the.biggest.mistake// ★

Na ruim dertig minuten overhaal werk, had Jade hem zo ver weten te kregen. Zo ver om op een dubbele date te gaan met hemzelf, Jade Harley, Sollux Captor en.. Karkat Vantas. Daar zou hij spijt van krijgen, kon niet anders. Hij mocht Sollux, Sollux was cool. Karkat, niet. Hij was er heilig van overtuigd dat Dave hem had geprobeerd te vergiftigen omdat Sollux die troll dronken had gevoerd. Had hij niks aan kunnen doen. Was niet zijn schuld. Hij had Sollux alleen alcohol gegeven, gezegd dat 't lekker was, gewaarschuwd dat hij niet te hard van stapel moest lopen en klaar.
Maar goed, nu zat hij dus aan een tafel in zijn rode tuxedo -- plush. In een stomme klote restaurant met Jade en wachtend op twee trollen omdat die niet eens fucking op tijd konden komen. Als die nog even een vluggertje aan het doen waren, ging hij iemand slaan. En Karkat was klein en weerloos. Oke, dat was niet helemaal waar, Karkat had bewezen dat hij niet zo zwak was als je moest denken. Maar toch. Als hij iemand ging slaan, was het die kleine kut trol wel. Snobbelig ding van 1.40. Of hoe klein was ie? Maakte niet uit. Daar ging het niet om. Hij mocht hem gewoon niet. Maar het ging om Jade en Sollux. Voor Jade deed hij het, en Sollux was een van zijn bro's. Een van de weinige trollen die hij kon uitstaan.

Karkat gooide een paar kleren naar Sollux. "Doe iets aan, we zijn al veel te fucking laat!" Hij knoopte zelf snel een donkerblauw bloes dicht en deed een zwarte blazer aan eroverheen. Hij had er een hekel aan dat ze te laat waren. Dat zou Dave alleen nog een reden geven om hem te haten. Niet dat het uitmaakte, hij mocht Dave ook niet. Maar toch fijn als hij ze elkaar niet wurgde. Alleen voor Sollux en Jade. Konden die twee het eigenlijk wel goed met elkaar vinden?

Na een boel gescheld and such, waren ze er eindelijk. Werd tijd. Karkat trok zijn matesprit - die nu meer als zijn kismesis voelde - naar binnen. Na zo'n vijf minuten werden ze bij Jade en Dave aan het tafeltje gepropt. Hij zat tegenover het koppel, met Sollux naast hem. Dave staarde hem aan, hij voelde die ogen gewoon al boren. "Ik hoef me niet te verklaren tegenover jou." gromde hij naar Dave. "Ik denk het wel. Jij komt te laat." Hij wou hem nu al wurgen. Stomme arrogante teef dat 't was. Maar goed, hij had het gevraagd. "We hadden fucking ruzie." De jongen knikte en liet hem met rust. Hoopte hij.

Er werden hem wat kleren toegegooid en hij ving ze op. "Doe iets aan, we zijn al veel te fucking laat!" Hij fronste even en trok alles geconcentreerd aan. "Ja, ja," reageerde hij kortaf. In alle haast trok Sollux zijn kleren aan en probeerde alles maar goed te doen. Een wit overhemd hing wat slordig over hem heen, en hij deed snel zijn tuxedo-jasje aan. Het was gewoon een zwart dingen, maar de uiteinden van de mouwen - je weet wel wat ik bedoel, right? - waren geel. Dawh. Dat was best lief. Nadat hij zich volledig had omgekleed trok hij aan zijn stropdas, die hij net om had gedaan. Niet lang daarna werd er weer op hem gescholden en volgde hij Karkat maar.

Ondertussen hadden ze nog gescholden en alles, maar ze waren er uiteindelijk wel. Geen idee hoe laat ze waren. Hij liet zich meeslepen door Karkat die hem meetrok. Fuck. Hij hoopte maar dat 't redelijk goed zou gaan tussen KK en Dave. Meer kon hij niet verwachten. Ondetussen waren ze al bij het tafeltje van Jade en Dave. Sollux probeerde maar aardig te doen, zwaaide even naar Jade met een "Hoi," en drukte zijn vuist tegen die van Dave als begroeting. Hij bleef stil zitten terwijl de twee ruzie maakten. "We hadden fucking ruzie." Oké. Dave was stil en hij streek even over zijn kleren omdat die er nogal slordig uitzagen. Hij wierp een blik op het tafeltje, waar de drank- en menukaart lag. Hij ging geen drank meer proberen. Done with that. "Hoe is 't?" vroeg hij wat twijfelend met een kleine grijns.

Natuurlijk. Jade had van te voren uitgebreid uitgezocht wat ze aanwou voor de avond - zeker nadat Dave meerdere keren had voorgesteld om gewoon niks aan te doen - en uit eindelijk had ze iets gevonden, het was een jurk die ze niet zo vaak aanhad. Jade was benieuwd wat deze avond zou gaan worden, zeker omdat Karkat en Dave elkaar overduidelijk niet mochten. Ze wist niet echt hoe Sollux over haar dacht, maar hij leek haar heel aardig. En ze wist dat Dave het goed kon vinden met hem. De enige reden dat ze hem had weten over te halen voor deze date. Aan Karkat had het echt niet gelegen. Maargoed.

