can i tell you a wonderful thing?

Karkat leek zijn zoen niet erg te vinden. Gelukkig. Kar krulde zich om zijn zij heen en zoende hem daarna weer. Kijk maar. Ze konden wel lief en schattig doen. Het duurde wel een paar minuten, en om eerlijk te zijn genoot hij van elke seconden die hij met Karkat mocht doorbrengen. Maar ja, alles was beter dan alleen thuis zitten te gamen. Toen liet Kar los en pakte zijn handen vast. "Ik heb dit gemist," klonk Karkat's stem, en Sollux keek even op. Zijn wangen zouden waarschijnlijk al geel gekleurd zijn. "Ik ook," merkte hij op. True story. Hij wist zeker hoe het voelde om Karkat en alles wat ze deden te missen. Soms mistte hij zelfs de ruzies, maar dat was begrijpelijk. De lippen van zijn matesprit, als hij hem zo kon noemen dan, raakten zijn vingerkootjes. En natuurlijk wist hij precies waar hij moest zijn. Na een lange tijd kwam je veel van elkaar te weten, yk. Meestal dingen die fijn waren om te weten. Tja. Weer lieten Karkat's lippen los, en werd hij naar de trol toegetrokken. Weer grijnsde hij. "Beloof me hier en nu, dat wat voor stomme, onbenullige kutruzie we hebben, we het weer goed maken." Langzaam verdween zijn grijns weer. Dit was.. Het was serieus. Geen tijd om te lachen. "Promi2e. Je weet dat ik 2uper veel om je geef en je ook nooit meer kwijt wil," zei hij, een beetje doelend op de tijd dat ze uit elkaar waren en hij forever alone was. Nah. Het ging meer naar depressief en hopeloos toe. GET UP. Door zijn eigen gedachten richtte hij zich weer op het feit dat Karkat voor hem zat. Zijn armen krulden zich ook om Karkat heen en hij drukte de trol tegen zich aan.

"Promithe." Zijn mondhoeken krulde net opmerkbaar op. Hij wist niet precies wat 't was met Sollux, maar op de een of andere manier.. Dunno. Dit soort dingen. Kloppende zin, he? Maar goed. Hij luisterde naar Sollux's woorden die voor iedereen buiten Karkat onbenullig en zoetsappig zouden klinken. Hij vond het niet het einde van de wereld om lieve woordjes uit te wisselen met Sollux. Nee, daar keek hij nooit tegenop.
Zachtjes drukte hij zijn gezicht tegen de Gemini's wang. Een kleine glimlach speelde rond zijn gezicht en zijn handen gingen door Sollux's haar en masseerde daarbij zijn matesprit's schedel. Het was een van zijn favoriete bezigheden. Hij kon uren lang gewoon aan Sollux zitten. Het maakte niet echt uit waar. Soms zat hij aan zijn tenen, soms aan zijn handen en sons aan zijn oren. Het verschilde nogal, maar het was de enige manier om zwakke punten te vinden. Een diepe rompel kwam in zijn keel en drukte zichzelf omhoog. Het ontsnapte in de vorm van luid gespin, terwijl zijn lippen zachtjes langs Sollux's hals gleden. Zijn vingers speelde met de haren die op de grens van de schedel en de nek lagen, in feite het uiteinde van je kapsel. Maar dat klinkt minder romantisch.
"Mijn thinkpan zal nog eens kapot gaan aan het bedenken van manieren waarop ik je kan laten weten dat je meer voor me betekend dan dat ik weet te zeggen." mompelde hij zachtjes. Hij kuste Sollux vluchtig, terwijl hij vuisten vol van Sollux's shirt creërde. Op zulke momenten leken ze hét perfecte koppel. Zijn hoofd trok wat naar achteren en zijn grote, donkerrode ogen staarde Sollux even aan, mond misschien vijf millimeter open.

Het was gewoon een deel van zijn leven geworden. Alles. Karkat, het knuffelen en zelfs de ruzies. Daarom kon hij het allemaal niet missen. En dan gebeurde er weer wat er altijd gebeurde als hij alleen zat, zonder Karkat of andere socialiteit. Karkat's handen raakten ondertussen zijn haar en ook zijn schedel. Jep, het leek net alsof KK hem steeds uit zijn depressie of wat dan ook haalde. De handen van de trol masseerden hem en het deed hem aan vroeger denken. Dit soort dingen deden ze vrijwel altijd. Alsof ze iets anders te doen hadden. Karkat begon weer te spinnen en omdat hij het toch niet zou kunnen zien en boos zou worden glimlachte de Gemini breed. De handen van de trol gingen nu door zijn haar, weer. De opmerking die daarna volgde was veel te cute. VEEL. TE. CUTE. Serieus. Zo cute als Karkat soms kon zijn was gewoon.. Onmogelijk om te overtreffen. Dat zou hij nooit kunnen. En toen werd hij weer gekust door hem, en werd zijn shirt weer vastgepakt. Hij werd aangestaard en staarde even terug. Sollux wist niet eens wat hij moest zeggen. "Ik weet niet een2 wat ik nu moet gaan zeggen, want jij overtreft alle cutene22 op de hele fucking wereld, KK." Kutzinnen. Hij kon eigenlijk nooit iets goeds bedenken. Maar who cares. Zijn armen krulden zich alweer om de trol heen en kuste hem weer. Damn Karkat. Waarom ben je zo awesome?

"Ik weet niet een'th wat ik nu moet gaan zeggen." Niks. Karkat verlangde niks meer van hem dat dat hij er was, zodat Karkat hem plat kon knuffelen zoals hij dat deed. Misschien was hij ook wel kinda verwend (I blame Sollux). Hij werd immers graag geadoreerd door de Gemini. "Want jij overtreft alle cuteness op de hele fucking wereld, KK." Karkat moest een grinnik onderdrukken. Het was niet zo dat hij graag 'cute' of 'adorable' werd genoemd, maar meh.. Hij liet Sollux hem eigenlijk vrijwel alles noemen. Hij had hem in het verleden honeybee mogen noemen, dus zulke dingen waren ook prima. Maar alleen als er niemand bij was. Karkat was niet het type voor PDA. Hoewel Sollux daar ook wel eens mee weg was gekomen.
"Fuck jou." zei hij zachtjes, maar met een kleine glimlach. Hij kreeg weer een paar lippen op die van hem en zijn armen zwaaide rond Sollux's hals en klaspte elkaar vast, zodat hij zijn lippen wat meer op die van Sollux kon drukken en weer een grijns moest onderdrukken. Het was echt een andere troll op zulke momenten. Als er niemand bij was en hij alleen was met Sollux, kon hij heel lief zijn en was het geen big-deal. Maar zodra er andere mensen bij waren, werd hij ongemakkelijk en chagrijnig en lokte hij ruzie uit, nog meer dan op andere momenten. Maar goed, dat lag er een beetje aan wat er gedaan werd en hoe het uitgevoerd werd. Hun lippen lieten los en zijn neus drukte langs Sollux's kin, een beetje zoals een kat die je kopjes gaf of zo. Die neiging had hij nog wel eens.
"It's the way every love song reminds me of you, along with the stars and the sunset here too. It's the way that you make the sky seem much more blue, the second that you say hello." seraneerde hij half fluisterd toen hij Sollux's oor bereikt had. Afgezaagd als het was, eheh. Maar goed, zulke momenten mocht hij hebben. Er was niemand om het te zien. En Sollux mocht best weten dat hij hem echt - insert fifty cutesy words like 'handsome' and 'adorkable' here - vond, right? Ja. Dat mocht. Het moest zelfs. Sol was iemand die zijn aandacht trok, die zorgde dat hij luisterde, wou niks missen, hield zijn blik op hem gericht en, wist hem op het puntje van zijn stoel te houden. Mocht ie best weten. Soms. Als hij zulke buien had, wel.

