.. Zo motherfucking onzeker.
“Ofcourse not, bro,” mompelde hij zachtjes en hij ging zachtjes door het haar van Tavros heen. Zijn vingers gleden vlak langs de hoorn heen, vlochten zich meer door het haar heen in plaats van dat hij zijn hand uit het haar haalde. “Waarom zou ik je saai vinden?” De cuteness was overweldigend. Zo overweldigend dat hij de neiging niet kon weerstaan om voorover te buigen en zijn lippen op die van de andere troll te drukken. Waarom niet? Zijn hand was toch al op de juiste plek en zo erg was het ook niet. HoNk.

Zo voelde het soms. Alsof niemand echt met hem wou praten omdat hij niet interessant was, maar zich er verplicht toe voelde. Of dat iemand anders zorgde dat het gebeurde uit medelijden - platonic pity. Er ging een hand door zijn haar en Gamzee verzekerde hem al mompelend dat hij hem niet saai vond. Toen hij merkte dat de Capricorn zijn hand meer in zijn haar vlocht in plaats van er doorheen te gaan, ging er weer een raar gevoel over zijn ruggengraat heen. Hij lag niet helemaal op de grond maar steunde op een arm, omdat hij niet opzij kon kijken met die hoorns van hem. Ze waren te groot. Dit was niet de eerste keer dat ze een probleem vormde. "Waarom zou ik je saai vinden?"
"Nou.. uh.. omdat ik--" Hij keek zo gefrustreerd naar de zodiac sign op Gamzee's shirt - alles om hem niet aan te hoeven kijken - dat toen hij weer omhoog keek hij totaal niet verwacht had dat hij gezoend zou worden door Gamzee, hoewel dat toch was wat er gebeurde. Hij bevroor helemaal, zoende niet terug. Hij wou wel, echt heel graag. Niks liever. Er kwam letterlijk geen reactie uit hem. Hij wist niet beter. To be honest, was de enige die ooit met hem geflirt had en dit soort dingen had gedaan, Vriska. En die wou hij niet eens. Laat staan als hij diegene wel moest hebben. Oh god. Straks dacht Gamzee dat hij het niet wou. Oh god. Oh god. OH GOD.

Natuurlijk had hij zichzelf wat van de grond moeten duwen omdat de jongen naast hem er gewoon nogal onhandig bij zat vanwege die grote hoorns. Hehehe. Eigenlijk was dat best wel grappig. Die hoorns zaten ‘m vast wel bij meerdere dingen in de weg. Gamzee zelf had er niet veel problemen mee, behalve dat hij soms moest bukken als hij door een deur ging. Of zijn hoorns knalden er tegen aan.
"Nou.. uh.. omdat ik--" De jongen had eerder zijn fucking zin niet kunnen afmaken omdat hij hem zoende. HoNk. Hun handen hadden elkaar al lang losgelaten, aangezien het zoenen anders helemaal niet mogelijk was. Gamzee slikte een teleurgesteld geluid in en duwde zijn lippen nogmaals op die van de verlegen troll. Toen de jongen daarbij ook niks deed, liet hij zich weer op zijn rug vallen en keken zijn ogen naar de sterren, alsof dat interessanter was. Okay motherfucker, dan niet. Misschien was het ook wel een beetje té veel in één keer. Ach ja. Het was ook meer iets wat hij deed zonder er bij na te denken. Opnieuw vlocht zijn hand die met die van de andere jongen, alleen was hij nu degene die dat deed. Een kleine glimlach verscheen op zijn gezicht en de lichte blos die hij had tijdens het zoenen was er nog steeds wel een beetje. Ach, whatever. Als de motherfucker het niet wou, maakte het hem niks uit. De relatie tussen hun was vaagjes ‘vrienden’ te noemen. Bijna moirail, al was dat tussen hem en Karkat wel wat anders. HoNk.