Dave leek nogal geïrriteerd door het feit dat Karkat en Sollux niet optijd waren. Toen de twee trollen eindelijk zichzelf lieten zien en naast elkaar en tegenover hen op de stoelen neer lieten zakken kon ze weer rustig ademen. Ze had verwacht dat ze helemaal niet zouden komen. "Ik hoef me niet te verklaren tegenover jou." "Ik denk het wel. Jij komt te laat." Fijn, het was al weer raak met de twee. Jade kreeg iets mee over ruzie. Maar ze keek met een grijns naar Sollux die haae begroette met een 'hoi' terwijl Dave iets van een brofist kreeg of zo. Mannenbegroetingen. Het werd nooit wat. Jade's ogen gingen naar de kaarten die op tafel lagen. Een voor drankjes en eentje voor het eten zelf. "Hoe is 't?" Werd er gevraagd. Jade was niet zeker aan wie dat gericht was, ze hield zich maar wat stil. Haar witte oren draaide in de richting van een aankomende ober die vroeg wat ze moesten drinken. Zou ze aan de drank beginnen? Hmm, misschien wel. Niet teveel. "Iets van wijn of zo." Zei ze tegen de ober, die nogal bang leek bij de aanblik van haar oren op haar hoofd. Ze trok zich er niets van aan, ze was het gewend. Ze hoopte alleen dat het niet in een bloedbad zou eindigen met Karkat en Dave.

Voor de mensen die het niet gemerkt hebben. Het woord 'jurk' is aanklikbaar. :B

Toen de trollen eindelijk verschenen, gaf hij Sollux een bro-fist en Karkat een death glare. Waarom was hij zo laat? Durfde hij wel? "Ik hoef me niet te verklaren tegenover jou." gromde de trol hem toe. Zijn ogen knepen zich samen, maar dat was niet zichtbaar door zijn shades. "Ik denk het wel. Jij komt te laat." klaagde Dave verder. Sollux en Jade hielden zich er beide buiten. Braaf. "We hadden fucking ruzie." Meer hoefde hij niet te weten. Hij gaf Sollux een meelevende blik, die verloren ging van achter zijn zonnebril. "Z'n gangetje, denk ik. Dirk was gisteren stomdronken, liep Jake kapot te schelden. Weet niet hoe dat is afgelopen. Niks ongewoons." De ober kwam langs, gaf hun menu's en vroeg wat ze moesten hebben. Jade antwoordde met wijn en Dave ving de ober's blik op. "Waar kijk je naar? D'r ogen zitten hier hoor." Bij zijn laatste zin wees hij naar haar ogen. De ober knikte alsof hij betrapt was bij het pakken van een koekje uit de snoeppot en Dave liet zijn hand zakken. "Als je een fles wijn geeft, moet het wel lukken hier. Tenzij meneer Captor en mevrouw Vantas wat anders willen?" Zijn blik ging automatisch naar de twee trollen. Zijn kinderachtige grapje had zijn werking, want Karkat klemde zijn kaken op elkaar om niet te gaan schreeuwen. "Sterf, Strider. Sterf langzaam en pijnlijk." gromde de jongen hem toe. Oeijoeijoei. Nu was hij bang. Maar goed, hij liet het maar gaan en keek naar Sollux. Hij was een goede gozer, maar hij vroeg zich wel af hoe hij het uithield met een trol zoals Karkat. Respect, maar als je die niet in bedwang kon houden met anderen erbij, hoefde het niet eens. Het was beter geweest als Sollux genoegen had genomen met Aradia of Feferi, of wie nog meer allemaal interesse had in hem. Bitches hielden van Sollux. Dat kende Dave. Hij had Jade en John. Bitches hielden van Dave.

Karkat luisterde maar half, eigenlijk staarde hij Dave gewoon aan. Hij haatte hem. Smug bastard. Dacht dat hij zo goed was. Dacht dat hij zo geweldig was, dat iedereen hem geweldig vond. Die gozer mocht Terezi en Sollux dan hersendood hebben gemaakt, maar hem niet. Hij haatte hem. Platonisch dan.
"Als je een fles wijn geeft, moet het wel lukken hier. Tenzij meneer Captor en mevrouw Vantas wat anders willen?" Oh Gog wat wou hij graag naar voren springen en zijn gele nagels in Dave's keel laten zinken. Hij kon nauwelijks meer op wat anders letten. Op hoe ongemakkelijk het moest zijn voor de andere twee al helemaal niet.
"Sterf, Strider. Sterf langzaam en pijnlijk." gromde hij van diep in zijn keel, maar hij kreeg geen reactie. Kutjong. Hij pakte de menu en zijn nagels boorde in het materiaal dat eromheen zat. Hij beet op zijn kaken om niet allerlei beledigingen te gaan spuwen, alleen voor Jade (Sollux was het wel gewend en hij was nog steeds boos op zijn matesprit, dus die deed er even niet toe). Alleen omdat die om de een of andere magische reden om de blonde coolkid gaf. Al het drinken zag er disgusting en onbekend uit. Nee, hij hoefde niks. Desnoods nam hij wel wat water. Honger. ):

Sollux staarde weer wat naar de menukaart en shizzle terwijl hij naar Dave luisterde. "Uhu," reageerde hij op het verhaal over Dirk en Jake. Het was niet ongeïnteresseerd bedoeld of zo.. "Als je een fles wijn geeft, moet het wel lukken hier. Tenzij meneer Captor en mevrouw Vantas wat anders willen?" Even moest hij zijn lachen onderdrukken, en zorgde ervoor dat Karkat het niet kon zien. Hij wist niet zeker wat KK ging pakken, en of die nog alcohol wilde. Toen hij hoorde dat Jade er ook mee instemde keek hij even bedenkelijk. Het zou niet heel sterk zijn, anders zaten ze niet in een of ander sjiek restaurant. Even dacht hij weer aan het gedoe met Karkat en de drank. Bluh. "Ik vind 't goed," zei hij toch maar. De trol hoorde even aan hoe Dave de ober afsnauwde, iets met Jade. Zijn blik gleed naar Karkat, hopend dat die hem niet op zijn voet trapte of iets dat ze in slechte films deden. "Sterf, Strider. Sterf langzaam en pijnlijk." klonk Kar's stem. Dave was Sollux' bro, en Jade leek hem ook wel aardig, en dat was dan de reden waarom hij hierheen was gegaan. Karkat gezien zou het met anderen toch nooit goed gaan, dan was hij nooit zo lief als hij kon zijn. Mhm. Weer wierp hij een blik op de trol, die vol afschuw naar de kaart met drinken keek. Van hem mocht Karkat ook iets anders bestellen, maar hij besloot braafjes met de wijn door te gaan. Als het hem niet beviel bestelde hij wel iets anders. De Gemini zakte wat onderuit in het bank/stoel-achtige ding en tikte met twee vingers op de tafelrand omdat hij zich verveelde. Stiekem was hij gewoon nog een kleine trol, ehehehe.