Karkat werd meegetrokken en kreeg tot zijn teleurstelling geen antwoord. Zijn blik focuste op Sollux, die zijn armen rond hem draaide zodat hij niet kon ontsnappen. Hij wist een glimlach te onderdrukken, maar zijn gespin hield niet op. Hij lag met zijn rug op Sollux's borst, maar de gemini's handen lagen op zijn borst. Hij plaatste zijn handen op die van zijn matesprit en luisterde naar zijn bloedpomper. Meh..
Het duurde niet lang voor Sollux in slaap viel. Het was half drie 's ochtends maar Karkat was nog steeds niet moe. Voorzichtig kroop hij weg van Sol en pakte hij zijn husktop. Hij verplaatste zich naar de woonkamer en ging op de bank zitten. Tabbladen open, forums en such open.. Hij klikte meteen door naar discussie en ging door met iets wat meer op een ruzie leek dan een discussie. Na ongeveer twee uur - half vijf was het dus - slofte hij als een zombie de kamer binnen. Hij flopte tegen Sollux aan - alles behalve voorzichtig en sloot zijn ogen. Vooral het dertig minuten later was, maakte hij kleine bewegingen in zijn slaap en was zijn ademhaling onregelmatig. Hij sliep vaak onrustig, met reden.

Zijn hand krulde in die van de trol naast hem terwijl hij vooruit stapte. Het was een donker bos met een paarsige gloed. Er was een vorm van een huis te zien, lang en voorover gebogen. Hij werd haast vooruit getrokken, maar het was niet helemaal onvrijwillig.
Hij had het gezicht van de trol nog niet weten te zien, alsof er een censor voor zijn gezicht verscheen elke keer dat hij dichtbij kwam. Hij voelde zich steeds kleiner worden, net of er jaren uit hem werden gezogen.
Hij stapte vooruit en wist dit keer zijn gezicht op te vangen. Zijn hart stond stil en hij zat vast aan de grond. Er werd zachtjes aan zijn arm getrokken, tot de trol zich omdraaide en hem met een enorm brede grijns aankeek. Gele ogen keken in die van hem en de clown liep dichter naar hem toe, tot er maar vijf centimeter tussen hun gezichten zat. Plotseling had zijn hand die vast werd gehouden Homes Smell Ya Later - zijn sickle - vast. Die werd met zijn hand omhoog getrokken en tegen zijn keel geduwd. Zachtjes, nog niet genoeg om hem de keel door te snijden. Bijna doorzichtige maar alsnog fel rode vloeistof drupte van zijn abnormaal grote ogen. Hij wou smeken dat het stopte, maar er kwam alleen een raar geluid uit zijn keel. Het klonk als een kapotte radio die gegil uitzond in hoge pieptonen. "Sorry motherfucker, but not really." Gamzee duwde Karkat's hand die de sickel vasthield tegen de mutant zijn keel aan, waardoor het langzaam en pijnlijk door zijn huid begon te snijden.

- pagina 3 fuck yeah!! -

En daar lagen ze weer te huggen. Het was geweldig en heel lief, daar moest hij eerlijk in zijn. De trol was inmiddels al in slaap gevallen om nog meer over Karkat te dromen. HOW SWEET. Even werd Sollux wakker doordat Karkat zich onder hem uit leek te wurmen, maar het maakte niet veel uit. Half slapend had hij nog een sip van zijn limonade genomen. Serieus. Het hielp wel tegen de nachtmerries die hij had. Vooral als Karkat bij hem was was hij rustiger en had hij er veel minder last van. Hij had zich niet meer veel van zijn matesprit - als hij dat inmiddels was - aangetrokken omdat het toch elke nacht gebeurde dat hij onverwachts, het was al verwacht geworden, iets ging doen. Wat dan ook. Soms bleef hij ook doen alsof hij sliep om even te kijken wat Karkat nu precies deed. Dat was maar een enkele keer geweest, of twee.. Of meer. Geen idee waarom hij zo nieuwsgierig was. Hij wist wel dat Karkat zich op fora in discussies mengde. Daar was hij damn goed in. Nja, meer ruzie maken dan, maar het was voor hem hetzelfde.

Het leek dat Karkat zich na een paar uur weer tegen hem aan had gelegd. Tenminste, hij voelde hem wel. To be honest was hij te moe om zijn ogen ook maar te openen. Na een tijdje - Sollux was nog steeds niet in slaap gevallen - begon hij weer onrustig te worden. Dat hadden ze allebei. Fuck. Karkat bewoog wat, net als een hond die trapte wanneer hij droomde of sliep. Zijn armen klemde hij om de trol heen, gewoon een poging om hem gerust te stellen. Misschien werd hij dan half wakker en realiseerde hij zich dat er niets was en dat hij bij hem lag. Stom idee. Toch liet hij niet los. "Karkat? Gaat 't?" murmelde hij, half slapend. Het was normaal nooit zo dat hij hem Karkat noemde, alleen in zijn gedachten. De laatste paar dagen was het toch vaker gebeurd. Fuck.

Een paar armen krulde strakker om hem, waar hij wakker van werd. Hij was sowieso een vrij lichte slaper als het op zulke dingen aankwam. Helaas sliep hij wel vaak door zijn nachtmerries heen. Fuck.
"Karkat?" klonk er. Karkat kwam overeind in kleermakerszit. Zijn ene hand krulde rond zijn buik en de ander zat voor zijn ogen, die hij dichtkneep. Zijn mond zat soort van half open half dicht, je weet wel, zoals wanneer je moet huilen maar dat niet wilt. "Gaat 't?" Karkat schudde zijn hoofd zachtjes heen en weer. Zijn nachtmerries gingen altijd over het een of het ander. Gamzee of Sollux. Hij had twee keer meegemaakt dat Sollux dood was - maar niet echt dood, maar de ervaring was niet anders - en had er nog steeds mentaal gezien problemen mee. Sobere Gamzee was iets wat hem misschien getraumatiseerd had, wat alleen zo logisch was.
"Gamzee." was het enige wat hij zei. Inmiddels wist Sollux ook wel dat zijn nachtmerries altijd draaide om een van de twee trollen. Dat waren dan ook de twee waar hij het meeste mee om ging en de twee die hem nog het meeste deed als er wat mee gebeurde. Zijn relatie met Gamzee was lange tijd nogal onhelder geweest. Switchend van Gamzee als zijn kismis, matesprit en moirail. Het was echt onduidelijk geweest, maar hoe verder de tijd verstreek, hoe meer ze in die moirail plek gleden. En toen hij hem in sobere staat had moeten kalmeren, was hun moirail-kwadrant gevuld. En zo was hij weer terug bij Sollux, iets waar hij heel dankbaar voor was.
Hij stapte van het bed af. Het was half zes 's ochtends, nog veel te vroeg eigenlijk. Karkat droeg een slobberige joggingsbroek en een strakke, witte tanktop. Niks bijzonders, dus. Hij liep naar de kraan in zijn kamer - raar ding - en draaide hem open. Hij liet de vloeistof op zijn handen vallen en waste daarna zijn gezicht ermee. Hij deed de kraan uit en droogde zijn gezicht, weer lichtelijk bijgekomen. Hij was het zo vreselijk zat. De meeste trollen paste zich aan aan die nieuwe slaapplekken en die nachtmerries trokken weg, maar bij hem niet. Was het bij hem anders omdat hij een mutant was, of hoe zat dat? Sollux was ook wel iemand die vaker onrustig sliep. Dat ging vermoedelijk om het feit dat hij een Psiioniic was en met die stemmen en shit. Zijn handen steunde op de wasbak en hij leunde eroverheen, starend naar het afvoerputje. Hij wou niet eens meer slapen. Het was zo ver gekomen in zijn leven dat hij bang was om te slapen. Hij kon het niet meer. Meestal viel het dan nog wel mee als hij met Sollux sliep, maar deze keer niet. Moest hij dan het idee hebben dat zijn nachtmerries erger werden, of was het gewoon toeval?