Tavros voelde zich klote. Heel klote. Hij wou gewoon niet moeilijk doen en hem terug zoenen. Zijn hart zonk toen hij voelde hoe Gamzee zijn lippen weer wat harder tegen die van hem drukte in een poging om hem aan de gang te krijgen. Het werkte echter niet, Tavros was geheel dichtgesloten. Gamzee rolde van hem weg en Tavros had meteen al spijt. Nou ja, die had hij al lang. Hun handen krulde weer samen en het kalmeerde Tavros wat om te weten dat Gamzee niet boos op hem was. Hij was gewoon kinda overdonderd. En iets zei hem ook dat als hij het niet rustig aandeed, het niet meer zou worden dan iets eenmaligs, of in ieder geval niks belangrijks. En hoe stom het ook klonk, dat wou hij wel. Hij wou iets belangrijks zijn. Something a little more red. Meuh..
"... Sorry-- ik weet niet wat.. uh.." Hij wou zeggen hoe het zat, maar dat ging gewoon niet. Alsof iets hem tegen hield om eerlijk te zijn. Hij wou niet meer dan gewoon bij Gamzee zijn, dacht hij. Nou ja, er waren veel meer dingen die hij niet erg zou vinden. Gamzee als matesprit, maar dat kon hij nooit zeggen. Nooit nooit nooit nooit. "... Sorry."

Al zijn hersenen waren overfucked door al het sopor slome en de Faygo, waardoor hij dingen deed zonder er eigenlijk bij na te denken. Deed hij wel vaker. Op het moment zelf dacht hij er niks van te merken en was alles cool motherfucker, maar als alle effecten weg waren wist hij dat het spul serieus zijn hersenen aan het verkloten waren.
Nee.
Het spul was fucking heerlijk. Hij ging er nooit meer mee stoppen. Fuck you, crazy self. Zelfs al zou hij er dood aan gaan, zijn Faygo en Sopor Pies waren gewoon heilig voor hem. Niemand kwam er aan.
Zijn ogen staarden naar de hemel en even leek hij in de sterren een Sopor Pie te zien, maar al snel leek het meer op een rots. Een stomme kloterots.
"... Sorry-- ik weet niet wat.. uh.." Met een kalm gezicht en zijn losse arm onder zijn hoofd keek hij naar de sterren. "... Sorry." Hij glimlachte.
"Niet jouw schuld, motherfucker." Waarom moest hij 'm perse zoenen? HoNk, why not? :o)
Hij rolde op zijn zij, keek Tavros even afwachtend aan met een licht speelse glimlach.  "Ga je me nog wakkerhouden of niet?" Gamzee wist niet eens of hij wel eigenlijk rood genoeg voor de jongen voelde om hem te zoenen. Ach, zo lang zoenen niet verboden was en Tavros het niet bestempelde als aanranding was het goed, toch? HoNk. 

"Niet jouw schuld, motherfucker." sprak de langere trol. Tavros staarde weer afwezig naar het Capricorn teken op Gamzee's shirt. Hij hoorde het wel, maar ging er niet op in. Er was niks om zich zorgen over te maken, zelfs als hij en Gamzee niks werden -- zelfs als het hierbij bleef. Aan huilen ging je niet dood. Tranen zouden drogen en je leerde hoe je weer lief moest hebben. Je moest los leren laten en dan kon het je geen pijn meer doen. Het was een wrede wereld, maar iedereen leerde te overleven.
"Ga je me nog wakkerhouden of niet?" werd hem gevraagd. Voor een moment was Tavros stil. Ja, dat was een goeie vraag. Hij wist niet of hij het nog wou. Zou het nuttig zijn? Misschien kon hij beter naar huis. Meh.. Hij wendde zich weer tot Gamzee. "Waarom is niemand boos op jou omdat je enkele van ons hebt vermoord, maar is iedereen boos op Vriska omdat ze mij heeft vermoord?" vroeg hij. Hij had het nooit begrepen. Gamzee had meer oproer veroorzaakt, maar toch was iedereen boos op Vriska. Behalve dat hij Gamzee ook vele malen aardiger vond dan Vriska. Hij staarde hem aan, zich afvragend of zijn bro er een antwoord op zou hebben.