"Ik zal het regelen," begon de ober en krabbelde wat op zijn digitale notitieblokje. Hij vroeg of ze al besloten hadden wat ze als voorgerecht wouden en Dave haalde zijn schouders op. "Nah, we zijn hier nog niet zo lang. Doe maar nog wat brood." Dave had tijdens het wachten op de twee trollen al het stokbrood met boter naar binnen gewerkt, dus dat mocht wel weer bijgevuld. De ober knikte, pakte het legde mandje en gleed weer weg naar de keuken. Hij legde zijn hand op een van Jade's witte oortjes en aaide eroverheen. Hij was nogal een big-fan of PDA (public display of affection) en dit was geen uitzondering. Zijn mond zat bij haar oor zodat hij kon praten zonder dat Karkat meeluisterde. "Ik weet niet of ik het al gezegd had, maar je ziet er zo mooi uit vanavond." fluisterde hij en vouwde een lok donker haar achter haar oor. Hij bewoog weer naar achteren en hield al bijna de hele tijd onder de tafel haar hand vast, die hij nu optilde en droogjes op tafel legde, zijn vingers nog in die van haar verwikkeld. Met een smug-bastard face keek hij even naar Karkat en daarna weer naar Sollux. "Ruzie, zeg je me?" vroeg hij droogjes, op zo'n manier dat het duidelijk was dat hun relatie perfect was. Dat was het niet, maar dat mochten ze toch denken?

Het leek wel alsof Sollux overal mee instemde, net als zei met Dave deed op het moment. Al was er nog niet echt veel woorden uit haar gekomen sinds dat ze met de trollen aan tafel zat. Ze hield Dave's hand al de hele tijd onder tafel vast, niemand die dat zag. "Sterf, Strider. Sterf langzaam en pijnlijk." Lekker bezig Karkat. Zo ging het nooit wat worden tussen de twee. Al zou ze niet anders verwachten. Jade liet haar groene ogen naar Sollux gaan. Arme gozer. Soms met Karkat. Zou hij altijd zo boos zijn of zou hij ook een lieve kant hebben? "Nah, we zijn hier nog niet zo lang. Doe maar nog wat brood." Jade schrok een beetje van de stem van Dave opeens. Ze keek naar het lege mandje wat werd opgepakt en meegenomen door de ober. Ja, Dave had het hele ding al opgegeten toen hij ondertussen over Karkat die telaat was had geklaagd. Toen Dave aan haar witte oren aaide yiepte ze zachtjes. Meteen ging al haar bloed zo ongeveer naar waar haar wangen zaten. Het was nog steeds iets wat ze niet onder controle had - ze had net ookal naar de ober willen grommen -, maar ze wist zo onderhand dat Dave het niet erg vond. Maar Karkat en Sollux? Jade, onzeker kind. Verschrikkelijk. "Ik weet niet of ik het al gezegd had, maar je ziet er zo mooi uit vanavond." Werd er tegen haar oor gefluisterd en Jade kreeg een brede grijns over haar hele gezicht. Karkat en Sollux zouden nu vast vragen wat hij net had gezegd. Dave toverde opeens hun inelkaar gevlochten hand boven tafel - it's magic! - en zei met een hoogst droge stem; "Ruzie, zeg je me?". Tuurlijk, typisch Dave. Alles en iederen nakken waar het maar kon. "Dave.." Mompelde Jade zijn kant op, om hem toch te laten weten dat hij toch wel erg ver ging nu. Ze wist van Karkat's 'korte lontje' en ze wist dat de troll makkelijk op stang te jagen was - als hij dat nu al niet was -. Ze liet haar ogen afwijken van Dave en keek naar Karkat. Ja, die was duidelijk niet blij met Dave. Over duidelijk. Arme gozer. "Dave, dat kun je niet maken. Hij trekt je zo door het hele restaurant." Bromde ze zachtjes naar hem. Jade was bang dat als Karkat Dave zóu aanvliegen dat er niet veel meer van haar vriendje over zou blijven. Sterker nog, helemaal niets.