Sorry dat ie zo gigantisch uitgelopen is. u__u

De Gemini werd wakker doordat er iets onder zijn armen wegkroop. Dat iets was karkat en daarbij was hij ook maar half wakker. Geen idee hoe laat het was of wat de trol ging doen, maar hij vermoedde dat hij weer onrustig had geslapen. Nadat hij vroeg of het ging was het enige antwoord "Gamzee." geweest. Doordat Karkat onder de dekens uitstapte kreeg hij het koud. Net nu hij zich zo graag tegen hem aan wilde krullen. - Is dat een woord? xD -
Terug op het Gamzee gedoe. Het was eigenlijk altijd zo dat KK over hem of Gamzee droomde. Als het over hem ging kon hij Karkat nog proberen gerust te stellen. Want hij was er, yk. Maar als het over gamzee ging had hij minder te zeggen. De gast was niet verkeerd of zo, maar Sollux had hem nooit gemogen. En hij mocht hem nog minder toen hij te horen kreeg dat hij in een relatie met Karkat zat. Jep, hij was een. tijd pissed geweest. Alsof hij zo geweldig was dan? Nee, totaal niet. Maar het liep beter tussen Karkat en hem dan eerst. Met Gamzee dan. Sollux richtte zich weer op de trol, die nu iets stond te drinken, of zijn gezicht aan het wassen was. Ietwat slaperig stond hij op. Met een grijns liep hij naar KK toe om zijn armen om hem heen te slaan. Voor de zoveelste keer. Zijn handen gingen door het zwarte haar van de trol en hij gaf er een zoen op. Klef. Punt. "Purrrr. It'2 all right KK." murmelde hij weer, zijn gezicht naast dat van Karkat. Het was gewoon veel fijner om met hem in een relatie te zitten. Ehehe, matesprits. Het klink best goed..

Sorry voor eventuele typfouten. xD

Zo opgehangen in zijn zelfmedelijden, hoorde hij niet dat Sollux uit bed stapte. Dat was, tot Karkat een paar armen om hem heen voelde. Hij staarde in de spiegel en zag hoe Sollux zijn achterhoofd kuste en beet op zijn onderlip terwijl zijn mondhoeken omhoog krulde. Dat had hij wel vaker. Sollux deed allemaal lieve dingetjes bij hem of voor hem - djdhfkdksod dat bastard - en hij beet op zijn lip zodat hij niet glimlachte, maar het lukte nooit. Dat was iets wat hij miste in zijn relatie met Gamzee. Het was minder moeilijk om niet te glimlachen.
Hij draaide zich om in Sollux's armen en wist zijn handen op Sollux's wangen te leggen en deze naar achteren te strijken zodat ze in de Gemini's haar kwamen. Ochtendhoofd, hehe. Hij trok Sollux's hoofd wat naar zich toe en ging op zijn tenen staan, zodat hun lippen heel kort tegen elkaar aan borstelde. Die voorzichtigheid in alles wat hij deed was erg vaak aanwezig. Behalve in knuffels, maar dat kwam omdat hij eraan verslaafd was. Vervolgens drukte zijn lippen op die van Sollux. Na vijf minuten of zo viel hij weer op zijn hielen, maar trok Sollux's hoofd met zich mee. Mimimi..
"Ik ben het zat. Ik weet dat het stom klinkt en je me uit wilt lachen, maar de laatste tijd ben ik bang om te slapen." zei hij hees. Er was een prop in zijn keel en hij wou.. Ugh. Zijn armen sloegen in een onverwachtse beweging rond Sollux's hals en trok hem gewelddadig naar zich toe, alsof hij hem anders kwijt zou raken. Sollux, alsjeblieft ik wil nooit meer alleen zijn. Blijf hier. Mijn bloedpomper doet pijn elke keer als ik niet bij je ben. Ik wil ook stomme dingen doen, die andere trollen op mijn leeftijd al lang gedaan hebben. Van skinny dippen tot roleplay bucket filling tot romantische afspraakjes. Ik wil dat, zelfs als ik doe alsof ik het niet wil. Maar hij durfde niks te zeggen. Hij drukte zijn gezicht in Sollux's schouder en liet pas na wat als tien minuten voelde los. Damn.
"Wil je naar buiten? Ik weet dat het nog vroeg is, maar ik kan niet meer slapen. Maar als je nog wilt doorslapen is dat ook goed. Ik bedoel ik wil niet dat je straks moe bent omdat ik niet kan slapen en ja.. Weet je, laat maar, stom idee, ga maar weer slapen." hij duwde zichzelf van Sollux af en ging zitten op zijn bureaustoel. Hij wou impulsief zijn. Gewoon naar buiten in een pyjama en een jas en weer stom naar de zogenaamde mooie sterren kijken, zoals vroeger. Maar hij was te tegenstrijdig om door te zetten.

Het leek dat Karkat aan het glimlachen was. Mission accomplished. De trol draaide zich om en legde zijn handen op Sollux' wangen. Het haar van de Gemini zat helemaal in de war en piekte alle kanten op. Met een stomme grijns keek hij naar Karkat, die ondertussen zijn handen in het haar van de trol had. Hij werd verrast door een kus van Karkat. Die moest op zijn tenen staan om erbij te komen. Ehehehehe. Ze bleven weer een minuut of vijf tegen elkaar aan staan. Sollux' armen waren om de heupen van de krab heen gewikkeld. Zo wilde hij het liefste zijn momenten met Karkat doorbrengen. Alle lieve dingen die Karkat voor hem deed waren soms niet te overtreffen, meestal niet. Maar de krab leek ook al tevreden te zijn met dingen die hij voor hem deed. "Ik ben het zat. Ik weet dat het stom klinkt en je me uit wilt lachen, maar de laatste tijd ben ik bang om te slapen." Normaal had hij zoveel lullige opmerkingen. Maar nu niet. Niet nu Karkat zo lief voor hem deed. "Het is niet 2tom," zei hij. Eigenlijk wilde hij zijn zin nog vervolgen, maar hij besloot het niet te doen en Karkat maar weer vast te houden. Karkat liet zijn gewicht vallen in Sollux' armen. "Ik kan toch niet meer slapen, maakt niet uit KK." Het klonk wat bot, maar 't was niet zo bedoeld. Karkat ging ondertussen weer in zijn bureaustoel zitten. Sollux stapte naar hem toe en pakte hem bij zijn middel op, en gooide KK over zijn schouders. Met een glimlach en wat gesnort liep hij vooruit en de trap af. Hij had ook maar een joggingbroek aan en zijn Zodiac shirt. Hij was te lui geweest om het om te wisselen met iets anders. Eenmaal op de gang zette hij Karkat neer en grijnsde. "Kom." zei hij, terwijl hij Karkat zijn jas toewierp en die van hemzelf aandeed. Stiekem vond hij het heel leuk om naar buiten te gaan met Karkat. Stiekem. Hihihihihi.