Hij staarde nog steeds naar de menukaart terwijl Dave praatte en probeerde hem nogal te negeren. Toen Sollux had gevraagd of wanneer hij beter was hij wat wou doen, had hij besloten dat hij wat wou doen met een ander koppel. Tik. Tik. Tik. Gamzee en Tavros leek hem niet het beste idee (geen idee hoe Gamzee was als het neerkwam op zulke dingen) en het enige andere koppel dat hij kende was Jade en Dave. Yugh. Dave fucking Strider. Zijn ogen gleden over de menu kaart en zijn ogen vernauwde zich toen hij Dave fluffy zag doen met Jade. Tik. Tik. Tik.
"Gog! Sollux als je nu niet stopt met dat klote getik, ik snijd je vingers af met een broodmes en laat je ze eten. Ik-"Met een doffe plof verschenen er twee handen op tafel en haalde hem uit zijn geschreeuw. Hij keek met een hatende blik naar Dave die met een grijns daar zat. "Ruzie, zeg je me?" Hij voelde hoe zijn kaken op elkaar sloegen, steeds verder naar beneden drukte en hoe zijn handen zich tot vuisten baalde. Hij was blijkbaar half op gaan staan in zijn geschreeuw en liet zich weer zakken. Hij was onuitstaanbaar. En hij had het idee dat het drie tegen een was, dat de hele tafel hem weg wou hebben. Hij staarde met een diepe frons in zijn schoot. Er klonk een 'hmm?' geluidje van Dave, alsof hij een verklaring verwachtte. Alsof het hem wat aan ging waar Sollux en hij ruzie over hadden. Hij stond op ontploffen, hij kon wel gillen en wou eigenlijk alleen nog Dave van Alternia af krijgen, al was dat door hem uit te moorden. Maar Jade siste haar vriend wat toe, waardoor hij probeerde zich wat te kalmeren. Nee, hij moest en zou de avond niet verpesten met zijn gedrag. "Fuck, het gaat je helemaal niks aan. Privé-dingen." gromde hij Dave toe.

"Dave.." klonk er naast hem. Hij wist dat hij Karkat nogal uit liep te dagen, maar het ging vanzelf. Hij vroeg erom, door alleen al daar te zitten. Door het vriendje -- sorry, matesprit - te zijn van Sollux. Zijn hersenen konden niet bevatten hoe die twee ooit wat waren begonnen. Hoe die twee het langer dan twee uur hadden volgehouden. Als Jade dacht hem zo te kunnen behandelen als Karkat bij Sollux deed, was hij al lang weg geweest. Maar dat deed ze niet, want Jade was normaal.
"Fuck, het gaat je helemaal niks aan. Privé-dingen." Dave grijnsde zachtjes en legde zijn hoofd in zijn vrije hand, alsof het alledaagse tijdverdrijf was. "Emmer-dingen? Kan je Sollux niet tevreden stellen? Verbaasd me weinig.." Hij keek met een tevreden hoofd toe hoe Karkat aankleurde. Hij wist niet of het kwam omdat het echt waar was, of omdat die gozer zo vreselijk awkward was op seksueel gebied, of hoe trollen dat ook noemde.
"Dave, dat kun je niet maken. Hij trekt je zo door het hele restaurant." bromde de stem naast hem. "Ik kan hem aan." zei hij, hard genoeg voor Karkat om het te horen. Toegegeven, hij lokte hem uit en misschien onderschatte hij hem ook wel. Maar hij wist dat Karkat hem niks zou maken. Blaffende honden bijten niet, zeiden ze altijd. "Oh?" begon hij weer en trok zijn wenkbrauwen wat op. "Had ik nog gelijk ook?"

Dave ging met zijn hand langs Jade's oor en leek iets te fluisteren. Niet lang daarna lagen de handen van de twee op tafel. De coolkid leek Karkat - en hem? Hij wist 't niet - jaloers te willen maken. Ugh. Sollux had het gevoel dat hij nergens mee te maken had en niets te zeggen had. Of kon doen. Als hij iets tegen Karkat zei of hem ook maar aan zou raken zou die uitflippen en zou Sollux de avond hebben verpest. Hum. Dilemma. Hij besloot maar te wachten wat de rest deed. Jade leek - voor hem vreemd genoeg - Dave af te snauwen en iets van 'dat kun je niet maken' te zeggen. Daarna leek Karkat weer kwader te worden en.. Werd er naar hem geschreeuw omdat hij aan het tikken was. Het begon hem steeds meer te irriteren. Konden ze nu niet gewoon rustig eten? "Gog! Sollux als je nu niet stopt met dat klote getik, ik snijd je vingers af met een broodmes en laat je ze eten. Ik-" Zwaar geïrriteerd gegrom ontsnapte uit zijn keel terwijl hij met een ruk zijn handen van tafel trok en bleef zitten. "Ruzie, zeg je me?" klonk Dave's stem. Fijn. Fijn. Heel fijn. Alles ging veel te snel voor 'm. "Fuck, het gaat je helemaal niks aan. Privé-dingen." Even bonsde zijn hoofd, maar nadat de twee eindelijk eens hun kop hielden ging het alweer weg. Karkat leek alweer te gaan zitten en hij trok even aan zijn blazer of bloes, hij lette er niet echt op. "Kalmeer je, Vanta2." siste hij hem toe met een ietwat lage - en geïrriteerde stem. "Fuck, gog." mompelde hij er nog wat achteraan. Er zou hem vast weer een soort stom grapje over zijn lisp of wat dan ook worden toegegooid. Het maakte hem niets uit. KK moest gewoon kalmeren en rustig zijn. Of Dave hem nu zo irriteerde of niet. Stiekem bedoelde hij het wel goed tegenover Karkat.

"Emmer-dingen? Kan je Sollux niet tevreden stellen? Verbaasd me weinig.." Bij het onderwerp alleen al kleurde Karkat rood en staarde hij naar de menukaart. Zijn hart leek in zijn rug te bonzen en hij kon zich niet herinneren wanneer hij voor het laatst zo kwaad was. "Ik kan hem aan." Karkat's ogen schoten omhoog en hij opende zijn mond. "Kalmeer je, Vantath." siste de stem van zijn matesprit hem toe. Kalmeer je, Vantas. Achternaam. "Fuck, gog." Het enige wat hem nog kwader maakte dan Dave, was Sollux. Die hield zich er al de hele tijd buiten en nu hij eindelijk wat zij, gaf hij Karkat de schuld? Hij had de neiging om op dat moment Sollux te vertellen over Eridan, maar wist dat hij dat niet kon maken. Het deed er niet eens toe, maar hij wist dat het Sollux boos zou maken. Maar hij ging het niet doen.
"Oh?" Strider. "Had ik nog gelijk ook?" Kalmeer je, Vantas. Vantas. Vantas. Vantas. Jegus. "Dat weet Sollux beter dan ik." mompelde hij en leunde achterover. Hij staarde naar zijn schoot en probeerde zichzelf te kalmeren. Hij had de stomste dingen gedaan voor Sollux en dan werd hij zo behandeld? Hij wist dat hij niet de beste was, maar waar had hij dit aan verdiend? Langzaam maar zeker verdronk hij zichzelf in zelfmedelijden en lette hij niet eens meer op. Hij had zijn tanden in zijn onderlip gegraven en hij kon zichzelf wel in elkaar slaan omdat hij zo'n stomme zwakkeling was. Hij ging met zijn handen door zijn ogen en staarde daarna weer naar de menukaart. "Wat is er, Vantas? Nu al moe?" Beter dat hij dat dacht. Prima. Houden zo. "Van jou, ja." gromde hij. Zijn handen zaten onder de tafel en een had een van Sollux's vingers vast (Sollux's handen waren belachelijk groot in vergelijking met die van Karkat, wat eigenlijk alleen maar logisch is). "Watch out, we got a badass here." Bij elk woord werd zijn grip wat strakker, eigenlijk gewoon iets zoekend om te zorgen dat hij 'm niet flipte. Oke, misschien was het ook een beetje om Sollux's op de hoogte te houden van hoe hij zich voelde, zonder woorden. "Zeg, hoe houd jij dat vol?" Hij keek naar Dave, die naar Sollux keek. Dus keek hij ook naar Sollux, zijn mond een beetje open en zijn ogen groot. Waarom vreesde hij zo vreselijk voor de volgende woorden die Sollux zou spreken?

"Dat weet Sollux beter dan ik." Zijn blik ging naar Sollux, die Karkat zojuist had geprobeerd te kalmeren. Leek te hebben gewerkt, want er werd niet meer gescholden. Beter. Sollux deed het goed zo. Je had geen idee hoe hard hij de neiging had zijn mobiel te pakken en Sollux te smsen "smack him, dude xD". Maar dat deed hij niet. Hij begon te praten met Jade en Sollux, terwijl Karkat zich uit het gesprek leek te houden. Mooi, hij had genoeg gezegd om te zorgen dat Vantas niet meer durfde te praten. Zijn blik viel op de jongen die met zijn handen door zijn ogen ging.
"Wat is er, Vantas? Nu al moe?" vroeg hij, terwijl zijn hoofd wat omhoog ging. Karkat was echt heel klein. 'T was belachelijk. "Van jou, ja." Er klonk een kort gelach van Dave's kant. "Watch out, we got a badass here." Zijn blik ging naar Sollux. Ondertussen was zijn arm al rond Jade geslagen en hij merkte haast niet op hoe hij bezig was. Ja, normaal kon hij het venster gewoon weg klikken, maar nu zat Karkat daar. "Zeg, hoe houd jij dat vol?" vroeg hij met een knikje naar Karkat en focuste zijn blik weer op Sollux. Hij verwachtte geen antwoord, meer zoiets van 'zo erg is hij niet' of wat dan ook. Hij realiseerde zich nauwelijks in wat voor positie hij Sollux zette, maar hij had ook niet het idee dat wat er tussen Sollux en Karkat speelde "ware liefde" genoemd kon worden. Het ging wel weer over. En als ze er dan op terug keken, was 't lachen en vragen 'hoe kon je zo stom zijn?'. Hij kende het. Had hij vaak genoeg gehad. Maar nu had hij Jade.
En Jade was geweldig. Bloedmooi. Slim op haar eigen manier. Speels en uitdagend. Niet bang om zo nu en dan de leiding te nemen. Grenzeloos lief. Knap. Stem van een engel. En met de mooiste ogen. Het meest zachte haar - dat ook echt lekker rook. Lippen waar hij voor uren aan kon hangen zonder zich te vervelen. Ja, als hij van iemand hield, was dat Jade Harley.

Sollux was aan het tikken, als gevolgd dat Karkat weer 'ns uitvloog tegen hem. Arme jongen. Allebei eigenlijk, omdat Dave Karkat aan het beledigen was en Karkat daardoor - dacht ze - zich sneller aan Sollux irriteerde. De enige die er nog volledig buiten stond was zij. En dat was waarschijnlijk maar beter ook. "Wat is er, Vantas? Nu al moe?" "Van jou, ja." Ugh, gozers soms ook. Het was nu wel duidelijk dat de twee elkaar niet mochten. Dat wist Jade al voordat ze überhaupt was begonnen aan deze dubbeldate. Jade liet zich afleiden door de starende ober die hun een fles wijn en glazen bracht. Zelf durfde ze die fles met geen vinger aan te raken. Ze had ooit geprobeerd zo'n ding te openen en toen ging het fout. Fles brak, kurk schoot weg en knalde ergens tegenaan. Ze zou het ook niet wagen om Karkat te vragen of hij hem los kon maken, aangezien hij nogal geïrriteerd was leek hij het ding eerder stuk te willen slaan op Dave's hoofd dan gewoon de kurk eruit te trekken. "Zeg, hoe houd jij dat vol?" Jade keek naar Dave, toen naar Karkat en toen naar Sollux. Hoe kon hij het maken? Ze beet op haar lip en haalde haar hand uit die van Dave. Hij ging echt te ver. Ze gaf Karkat een medelevende blik. "Wordt het niet is tijd om te bestellen?" Vroeg ze in het algemeen aan de tafel om Karkat en Dave af te kappen. Die twee moesten zo doorgaan. Dan ging zij wel ergens anders eten. Dave zou ze later dan nog wel spreken.