Een paar handen kwamen om zijn middel en hij werd omhoog getrokken en over Sollux's schouder gegooid. Oke, dat was ook nieuw. "Wat de fuck ben je aan het doen?! Zet me neer!" hij krijste half, maar schopte of sloeg niet. En zo wist je dat hij het eigenlijk niet erg vond, hij deed niet echt moeite om hem tegen te houden. Als hij het echt vervelend had gevonden, had hij wel meer uitgehaald. "SOLLUUUUUUX." kierde hij, al was het half lachend, half boos. Nou ja, boos, wat boos moest klinken maar verpest werd door het gelach. Dammit. Oke, er was in ieder geval niemand die hem zo zou zien. Het was al een wonder dat hij zo vroeg 's ochtends kon schreeuwen en schaterlachen. Kom op.
Toen ze in de gang waren, werd hij neergezet. Hij trok zijn ribtop goed en keek Sollux met zo'n >:I-hoofd aan. Zijn jas werd hem toegegooid en hij ving het ding op. Hij deed het stuk kledij aan en knoopte de knopen dicht, waarna hij Sollux aankeek. "Kom." zei hij. Karkat pakte zijn hand vast en liep mee naar buiten. "Waar gaan we heen?" vroeg hij en keek naar Sollux.
Na enkele minuten te hebben gelopen, liep er een trol langs. Een die hij niet kende of zo, maar toch liet hij Sollux's hand los en deed hij zijn handen in zijn zakken. Typisch. Hij had nogal problemen met het vertonen van zijn affectie. Uiteindelijk kwamen ze aan bij een plek die Karkat nog wel kende, waardoor hij een wel heel brede glimlach rond zijn mond kreeg, die hij niet kon onderdrukken. Hij deed zijn handen over zijn neus en mond toen hij stilstond en het viel nogal te merken aan hem dat hij het leuk vond.
"Sollux," piepte hij. Echt, het kwam er gewoon als een piep uit. Met een wilde beweging sloeg hij zijn armen om de jongen heen, viel met heel zijn gewicht tegen hem aan. Wat niet veel was. Ze waren inmiddels drie mensenjaren verder sinds hun relatie, maar hij wist nog steeds van hun plekje af. Karkat was echt een sucker voor zulke kleine dingetjes. Kwam door al die romcom's die hij keek. Ditmaal zonder enige aarzeling drukte hij zijn lippen op die van Sollux en gingen zijn handen langs Sollux's hals, tot hij ze rond zijn nek liet liggen. Na een minuut liet hij los en hij moest zijn best doen om niet weer te piepen. Iepiepiepiep!<3 Hij spinde zachtjes en zijn gezicht drukte zich tegen Sollux's kaak. Het was algemeen bekend dat hij zijn rare, katachtige neigingen kon onderdrukken, maar niet als hij zo blij was. En hij wist niet wanneer hij voor het laatst zo blij was geweest. "Sollux. Sollux." elke keer kwam het eruit als een piep van pure blijdschap en dsdfhhfs. God het was allemaal veel te veel. Hij wist niet waardoor het kwam. Hij had hele fijne herinneringen aan die bepaalde plek en het feit dat hij er weer was na drie jaar, in dezelfde situatie als daarvoor die hij zo gemist had, dat was het waarschijnlijk. "Gog." zei hij en draaide zich om. Datzelfde bankje, met diezelfde sterren en diezelfde sfeer. Jup. <3333

Karkat leek wat tegen te stribbelen en te schreeuwen, maar hij negeerde het toch en liep met een lach door. Het was sowieso niet boos bedoeld, maar een van zijn falende pogingen om boos te zijn. Ehehehe. Inmiddels liepen de twee al naar de plek die hij al in zijn hoofd had nadat Karkat vroeg of hij naar buiten wilde. De plek waar ze altijd heen gingen. Samen waren ze er al heen gelopen. Gog, hij hoopte maar dat Karkat het wel leuk vond. Het was koud, en hij had ook al handschoenen aangedaan. Gewone dunne handschoenen. Hij had Karkat's hand vast en de andere in zijn zak, zo liepen ze verder. En eindelijk waren ze er dan. De trol liet los en hield zijn handen over zijn mond en neus. Hij wist niet of hij moest denken of dat nu positief was of niet. Mhm. Zijn naam werd gepiept door de gast. Gelukkig. Het was veel te schattig, maar dat concentreerde hij zich niet zo op. Veel te blij dat Karkat het wel leuk vond. De Gemini wankelde achteruit met een grijns toen KK zich tegen hem aan gooide. Maar meteen sloeg hij zijn armen weer om hem heen. Weer werd hij gekust en werden er armen om zijn hals geklemd. Het verbaasde hem dat Karkat zo blij was. Eigenlijk had hij hem nog nooit zo blij gezien. Ehehe. Zijn naam werd weer twee keer gezegd en Karkat spinde nog steeds een beetje. Tevreden streken zijn handen over het haar van de trol. "Gog." De Gemini pakte de hand van zijn matesprit vast en sleepte hem mee. Sollux plofte in het gras neer, dat gelukkig niet bevroren was of extreem koud en deed een poging om Karkat mee te sleuren en in zijn armen vast te pakken. Het leek een goede nacht. Ochtend. Wat het ook was. Er waren dan weliswaar geen sterren, voor zover hij wist. Maar de maan stond wel nog aan de grauwe ochtendlucht. Zo grauw was die niet, zoals ze hier zaten. Het was geweldig. Hier was niemand te bekennen en zijn mondhoeken krulden langzaam omhoog. "Vind je 't leuk? Ik bedoel.. Niet alleen dit. Vind je het wel leuk om met mij te zijn?" vroeg hij wat aarzelend. "Mate2prit2, dan." Dat waren ze toch? Zoiets? Gog, hij hoopte maar dat Karkat er niet moeilijk over ging doen. "Gog, wat klink ik dom." zuchtte de trol met een stomme lach erachteraan. Alsof dat het beter maakte.

Karkat werd meegesleept het gras in, en viel in de lege plek tussen Sollux's benen. Zijn rug leunde tegen Sollux's buik en hij staarde voor zich uit, terwijl zijn handen op die van Sollux lagen. Jegus, wat was het toch een schatje. Voor enkele minuten was het stil, terwijl Karkat probeerde een brede glimlach in bedwang te houden. Hij knuffelde wat meer tegen de Gemini aan.
"Vind je 't leuk? Ik bedoel.. Niet alleen dit. Vind je het wel leuk om met mij te zijn?" Karkat keek even schuin naar achteren en staarde hem met een say-what-now face aan. De aarzelende toon in zijn stem was echt grappig. "Mate2prit2, dan." Karkat bleef hem met hetzelfde hoofd aan staren. "Gog, wat klink ik dom." zuchtte de trol en lachte even. Karkat grinnikte zachtjes.
"Ja, ik vind het leuk om mateTHpritTH te zijn. Waarom twijfel je daaraan?" Hij trok een derp-hoofd - derpy hoofd, eigenlijk, want hij keek ook nog scheel - toen hij 'matesprits' zei, waarbij hij Sollux's lisp na deed. Hij gaf het niet toe, maar hij was echt dol op die lisp en had het echt gemist toen hij Sollux's tanden eruit had gekieperd. Niet met opzet. Maar Sollux was nog niet dood geweest en hij kon hem niet dood laten gaan dus had hij hem meegesleurd maar toen flikkerde ze van de trap af en was Sollux zijn tanden kwijt. God.
"Het klinkt veel schattiger dan je denkt. En kom op. Denk je dat ik voor iedereen als een panische mongool loop te piepen? Dat mag je trouwens niet doorvertellen, of ik kieper een van Gamzee's wonderstokken zo ver in je bek dat ie uit je nook komt kruipen." Ja, Sollux had maar geluk met zo'n liefhebbende matesprit als Karkat. Hij keek de jongen vanuit zijn ooghoeken aan. Hij kon vanuit zijn positie niet bij zijn mond, dus kuste hij hem maar op zijn wang en ging weer terug naar zijn plezierige positie in zijn Sollux-stoel. "Weet je nog hoe het was om blind te zijn?" vroeg hij zachtjes. Zijn vingers gleden zachtjes heen en weer over de opperhuid van Sollux's hand. Hij staarde ernaar, maar liet zijn hoofd naar achteren vallen, zodat zijn achterhoofd Sollux raakte. "Ik wel. Weet je nog dat ik elke dag vroeg of we nog vrienden waren? Volgens mij heb ik me nog nooit zo schuldig gevoeld over iets." Hij staarde neutraal voor zich uit. Het was niet helemaal zijn schuld dat Sollux blind was. Maar als hij nou sneller had gereisd.. Hij weefde zijn vingers tussen die van Sollux en sloot zijn ogen. Hij kon wel dagen zo zitten. Als het mocht, zou hij het doen. Na enkele tellen pakte hij een van Sollux's handen op en deed er nietszeggende dingen mee. Hij draaide zijn hele hand rond Sollux's vingers, volgde de lijnen erop met zijn eigen grauwige handen, keek naar hun verschillen - Sollux's handen waren iets groter dan de zijne - en uiteindelijk drukte hij op elk middelste vingerkootje een zachte kus. Mimimi hand-kisses«3. "Heb je ook maar enig idee hoe fucking romantisch het is dat je me hier naar toe heb genomen?" vroeg hij droogjes, terwijl hij Sollux's hand bekeek en die weer liet zakken op zijn buik. Aha. Stiekem was Sollux ook een sap. A sucker for matespritship. Ja, was 't maar zo.