Karkat had zich achter de menukaart verstopt terwijl hij zelf wat stil zat te staren. Oké dan. Het was zijn schuld. Eigenlijk wilde hij hier niet eens meer zitten met Dave en Karkat. Die twee hadden toch maar de hele tijd ruzie. Fuck. Hij wilde gewoon rustig eten, of nou ja, het mocht van zijn part druk zijn of wat dan ook, als het maar niet zoals nu ging. Ondertussen had Karkat zijn vinger vastgepakt, omdat KK zo'n kleine handen had. Het was best lief van hem, maar.. Er werd in zijn vinger geknepen nadat - en terwijl - Dave weer bezig was. "Zeg, hoe houd jij dat vol?" Even schrok hij op, omdat de vraag naar hem gericht was. Waarom- Strider. Fuck. Als hij nu iets heel liefs tegenover Karkat zou zeggen zou Dave hem uitlachen of Karkat zou uitflippen. Dat zou hij ook doen als hij negatief reageerde. Weer iets voor Dave om over te zeuren en weer iets voor Karkat om over uit te flippen. FUCK FUCK FUCK. Even keek hij Dave aan en slikte. Hij had voor de zekerheid toch zijn bril opgelaten, en daarachter school een nerveuze blik. Dave wilde ermee zeggen dat hun relatie niet zo 'perfect' was als die van hem en Jade. Fijn. "Het gaat gewoon goed tu22en on2, ja?" vroeg hij wat geïrriteerd. Even vouwde hij zijn hand om Karkat's hele hand en kneep er even in. Het was zo. Over het algemeen ging het goed. Iedereen had ruzie. Soms. Toch? Hij zei het niet om Dave pissig te maken of shit, daar had hij al helemaal geen zin in. De ober kwam ondertussen al aan lopen met de wijn en vier glazen en verdween daarna weer even, hij zou vast wel terugkomen om te weten of ze iets wilden bestellen. "Wordt het niet is tijd om te bestellen?" Sollux liet zijn blik even naar Jade glijden. "Inderdaad." merkte hij op en pakte zijn menukaart meteen. Meh. Hij had zin in vlees. Vlees. Een voorgerecht hoefde van hem niet, Dave had toch al 't brood opgevreten. Na een paar minuten gekeken te hebben keek hij even naar de rest. "Ik ga voor de 2pare rib2," zei hij nonchalant en leunde weer wat naar achteren. Zijn hand lag nog steeds in die van Karkat.

Nee, het was niet altijd perfect tussen hun. Dave had daar gelijk in. Misschien was Sollux ook wel beter dan hem. Maar betekende dat dat hij niet bij hem mocht zijn? Hij dacht oprecht dat Sollux blijer was als hij in de buurt was. En als Sollux bij hem wou zijn, wie was Dave dan om te oordelen? "Het gaat gewoon goed tuthen onth, ja?" Hij onderdrukte een glimlach, maar liet zijn blik wel op Dave rusten. Hij had niet verwacht dat er iets super liefs of romantisch zou komen - dat verwachtte hij ook niet. Waarschijnlijk zou hij zelf ook ongemakkelijk worden dan. Sollux's hand draaide in de zijne en er werd zachtjes in geknepen, waarna hij terugkneep. "Hm. Cool." klonk er van Dave's kant. Mooi. Jade stelde voor om te bestellen en hij keek haar even aan. Onder zijn adem vormde zijn lippen het woord 'bedankt'.
"Ik de steak." mompelde hij. Hij wist dat hij patat lustte en steak kon er ook wel mee door. Het was geen Alternian eten. Maar er was ook lekker Aards eten. Doritos bijvoorbeeld. En alcohol was ook wel goed, zelfs als je er zo ziek van werd. Hij was niet van plan om zich weer dood te zuipen. Niet dat hij zich de vorige keer dood had gezopen. Anders zat hij nu niet aan die tafel. Tenzij hij een spook was geworden, of God Tier had bereikt. Nope. Helaas niet.

"Het gaat gewoon goed tuthen onth, ja?" Wow. De eerste volle zin die uit Sollux's mond was gekomen. Hij haalde zijn schouders op en liet zich achterover vallen. "Hm." klonk er bedenkelijk. "Cool." Ach, hij begon zich langzaam te realisere dat Sollux kinda fucked was als hij wat anders had gezegd. Dus hij liet het maar gaan. Al ging het hem er dan meer om dat Jade het irritant leek te vinden. Goed, hij gedroeg zich ook wel als een giant dick (die had hij ook, HAHAHAHAHAHA) maar dat was omdat Karkat een giant dick was (wedden dat die dat niet had?).
"Wordt het niet is tijd om te bestellen?" vroeg zijn vriendin, duidelijk om de stilte te verbreken. "Inderdaad." Zijn blik ging naar Karkat en hun fronste, maar knikte uiteindelijk. Hij had geen idee wat hij wou bestellen. Toen de ober kwam begon Dave weer te praten.
"Een saumon au citron, de spareribs en de steak." Zijn blik ging naar Jade, de enige die nog niet had gezegd wat ze wou hebben. Zijn arm zat nog steeds om haar heen en van achter zijn bril focuste zijn rode ogen op het meisje. "En wat wil jij?" vroeg hij aan zijn vriendinnetje. Wat leuk. Jade. Zijn vriendinnetje. Hehe. <3

Jade keek naar Sollux, die voor spareribs ging. Karkat die voor steak ging en Dave nam gewoon de halve menukaart. Zoals gewoonlijk. "En wat wil jij?" Jade zat te overwegen om iets meer dan normaal te bestellen. Maar dat zou ze maar laten. "Doe mij maar een kogelbiefstuk, die van 500 gram." Oké, dat was best veel. Maargoed. Ze keek in de zwarte zonnebril - waarachter twee rode ogen haar aanstaarde, waarschijnlijk, leek haar sterk dat Dave opeens van oogkleur veranderde. KAMELEONMAN. Jade lachte inzichzelf om haar eigen grapje. Deed ze wel vaker.
Toen de man alles had opgeschreven op zo'n digitaal ding liep hij weer weg. De wind - HIHIIH - die de man veroorzaakte door weg te lopen, ging langs haar oren waardoor deze een beetje heen en weer flapperde. Ze keek naar de overkant, Karkat en Sollux "Dus.. alles gaat wel oké in jullie relatie?" Vroeg Jade toch maar voor de zekerheid. "Ik verzeker je dat bij ons niet alles altijd zo vlekkenloos vergaat als Dave hier voorschoteld. Hij is nogal lui.." Op het laatste woord legde ze extra nadruk en daarbij draaide ze haar hoofd naar Dave. "Want zo is hij wel." Zei hij en een kleine grijns trok rond haar gezicht. Dave had nog wel vaker de neiging om dingen mooier te maken dan dat ze waren, kon aan haar liggen. Misschien moest hij maar bij Tell Sell gaan werken. Mensen dingen.. aansmeren.

"Dus.. alles gaat wel oké in jullie relatie?" Even keek hij bedenkelijk. Jade leek hem wel aardig, zoals hij al eerder gedacht had. Anders ging de Strider gast niet meer haar uit. Dacht hij dan. "Mhm. Ik denk 't." mompelde hij. "Ik verzeker je dat bij ons niet alles altijd zo vlekkenloos vergaat als Dave hier voorschoteld. Hij is nogal lui.." Sollux was kinda blij dat Jade een normaal gesprek begon. Maar het was minder dat hij op alles antwoord moest geven. Maar goed. "Karkat heeft ook zijn boze momentje2, en ik kan nogal.. Koppig zijn. Maar over het algemeen is alle2 goed." grijnsde hij, weer zijn vingers in die van Karkat gevlochten. Natuurlijk wisten ze al dat Karkat uit kon flippen of zo. En als hij zelf aan het coderen was wilde hij niet afgeleid worden, en dan kwam Karkat steeds naar hem toe. En uiteindelijk gaf hij op en zaten ze weer lief te doen. Dahhwww. "Want zo is hij wel." vervolgde Jade. Hij mocht haar wel. In de relatie stonden Dave en Karkat gelijk, en Jade en Sollux. Tenminste, hij had zoiets in gedachten. Dave en Karkat waren de 'baas'. Zo gedroeg Karkat zich in elk geval. Over Dave was het logisch, hij kende hem er goed genoeg voor. Maar hij kon zich ook wel voorstellen dat Jade - en ook hij - soms de leiding nam of wat dan ook. Weer keek hij even naar de rest. "Ik begin honger te krijgen," mopperde hij even. Ook een van zijn slechtere eigenschappen. Hij kon nogal een mopperkont zijn en verveelde zich heel snel.

"Dus.. alles gaat wel oké in jullie relatie?" Karkat zweeg. Deed het er ook echt toe? Het was wat het was. Hij deed zijn best om dingen te veranderen en een betere matesprit te zijn, maar hij was er nog lang niet. "Mhm. Ik denk 't." mompelde de Gemini en Karkat knikte afwezig. Heel overtuigend allemaal. Ondertussen wou hij alleen in Sollux's armen kruipen en daar een paar uur blijven, misschien gewoon slapen. Hij was nu al moe. Maar goed, dat ging allemaal niet. "Ik verzeker je dat bij ons niet alles altijd zo vlekkenloos vergaat als Dave hier voorschoteld. Hij is nogal lui.." Oh. "Want zo is hij wel." Karkat's ogen keken van Jade naar Dave, meer uit verveling dan wat anders. "Wat kijk je, Vantas?" blafte de stem van Dave hem toe, waardoor hij weer naar de menukaart keek. Hij moest al zijn natuurlijke instincten opzij duwen en gewoon stil zijn. Als hij stil was, zouden ze die avond prima overleven.
"Karkat heeft ook zijn boze momentje'th, en ik kan nogal.. Koppig zijn. Maar over het algemeen is alle'th goed." Sollux ging dus toch op Jade's vraag in en weer wou Karkat er tussendoor breken. Maar dat deed hij niet. Hij zweeg. "Zal wel zwaar zijn." klonk de stem van Dave. Zijn rode ogen schoten omhoog. Er klonk een schoffig geluid, als een soort schampere lach. Wat wou je doen, Vantas? Hij liet zich achterover zakken en bleef in stilte Sollux's hand vast houden, het enige wat hem nog een beetje kalm leek te krijgen. "Ik begin honger te krijgen." klaagde Sollux. Zijn vrije hand ging door zijn oog en hij onderdrukte een gaap. "Ik haat dat ze in restaurants altijd zo sloom zijn met het brengen van je fucking eten."

"Ik verzeker je dat bij ons niet alles altijd zo vlekkenloos vergaat als Dave hier voorschoteld. Hij is nogal lui.." Oh? "Want zo is hij wel." Dave keek opzij naar zijn vriendin. "En Jade heeft last van stemmingswisselingen en is bijna elke dag knorrig zonder reden, maar daar hoor je mij ook niet over klagen." Dave keek naar de twee trollen, waarvan Karkat hem aanstaarde. Stom rot ding. "Wat kijk je, Vantas?" blafte hij de trol toe. Het leek te werken, want Karkat keek weer weg. Zo. Sollux vertelde over de nadelen van hun relatie, of hoe je het ook wou noemen. "Zal wel zwaar zijn." zei hij tegen Sollux. Karkat's blik prikte hem en hij keek naar hem. Hij scofte enkel. Wat wou hij doen?
"Ik haat dat ze in restaurants altijd zo sloom zijn met het brengen van je fucking eten." reageerde Karkat op Sollux. Durfde blijkbaar eindelijk weer zijn bek open te trekken. Maar goed, deze zou hij hem geven. Zijn vingers tikte een voor een op tafel terwijl zijn blik op Karkat gericht stond. Alsof hij elk moment een belediging kon spuwen. Voor een moment overwoog hij de effecten van zijn volgende commentaar. Buiten dat hij nergens vaak op in ging, laat staan verhaaltjes vertelde, zou het niks raars zijn. Hij keek weer weg van Karkat. "Inderdaad. En in sommige cafe's durven ze ook nog met je te praten voordat ze het eten voor je neerleggen en je bent gewoon like van GIVE ME MY FOOD BITCH."