Na een paar flauwe grappen over zijn lisp zuchtte Sollux even, de trol voor hem nog steviger tegen zich aan gedrukt. Het was niet grappig, om eerlijk te zijn. Karkat had hem zelfs van de trap laten vallen waardoor hij zijn tanden was kwijtgeraakt. Hmpf. Waarom hij eraan twijfelde? Omdat Karkat vaak leek te veranderen van wat hij dacht. Laat maar. Hij moest blij zijn met zijn momentje met hem. Momentjes. Hij was vaak genoeg lief. "Nee, doet ik niet," reageerde de Gemini braafjes. Aan de ene kant snapte hij echt niet wat er nu zo erg aan was als mensen wisten dat hij sweet deed tegen zijn matesprit. Andere kant, Sollux, don't complain. Er werd een kus op zijn wang gedrukt en hij grijnsde toch maar. Na een tijdje zo gezeten te hebben begon KK weer te praten. "Weet je nog hoe het was om blind te zijn?" Natuurlijk. Waarom zou hij dat vragen? "Heel goed. Te goed zelf2," mompelde Sollux even, om weer naar de lucht boven hem te staren. "2om2 wa2 ik bang dat ik op een dag niet me niet meer zou kunnen herinneren hoe je eruit zag." klonk de stem van de trol wat angstig. Hij was echt heel blij dat hij niet meer blind was. Het was vreselijk om Karkat niet meer te kunnen zien. I mean, het was niet erg dat hij Equius of Eridan niet meer hoefde te zien, die waren fugly. Maar Karkat wilde hij gewoon blijven zijn. Voor altijd. "Het maakt niet uit, alle2 is nu weer normaal. Voor hoever wij normaal zijn." Zijn handen werden weer aangeraakt en gekust door Karkat. Gog, die gast kon gewoon veel te lief doen. "Ja, daarom nam ik je mee." lachte de Gemini weer.

Hij stond op en rekte zich uit. Met één hand trok hij de kleinere trol omhoog en grijnsde naar hem. "Het is koud, en vroeg. We komen hier later nog terug, okay?" lachtte hij weer, en trok Karkat heel voorzichtig mee. Het was inderdaad koud. En hij wilde binnen weer lief doen. Bijna vergeten. Even trok hij zichzelf naar de trol toe om zijn handen in de achterzakken van 'm te steken en daarna hun lippen elkaar weer te laten raken. Fuck, wat was 't koud.

"Thomth wath ik bang dat ik me op een dag niet meer zou kunnen herinner hoe je eruit zag." Karkat speelde weer een beetje afwezig met Sollux's handen. Ze waren zacht en mooi en deels zijn eigendom. Hij sloot zijn ogen en slikte zachtjes bij het idee dat hij een onbekend gezicht zou zijn. Hij beet op zijn onderlip, maar probeerde er niks van te laten merken. Hij voelde zich om verscheidene redenen schuldig tegenover Sollux en voelde medelijden voor hem. Hij wist dat hij zelf niet te makkelijkste was. Het gedoe met Gamzee en het feit dat hij toe had gekeken hoe enkele van zijn hechtste vrienden stierven, hadden niet veel van zijn gedachten overgelaten. Maar het was geluk te noemen dat Sollux als het ware drie levens had. Twee droomzelven en een echte. En dan moest je nagaan dat ie ook half-spook was geweest en mijn god was was Sollux ingewikkeld. Al dat tweelingen-gedoe was onvolgbaar. Hij had het laatste stukje van Sollux's woorden kreeg hij niet mee. "Ja, daarom nam ik je mee." lachte Sollux.
"Nou mijn heer Tholluth, ik stel het erg op prijs." zei hij zachtjes en grinnikte erachteraan. Hij wist dat Sollux er niet van hield als hij grapjes maakte over zijn lisp. Het was al zo'n onzeker hoopje stront. Maar wel zijn onzekere hoopje stront. Die hij nooit zou doorspoelen. Ahaha. I made a funny. Sollux stond op.

"Oh kom op liefie, zo bedoelde ik het niet." piepte hij, maar toen de trol hem omhoog trok, realiseerde hij zich dat het niet zijn schuld was. Had hij Sollux net legit 'liefie' genoemd? Vreselijk. Maar ook wel goed. Hehe.
"Het is koud, en vroeg. We komen hier later nog terug, okay?" Karkat had niks te zeggen, hij werd meegetrokken. Stiekem wou hij blijven, voordat er anderen waren en hij dichtklapte en op een meter afstand bleef staan van Sollux en deed alsof hij hem niet mocht. Nee, hij deed niet alsof hij hem niet mocht, maar hij beledigde hem wel sneller en was lang niet zo aanhalig en lief. Karkat knoopte een van zijn knopen weer die los was gekomen, maar werd erbij tegen Sollux aangedrukt. Hun lippen raakte en Karkat voelde hoe het bloed naar zijn hoofd steeg zodat hij bloosde. Toen een paar handen in Karkat's broekzakken gleden, begon hij tegen Sollux's lippen aan te sputteren omdat hij moest lachen. Vanzelf verzwakte zijn benen en liet hij zich tegen Sollux's borst vallen, al lachend. Hij trok weg en zakte lachend tot de grond, omdat zijn benen hem niet meer hielden. Hij wist niet of dat kwam omdat hij moe was of door het lachen of gewoon allebei.
"Sorry, voor een moment was ik gewoon van 'WOAH, Sollux's handen zitten op mijn kont!'" zei hij tussen het lachen door en wist pas na een paar minuten zichzelf te kalmeren. "Oke, sorry, sorry, raak mijn kont opnieuw aan. Ik beloof dat ik dit keer niet zal lachen." Hij kwam weer tegen de trol aan staan en grinnikte zachtjes, terwijl hij op zijn tong beet zodat hij niet ging lachen. Kijk, zo zag niemand hem normaal. Zo was hij nooit. Hij moest toch enig respect behouden als de leider van het groepje? Dat kreeg je niet als je als een giechelend school-aapje zat te lachen tegen iedereen die je tegen kwam. Maar die kant had hij ook hoor. Soms, al moest je eerst even ruzie maken voor die tevoorschijn kwam.