Er zat nog steeds een arm om haar heen geslagen. "En Jade heeft last van stemmingswisselingen en is bijna elke dag knorrig zonder reden, maar daar hoor je mij ook niet over klagen." Dankje Dave. Ze had er zelf om gevraagd, andersom was het net zo gegaan. Wie de bal kaatst... "Wat kijk je, Vantas?" Jade schrok voor de zoveelste keer deze avond op uit haar gedachte. Dat Karkat nog niet uit z'n vel was gesprongen. "Ik haat dat ze in restaurants altijd zo sloom zijn met het brengen van je fucking eten." Gelukkig, hij durfde nog te praten. Jade was bang dat door de opmerkingen van Dave Karkat de hele avond niets zou zeggen, om te voorkomen dat Dave iets had om op te zeggen. "Inderdaad. En in sommige cafe's durven ze ook nog met je te praten voordat ze het eten voor je neerleggen en je bent gewoon like van GIVE ME MY FOOD BITCH." Jade rolde met haar ogen toen ze een hand door haar haar haalde en zuchtte. Het duurde inderdaad altijd lang met het eten. Jade onderdrukte een gaap - wat niet lukte - en sloeg een hand voor haar mond. "Sorry.. ben moe." Zei ze en wreef in haar ogen om zichzelf een beetje wakker te houden. Ze had net ookal gezien dat Karkat niet helemaal wakker was, of was dat nou weer verkeerd gezien. Misschien tijd voor een nieuwe sterkte bril? Het zou pas gênant zijn als ze hier in slaap viel, met haar hoofd op haar bord of iets. Of tegen Dave aan. "Dave, maak jij die fles wijn open?" Vroeg ze zachtjes aan hem. Jade zag al hoe ze het zelf deed - in gedachte - en de kurk in Karkat's of Sollux' oog schoot. Pijnlijk..

Zijn blik gleed naar Jade. Ze was wel oké. Even gaapte ze, terwijl hij zelf onderuit zakte. Zijn hand zat nog steeds in die van Karkat gevlochten. Haar gapen werkte aanstekelijk en er klonk ook een geeuw uit zijn keel. Intussen had hij zijn hand al voor zijn mond gehouden en lachte even. "Het werkt aan2tekelijk, ehehe," lachte hij. Of het nu zo grappig was? Nee. Totaal niet. Soms was hij een fucking dork. Jade leek moe te zijn, maar hij zelf was alleen wat moe geworden door het zitten en vervelen. Het was nu in elk geval iets gezelliger. Nou ja, gezellig kon je het niet noemen.. Maar KK en Dave hadden tenminste geen ruzie. Sollux drukte zich - zonder dat het teveel opviel, dat zou Karkat toch niet leuk vinden - wat dichter tegen de trol naast hem aan en kneep weer even in zijn hand. "Dave, maak jij die fles wijn open?" Oh. Okay dan. Het zou Dave wel moeten lukken. Hij was een coolkid, die deden nooit iets verkeerd. Hum.

En zoals verwacht had Dave het ding opengemaakt en stonden er nu vier glazen wijn voor hen. Bedenkelijk pakte hij het glas op en keek even naar de wijn. Het zag er best ranzig uit, maar ze zouden het niet serveren als het niet lekker was? Of wat dan ook. Sollux bracht het glas naar zijn mond en nam een sipje. Voor een paar seconden smaakte het wel raar, maar hij wende er wel aan. Het was iets heel anders dan limonadesiroop, maar het was te drinken. Weer vroeg hij zich af waar het eten bleef. Hij wilde vlees. Vlees I tell you.

Karkat snortte even bij Dave's woorden en knikte. Hij ging er maar niet op in, aangezien wat hij ook zou zeggen verkeerd zou vallen. En hij stond al op de grens van complete woede. Sollux bewoog wat en Karkat's rug rechtte zich automatisch en zijn blik was op de tafel gericht. Hij was haast nerveus dat ze te dicht bij elkaar kwamen te zitten of het op een gegeven moment opviel dat ze handen vast hielden. Daar zat hij niet op te wachten. Hij negeerde Jade's opmerking en Sollux's dorky commentaar - enkel reagerend met een korte en gefrustreerde oogrol. Hij was wel dol op zijn nerdje hoor. Hij liet ook gaan hoe Dave de fles wijn open maakte en niemand vroeg of ze wat wouden, maar gewoon inschonk. Dat ging hij niet drinken. Hij wist hoe hij werd en hij had geen idee hoeveel van dat.. dat spul slecht voor je was. Hij wist alleen dat het het wel was.
Al duurde het nog minstens dertig minuten, uiteindelijk kwamen ze toch aanzetten met het eten. Een bord zalm voor Dave, spareribs voor Sollux, steak voor Karkat en een kogelbiefstuk bij Jade. Hij zweeg en begon in zijn eten te prikken en te snijden. Hij had niet eens honger meer en dat menseneten was niks voor hem, maar goed. Het zou maar moeten.