"Oh kom op liefie, zo bedoelde ik het niet." Zijn mondhoeken krulden langzaam omhoog. Noemde Karkat hem nu 'liefie'? Hij kon het niet onderdrukken om even te snorten. Toen hij zijn handen in de achterzakken van de trol had en die aan het sputteren was terwijl hij hem zoende trok zijn glimlach weer weg. Automatisch ving Sollux hem op toen hij zo hard moest lachen dat 'ie bijna viel. Met een neutraal gezicht sleepte hij Karkat mee. "I JU2T TRIED TO BE 2EXY." grinnikte de trol met een :'D-hoofd. Of een D:-hoofd. Een soort mix. Een stuk verder had hij al geen zin meer om hem te dragen. Niet dat hij zwaar was of zo, want de gast was best klein en al zeker niet breed. Ehehehehee. Daarbij was 'ie nu wel zo ver uitgelachen dat hij kon staan. Sollux liet hem los en grijnsde weer bij Kar's opmerking. "Oke, sorry, sorry, raak mijn kont opnieuw aan. Ik beloof dat ik dit keer niet zal lachen." Sollux lachte even en bleef daarna grijnzen. Hij stapte naar Karkat toe en boog even over hem heen. - voor hoever dat lukte - Weer klonk zijn stompzinnig lach en pakte hij Karkat's hand vast en trok hem weer mee. "Ik ben moe en jij ook, we gaan gewoon nog even 2lapen. Of liggen. In elk geval naar hui2." Zijn stem klonk nu wat serieus, want hij wilde niet dat een van hen een slaapgebrek zou krijgen. Karkat zou vast niet kunnen slapen, dat begreep hij. En hij waarschijnlijk ook niet. Dan ging Karkat iets doen en hij weer op zijn PC. Jeez. "Of je dat nu wilt of niet," vervolgde hij nog even, en bewoog zijn wenkbrauwen even op en neer. Als 't moest, sleepte hij de crabkid wel mee.

PS: Hihihi, crabkid. Sollux is sexy.

-.-.-.-.- Next day bicka c:

Karkat duwde zichzelf van de pc af en wiebelde op de twee poten van zijn stoel. "AAAAAARGH." schreeuwde hij door zijn hive. "SOLLUX. Ik verveel me!" Zijn stem krijste door het hele huis. Niks nieuws, to be honest. Nepeta kwam online en hij ging naar Trollian om zich af te melden. Te laat, hij werd aangesproken.
Er volgde een lang en nutteloos gesprek betreffende zijn verveling. Nepeta stelde de stomste dingen voor en gefrustreerd had hij op alles nee gezegd, om zich vervolgens af te melden. Hij zat voor vijf minuten stil, tot hij zich uit zijn stoel hijste en naar de keuken liep. Zijn husktop lag op de keukentafel en hij opende het ding. Hij leunde over een stoel heen en tikte een site in. Hij kon niet geloven dst hij het deed, maar goed, een fucking cupcake recept. Hij slofte naar de kastjes en pakte er alle benodigheden uit. Hij zou falen, sowieso, maar het zou enigszins helpen tegen de verveling. Hopelijk. Even twijfelde hij of hij Sollux moest roepen om het samen te doen, gezien die waarschijnlijk in de woonkamer zat, achter zijn husktop te coderen of achter de tv. Iets in die richtinf. Uiteindelijk draaide hij zijn hoofd toch om de muur.

"Kom je ook voor bakkertje spelen?"

Er werd door Karkat door z'n hive geschreeuwd. Iets in de richting dat hij zich verveelde. Sollux was te druk bezig met coderen en nog wat rond te surfen op nutteloze websites. Vooral dat laatste. Hij had de laatste paar dagen al best veel zitten coderen. Het ging vervelen. Inmiddels had hij een tabblad aangeklikt met een forum. Hij was er lid, maar postte nauwelijks iets. En als hij dat deed was het belangrijk, of hij was pissed en ging iemand ownen in een discussie. Ja, zo deed hij dat. Vanachter zijn husktop wat ruzie maken met iemand anders. Tja. Er was niets te zien of doen op het forum, dus sloot hij het maar met een teleurstellend geluidje af. Hij werd toch geroepen door Karkat na wat rommel in de keuken.

"Kom je ook voor bakkertje spelen?" Bakkertje? Met een lach stond de Gemini op en legde zijn husktop op de bank neer, waar hij op lag. Hij liep naar de trol toe en sloeg zijn armen om hem heen en liet een hand weer los om die door zijn haren te laten strijken. Het leek wel een ritueel te zijn geworden. De husktop die op de keukentafel stond was zo te zien die van Karkat, en die trok zijn aandacht. Een cupcake recept, aye? De mondhoeken van de Gemini krulden alweer omhoog terwijl hij zijn gezicht wat dichter bij dat van Karkat bracht. "Tuurlijk wil ik bakkertje 2pelen. Het ziet er leuk uit, KK," lachte Sollux. Langzaam liet hij Karkat los en rekte zich even uit. "Wat hebben we nodig?"

Sollux legde zijn husktop weg en kwam ook aangesloft. Hij bevestigde dat hij vanzelfsprekend ook voor bakkertje wou spelen, en dat 't er leuk uit zag. "Ja. Spannend. Eieren en meel. The party is about to get started. Whoop whoop." Hij maakte sarcastische arm bewegingen en liep naar een kast toe, waar hij een kom uit pakte. "Wat hebben we nodig?" vroeg Sollux, waarna Karkat naar zijn husktop liep en het recept onderzocht. Hij keek van het aanrecht naar het beeldscherm en weer terug. "Alles wat daar ligt."
Karkat deed de oven aan en draaide die naar 375°F. Terwijl dat opwarmde, konden zij zeer belangrijke voorbereidingen treffen. Daarmee bedoelde hij, Sollux opschepen met alles wat hij niet wou doen. Hij propte een kom voor Sollux en duwde de eieren, melk en boter voor hem. "Drie vierde glas melk bij tweee eieren en het zielige hoopje boter dat we nog over hebben." Hij staarde even naar het aangeporrde boter. Hij wist niet of hij de enige was, maar hij porrde altijd met zijn vinger in de verpakking van de boter waardoor het er onsmakelijk uitzag. Yeah like I care. Hij pakte zelf 't bloem en de suiker and such. Meng meng meng.
En voor hij 't wist, hadden ze gevulde cakevormpjens. Allemaal stuk voor stuk even vies. Maar goed, ze moesten nog in de oven. Dat deed hij dan ook maar, en zette het kookwekkertje. "Ik heb me nog nooit dorkier gevoeld dan vandaag." mompelde hij, terwijl hij op het aanrecht sprong. Er lagen heel droog van die eetbare versieringen naast hem. Hij pakte een van de grijze fake parels en staarde er even naar, voordat hij het naar Sollux's hoofd gooide. Giggle. "Kom hier." zei hij, na nog zo'n parel te hebben gegooid. Die wou hij toch niet gebruiken. Die waren lame. Van die Nepeta dingen. Of Tavros lmao. Nog geen seconde later pakte hij Sollux's shirt en trok hij hem naar zich toe. Geen keuze, evil lol. Hij twijfelde voor een seconde, maar besloot dat dat hem niet zijn zelfverzekerde alfa rang gaf die hij vond dat hij had. Schattig hoor, hij dacht dat hij de baas was in de relatie. Trololol. "Kijk jou daar dan staan en sexy doen. Ik merkte het wel." Undercover. Stiekem. In het geheim. 'T is half vier 's ochtends hier, laat me random zijn. Hij legde zijn handen in Sollux's nek en staarde hem voor enkele seconden aan. Hij moest moed bij elkaar schrapen, om de een of andere reden. Nee, dat ging hem niet worden. Eigenlijk wou hij hem alleen zoenen, maar hij durfde niet. Fuck my life. Maar goed. Hij moest gewoon doen alsof hij wist wat hij deed. Zijn handen gleden naar boven, door Sollux's haar. Hij drukte zijn voorhoofd tegen die van Sollux en staarde hem aan. Een lichte grijns verscheen rond zijn mond en het lukte hem om zijn lippen op die van Sollux te krijgen. Oké, dat viel wel mee, misschien dat hij wel wat verder durfde. Zijn handen zaten net op de grens van Sollux's achterhoofd. Zijn vingers verplaatste zich enkele centimeters en kneedde zachtjes de huid aan randen van Sollux's hoorns, terwijl hij nog met zijn lippen aan de trol hing. Langzaam maar zeker werkte ze zich een weg tegen Sol's hoorns. Zijn vingers drukte een beetje tegen de harde structuur en gleden langs het oppervlak. Oké, zo eng was het niet eens.

- Ja, ik moest zorgen dat ze de kookwekker negeren zodat die dingen aanbranden. DON'T BLAME ME. D:

"Drie vierde glas melk bij twee eieren en het zielige hoopje boter dat we nog over hebben." Serieus staarde Sollux naar het pakje boter, dat er inderdaad wat zielig op de aanrecht lag. Mhm. Er zaten deuken in en het lag er maar wat. Drie vierde glas melk. Oké. Zijn tong hing iets uit zijn mond, het puntje dan. Je weet wel, wanneer je ergens mee bezig bent. Ja, die gewoonte had hij. De Gemini maakt het pakje boter open en kiepte het in de kom. Hetzelfde deed hij met de melk, en de eieren lagen er ook al snel bij. Hij klopte het samen en binnen een mum van tijd hadden ze gevulde cupcake-vormpjes. Ehehehe. Om eerlijk te zijn vermaakte hij zich wel. "Ik heb me nog nooit dorkier gevoeld dan vandaag." Sollux' lippen krulden weer omhoog. Hij was altijd dorky, met zijn husktop en het coderen. Geen idee of zijn bril hem nu dorkier of leuker maakte. Hmn. "Ik ben altijd dorky," lachte hij. "Kijk jou daar dan staan en sexy doen. Ik merkte het wel." Ja, heel stiekem was hij gewoon veel te sexy voor iedereen. Karkat mocht maar blij zijn dat hij zo'n sexy dork had. Helemaal voor zichzelf. Woop woop. Hij had een bedhoofd, - ja, een bedhoofd - waardoor zijn haar helemaal door de war was en hij had zijn bril niet eens op. Inmiddels had hij een broek aan die een stuk over zijn knieën kwam en een wijd shirt van Jack Daniel's. Hij werd aangestaard en er werden handen in zijn nek gelegd. Hij wiggelde met zijn wenkbrauwen en grijnsde weer, zijn puntige hoektanden ontbloot. Karkat's handen gingen door zijn haar en hij grijnsde breder. Durfde 'ie eindelijk iets te doen? Hun voorhoofden raakten elkaar en zijn grijns werd een kleine glimlach. Ze zoenden en Sollux merkte dat Kar's handen naar zijn hoorns gingen. Wow. Karkat, eh, durfde wel vandaag. Hij had wel eens aan Karkat's hoorns gezeten - fuck dat klinkt verkeerd xD - maar KK had zoiets nog nooit gedurfd. Nja, hij vond het wel goed. De armen van de Gemini krulden zich alweer om KK's nek. Even moest hij grijnzen en daarbij kon hij geen lach onderdrukken. "2orry," mompelde hij terwijl hun lippen elkaar nog steeds raakten, zijn aandacht weer op Karkat gericht. Ehehehe. Dit was leuker dan cupcakes maken. Eén hand liet los, en hij liet die langs Karkat's wang gaan en daarna in zijn haar.

EDIT: Pagina 4, hack yeah. >D

"Ik ben altijd dorky." Ja, inderdaad. Maar ergens vond hij het wel wat hebben. Hij had er gewoon een rare turn-on voor. Geil door dorks. Zeker. Zo werkte hij. "Inderdaad." grinnikte hij zachtjes. Zijn handen gleden zachtjes over de hoorns van zijn matesprit, en een kleine grijns sierde zijn mond. Hun lippen raakte weer, maar Sollux begon te lachen, waardoor Karkat hem los liet en met een neutraal hoofd aankeek. "Thorry." klonk Sollux's stem en Karkat fronste. Miep, 't was minder leuk als het hem overkwam. "Excutheth aanvaard, Tholluth." zei hij, express doelend op Sollux's lisp. Cheap shot, maar toch. Voordat Sollux tegen hem in kon gaan, duwde hij zijn lippen weer op die van Sollux. Zijn handen gleden hebberig onder zijn matesprites T-shirt en babiede de huid nogal, alles onderzoekend wat los en vast zat. De kookwekker ging, maar Karkat vond dat dat wel een paar minuten kon wachten. Onhandig duwde hij de stof van Sollux's T-shirt hoger en ging verder met zijn onderzoek.

Pas na God knows how long, gleden zijn handen van de Gemini af. Hij mompelde wat onverstaanbaars en sprong van het aanrecht af. Zijn hand gleed speels rond zijn matesprit's heupen en draaide de trol met zich mee. Dat was, tot hij de oven opende en hij nogal zwaar aangebrandde cupcakes aantrof.
"Godverdomme!" schreeuwde hij en pakte met een ovendoek de cupcakes eruit en sloeg zo ongeveer de bak tegen het aanrecht. Hij gooide het ovendeurtje dicht en draaide zich naar Sollux toe. "Dit is allemaal jouw schuld." zei hij zuur. Sollux had hem niet moeten afleiden of met hem meegaan. Bitch. Het eerste wat hij kon vinden was een zak met bloem en die gooide hij over Sollux's hoofd heen. Dat zou 'm leren. Eieren zou handiger zijn geweest, maar goed. Nijdig liep hij naar de bank - met veel gestomp en gevloek - en gooide zichzelf neer op de bank. Hij kruiste zijn armen over elkaar om zijn frustratie te uiten.

Na weer een grapje over zijn lisp bromde de Gemini even en keek op. Nee, eigenlijk omlaag. Eheheheheheehehe. How funny. De handen van Karkat streken nog even over zijn vier hoorns en hij grijnsde nog steeds. Eigenlijk wilde hij op zijn joke ingaan, maar Karkat hield hem tegen door hem weer te zoenen. Damn him. En stiekem, heel stiekem, moest hij toegeven dat Karkat, hoe boos 'ie ook was of wat hij ook deed, steeds leuk bleef. En natuurlijk vond KK het niet leuk als Sollux hem cute noemde. Of stiekem wel. Whatever. Hoe moest hij dan fucking weten? I mean, hij had wel awesome shit powers, maar hij kon niet gedachtenlezen yk. Hij had een lang zwart shirt aan met een geel shirt eroverheen. Sollux voelde zich net een bij. Me gusta mucho. Ja, damn mucho.
Inmiddels had Karkat zijn handen onder Sol's shirt terwijl hijzelf nog steeds de haren van zijn matesprit aan het aaien was en zijn hoorns aan het aanraken was. De gast was vandaag wel goed bezig. ehehehe. Als hij het zo mocht noemen dan. Sexier than ever. KK leek zijn handen onder het shirt van de trol te blijven houden en niet genoeg te kunnen hebben. Het was hot, geef toe. Er leek een vaag gezoem te zijn, of gerinkel, maar wat maakte 't uit, hij negeerde het maar. Overigens, als hij het Karkat zou vertellen zou die onder zijn shirt uit gaan en ook weer grumpy gaan doen. Ehehe, dunno wat het eigenlijk was. Random shit.

Blijkbaar was KK tevreden, want hij haalde zijn handen uit zijn shirt en draaide even weg en trok daarbij de Gemini met zich mee. Daarna bleef Sollux wat naast Karkat staan - met een pokerface - terwijl die de oven opende. Wacht. Damn. De kookwekker was voor de cupcakes. Karkat had hem afgeleid met zijn shirtgefriemel. Nog steeds met zijn pokerface boog hij zich wat voorover om even te kijken. Fuck. De hele dingen waren aangebrand. Ze werden uit de oven gehaald en nog steeds keek hij naar KK. Die draaide zich naar hem toe. "Dit is allemaal jouw schuld." Zoals te verwachten. Ehehe, eigenlijk deed het hem wat denken aan een huisvrouw. Nee, grapje. Nee toch niet. Ehehehehe. Karkat greep een zak met bloem en die werd over hem heen gegooid. Van binnen was hij aan het ragen, fuck. "Fuck jou, Vantas!" schreeuwde de Gemini, maar het kwam er wat zachter uit dan bedoeld. Blijkbaar was KK al weg. Iets teruggooien zou 'ie alleen maar pissiger van worden. Eh, oké dan.
Hij wierp een blik op de cupcakes. Eigenlijk zagen ze er nog eetbaar uit.. Misschien. In een ruk greep Sollux witte frosting die hij op een cupcake kneep. Eigenlijk had hij er nog roze in gedaan, so pretty. Even legde hij zijn hand onder zijn kin. Mhm. Het was blijkbaar 'Valentijnsdag' voor de humans. Geen idee wat het nu precies was, maar hij kon zich wel herinneren dat het iets met hartjes te maken had en matesprits. Tenminste, iets in die richting. Hij pakte het potje met rood/wit/roze hartjes-versiering en gooide er wat op de cupcake. Zo. Niets meer te zien dat 'ie verbrand was. Zo cute als hij kon - en nog steeds onder het meel - liep hij naar KK toe om zijn creatie te laten zien. "A2jeblieft. Het is toch.. Valentijn2dag?" mompelde hij.

Chagrijnig staarde Karkat naar zijn schoot. Hij wist niet of hij boos was op Sollux of op zichzelf. Dan niet omdat de cupcakes verneukt waren, die boeide hem even niet. Maar omdat hij elke keer begon te schreeuwen om niks, terwijl hij zichzelf beloofd had dat hij dit keer beter zou zijn voor Sollux. Nee. Natuurlijk was hij boos op Sollux! Hij had er alle recht toe! Zijn tanden klemde zich op elkaar. "Altheblieft. Het ith toch.. Valentijnthdag?" klonk een stem, een hele herkenbare. Kon ook niet anders met die stomme lisp. Waar hij stiekem wel heel veel van hield.
"Ja, en wat dan nog?! Wij doen niet eens aan zulke stomme feestdagen." Hij had nooit begrepen wat dat hele Valentijnsdag inhield. Jade en John hadden het hem wel meerdere malen uitgelegd. Hij keek Sollux met een dodelijke blik aan, tot het vreselijke versierde cupcakeje in zijn vizier kwam. Zijn gezichtsuitdrukking vervaagde naar een wat rustigere, en - een heel klein beetje maar - draaide zijn mondhoeken omhoog. Langzaam nam hij het ding uit Sollux's handen.
"Je hebt geen versiertalenten en ik ga dat echt niet opeten, ik weet hoe erg die dingen zijn aangebrand." zei hij, maar het klonk niet zo gemeen als dat de woorden waren. Hij propte het ding op het tafeltje naast de bank. Zijn handen grepen naar Sollux's T-shirt en hij trok hem naar zich toe, zodat hun lippen elkaar raakte. Hij had gelijk, het was Valentijnsdag. Stomme klotedag waar hij tot een sweep geleden niet eens vanaf had geweten. Maar hij was Sollux al heel lang iets verschuldigd, iets dat hij heel lang had uitgesteld omdat hij er enigszins bang voor was. Maar als hij het met iemand moest doen, zou dat Sollux zijn. Hij liet weten dat hij klaar was om verder te gaan, door zijn handen langs de rand van Sollux's broek te laten glijden. Na enkele snelle bewegingen met zijn mond tegen die van Sollux, ontknoopte hij het kledingstuk.

En toen ging die bastard zijn mobiel.

Karkat liet los en gooide zichzelf weer helemaal naar achteren op de bank. "Jegus. Neem maar op. 'T zal wel belangrijk zijn." gromde hij chagrijnig. Als Sollux weg moest gaan, zou hij echt zijn shit flippen. Nee, nee, dat zou hij niet doen. Hij zou een goede matesprit zijn, en doen alsof hij het begreep en dan over zijn bed rollen en schelden als Sollux weg was.

"Ja, en wat dan nog?! Wij doen niet eens aan zulke stomme feestdagen." "Weet ik." bromde Sollux. Jegus. Het was maar een attempt om een beetje aardig te doen, pfft. Het ging elke keer zo, maar goed. Karkat's blik leek minder chagrijnig te worden, geen idee waarom. Met een frons bleef de Gemini hem aanstaren. De verpeste cupcake werd uit zijn handen gegrepen. Het was lelijk, en shitty, crappy. Whatever. "Je hebt geen versiertalenten en ik ga dat echt niet opeten, ik weet hoe erg die dingen zijn aangebrand." "Serieus, Vantas. Ik-" probeerde hij te brommen, maar al snel werd zijn shirt vastgepakt en werd hij naar hem toe getrokken waardoor hun lippen elkaar weer raakten. Gog, hoe vaak hadden ze vandaag en gisteren al niet gezoend? No problem by the way, Karkat was hot. Ehehehe. Hij zat op Karkat. Nou ja, niet echt. Hij stond op zijn knieeën, op de bank, over Karkat heen. Ook goed. Nog steeds zoenden ze. Er gingen twee handen langs de rand van zijn broek. Wacht. Ze hadden het hierover gehad, en Karkat had besloten dat hij er binnenkort klaar voor zou zijn. Tenminste, hoe je het ook wilde noemen. Hij was er at the moment nog niet klaar voor. Nu blijkbaar wel? Om eerlijk te zijn kwam het over alsof hij hier oversekst was of wat dan ook. Maar het had niets te maken met.. Nou ja, seks zelf. Hoe cliché het ook klonk, hij wilde gewoon verder dan zoenen en wat aan hoorns zitten - oh god waar gaat dit heen? xD - omdat hij van KK hield. Klaar. Zijn broek werd opengeknoopt en hij legde zijn handen op Karkat's borst om die daarna onder zijn shirt te laten glijden.

Een luid geluid klonk. Wat? Fuck. Zijn ringtone. Fuck fuck fuck fuck fuck. Precies op het goede moment. Karkat liet los en viel naar achteren. Hij zakte ook wat achterover waardoor hij op zijn voeten kwam te zitten. "Jegus. Neem maar op. 'T zal wel belangrijk zijn." Sollux gromde even kwaad en richtte zich weer op KK. "Weet niet of het belangrijk i2. Ik kan er niet2 aan doen. Ik wil niet een2 opnemen." bromde hij en stond toch op om de telefoon uit zijn zak te pakken en op te nemen.

Spoiler:

Er werd opgehangen. Fuck. Nu moest hij weg. Het zou vast belangrijk zijn, tenminste, dat hoopte hij. Anders was 'ie pissed. FOREVER. Hij had een chagrijnige blik en stapte naar Karkat toe terwijl hij zijn telefoon wegstopte. Even haalde hij zijn hand over het haar en de hoorns van de trol en gaf hem een korte kus. Te kort om tegen te kunnen stribbelen, ehehehe. "Het 2pijt me echt, KK. Ik ben zo 2nel mogelijk terug." zijn stem klonk wat droevig, of ja, niet echt droevig, meer teleurgesteld. Hij liep de gang in om zijn jas te pakken en wat grumpy naar buiten te stappen - naar zijn auto, en dan naar Nepeta te gaan.